Bogusław Owoc
Bogusław Owoc (ur. 1 października 1955 w Olsztynie) – polski inżynier budownictwa, polityk i samorządowiec, działacz opozycyjny w PRL, w 1998 wicewojewoda olsztyński.
Data i miejsce urodzenia |
1 października 1955 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
inżynier budownictwa, polityk, samorządowiec |
Alma Mater | |
Stanowisko |
wicewojewoda olsztyński (1998) |
Partia |
Polska Partia Niepodległościowa (1986–1993) |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Życiorys
edytujAbsolwent II Liceum Ogólnokształcącego im. Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego w Olsztynie. W młodości uprawiał lekkoatletykę, należał do kadry narodowej biegu na 400 m. W 1979 ukończył studia z budownictwa na Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie[1].
Od początku lat 80. pracował w przedsiębiorstwach budowlanych jako kierownik budów, technolog, specjalista i asystent. Zatrudniony także jako nauczyciel w technikum budowlanym i pracownik Instytutu Organizacji, Zarządzania i Ekonomiki Przemysłu Budowlanego Orgbud w Olsztynie. Działał w podziemnej Polskiej Partii Niepodległościowej: w latach 1985–1993 kierował jej strukturami regionalnymi, należał do Centralnego Komitetu Wykonawczego[2]. Zajmował się też kolportażem podziemnych wydawnictw. Od 1985 do 1986 więziono go z przyczyn politycznych, został skazany na karę 1,5 roku więzienia w zawieszeniu. Sprzeciwiał się porozumieniom Okrągłego Stołu, początkowo bojkotując wybory w III RP[1][3].
Od 1991 do 1996 kierował Przedsiębiorstwem Budownictwa Rolniczego w Olsztynie. W latach 1993–1998 był szefem zarządu wojewódzkiego Ruchu dla Rzeczypospolitej, należał do władz krajowych partii. W wyborach parlamentarnych w 1993 otwierał olsztyńską listę okręgową Koalicji dla Rzeczypospolitej[4], ponownie kandydował w 1997[5]. W 1994 tworzył struktury Warmińskiego Forum Centro-Prawicy, z jego ramienia uzyskał mandat w radzie miasta Olsztyna[3]. Od 27 lipca do 31 grudnia 1998[6] sprawował funkcję ostatniego w historii wicewojewody olsztyńskiego. W 1998 kandydował w wyborach samorządowych z listy AWS (w 1998 przystąpił do niej wraz ze swoją partią)[7]. W 2006 z ramienia Ligi Polskich Rodzin ubiegał się o prezydenturę Olsztyna (zajął przedostatnie, szóste miejsce)[8]. W późniejszym okresie został aktywistą stowarzyszenia „Solidarni 2010”. Przez wiele lat toczył spory sądowe z izbami skarbowymi i osobami oskarżającymi go o zniesławienie, działał także według własnych deklaracji jako przeciwnik układów w sądownictwie i władzach[3][9].
W 2012 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[10], odmówił jego przyjęcia (uzasadniając to brakiem demokracji w państwie)[9].
Przypisy
edytuj- ↑ a b O mnie. boguslawowoc.pl. [dostęp 2020-04-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-01)].
- ↑ Polska Partia Niepodległościowa. Encyklopedia Solidarności. [dostęp 2020-04-25].
- ↑ a b c Bogusław Owoc. Encyklopedia Warmii i Mazur. [dostęp 2020-04-25].
- ↑ Poland – candidate data [online], University of Essex [zarchiwizowane z adresu 2015-02-26] (ang.).
- ↑ Serwis PKW – Wybory 1997. [dostęp 2022-08-28].
- ↑ Wykaz osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe. [dostęp 2020-04-27].
- ↑ Kto bardziej prawy?. Gazeta Wyborcza Olsztyn, 21 sierpnia 1998. [dostęp 2020-04-25].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2022-07-06].
- ↑ a b Michał Kolanko: Były wicewojewoda odmówił przyjęcia odznaczenia od prezydenta Komorowskiego. „Nie żyjemy w demokratycznym kraju”. gazeta.pl, 5 maja 2014. [dostęp 2020-04-25].
- ↑ M.P. z 2012 r. poz. 827