Bobry (rejon lidzki)

Bobry[2] (biał. Бабры, Babry; ros. Бобры, Bobry) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie lidzkim, w sielsowiecie Chodorowce.

Bobry
Бабры
Бобры
Ilustracja
Cerkiew Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Bobrach
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

lidzki

Sielsowiet

Chodorowce

Populacja (2009)
• liczba ludności


38[1]

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bobry”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Bobry”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Bobry”
Ziemia53°43′44″N 25°09′44″E/53,728889 25,162222

Historia edytuj

Dawniej wieś i majątek ziemski (folwark). W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie lidzkim, w gminie Lebioda. Były własnością Ważyńskich.

W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie szczuczyńskim (od 29 maja 1929, wcześniej w powiecie lidzkim)[3], w gminie Lebioda[4]. W 1921 wieś liczyła 192 mieszkańców, zamieszkałych w 33 budynkach, w tym 190 Białorusinów i 2 Polaków. 191 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 1 rzymskokatolickiego. Folwark liczył zaś 26 mieszkańców, zamieszkałych w 3 budynkach, w tym 24 Białorusinów i 2 Polaków. 17 mieszkańców było wyznania prawosławnego, 7 rzymskokatolickiego i 2 mojżeszowego[4].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Przypisy edytuj

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
  3. Dz.U. z 1929 r. nr 33, poz. 307
  4. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.

Bibliografia edytuj