Bolesław Talago
Bolesław Talago-Sławoj (Bolesław Talago junior) (ur. 22 grudnia 1919 w Kamieńcu Podolskim, zm. 21 lutego 1976 w Warszawie) – inżynier i prekursor sportów motorowodnych w Polsce.
._Berlin_1945.jpg) Bolesław Talago w 1945 roku w Berlinie | |
| Data i miejsce urodzenia |
22 grudnia 1919 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
21 lutego 1976 |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
Był synem Bolesława Talago inżyniera mierniczego[1] (1886-1960) i Katarzyny Talago z domu Sołonienko. Matka ukończyła kursy pielęgniarskie w Rumunii. Rodzina przenosiła się z Kamieńca Podolskiego do Torunia, następnie do Grudziądza, Grodna, Bielska Podlaskiego i Wilna. Talago-Sławoj miał troje rodzeństwa. Przed wybuchem wojny uczęszczał do szkoły w Wilnie i brał aktywny udział w sportach pływackich. Na jesieni 1938 roku wyjechał z Wilna do Lwowa. W czasie wojny rodzina mieszkała w Wilnie. Ojciec, inżynier mierniczy, był aresztowany w 1943 roku[2] i zesłany do obozu przymusowej pracy w Prawieniszkach. W czasie wojny Talago-Sławoj (junior), był podoficerem I Armii Wojska Polskiego w 1 Warszawskiej Brygadzie Armat[3] gdzie otrzymał stopień chorążego[4]. Służył jako szef zwiadu; w lutym 1945 roku został ranny w walkach o Nadarzyn[5]. Był szefem sztabu w 3 dywizjonie armat[4]. Po wojnie był m.in. pracownikiem Ministerstwa Pracy, Płac i Spraw Socjalnych, działaczem Polskiego Związku Pływackiego i Polskiego Związku Motorowodnego, organizatorem narciarstwa wodnego w Polsce[6], m.in. jego staraniem powstała Komisja Narciarstwa Wodnego. W 1964 roku prowadził pierwsze kursy sędziowskie[7][8], był wieloletnim sędzią sportowym.
Jako inżynier zajmował się m.in. projektowaniem mebli[9]. W 1958 roku opisywano prototyp jego mebli kuchennych zaprojektowanych na pierwszą po wojnie wystawę „o naszym domu” na jesienne Targi Poznańskie.
Był ożeniony z Haliną Talago z domu Pancewicz, z którą miał dwoje dzieci. Miał syna z Joanną Flatau. W 1963 roku ożenił się z Elżbietą Janiszewską. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Walecznym[3], Orderem Czerwonej Gwiazdy[10]. Jest pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 15-6-22)[11].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Sądowe. „Słowo Pomorskie. Dziennik i Gazeta Toruńska”. 3 (42), s. 8, 22 lutego 1923. (pol.).
- ↑ Roman Korab-Żebryk: Biała Księga. W obronie Armii Krajowej na Wileńszczyźnie. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1991. ISBN 83-222-0699-2. (pol.).
- ↑ a b Zmarli. „Stolica”. 31 (17), s. 10, 25 kwietnia 1976. (pol.).
- ↑ a b Leonard Skibiński: 1 Brygada Artylerii Armat 1943-1945 : dzieje 1 Warszawskiej Brygady Artylerii Armat im. gen. Józefa Bema. Warszawa: Wyd. Min. Obrony Narodowej, 1984, s. 108,123. ISBN 83-11-07085-7. (pol.). [jego dowódzcą był Władysław Cywiński].
- ↑ Aleksander Ochal: Moje wojny i rewolucje. Warszawa: Wyd. Min. Obrony Narodowej, 1982, s. 253. ISBN 83-11-06713-9. Cytat: W dniu 5 lutego 1945 r. w walkach o Nadarzyn ranny został szef zwiadu chorąży Bolesław Talago. (pol.).
- ↑ cis. Narciarze wodni mają mistrzów. „Express Wierczorny”. 23 (157), 2 lipca 1968. Cytat: z ramienia naszego związku jako obserwator wyjeżdża „ojciec” naszego narciarstwa wodnego sędzia międzynarodowy – Bolesław Talago. (pol.).
- ↑ Jacek Naorniakowski: AB...X narciarstwa wodnego. Warszawa: Bel Studio, 2016. ISBN 978-83-7798-604-2. (pol.).
- ↑ Andrzej Skrzypczak, Anna Kleszcz, Anna Goździejewska, Ewa Paturej i inni. Wake parks in Poland – current state, conditions and prospects for development. „Polish Journal of Natural Sciences”. 31 (4), s. 695, 2016. (ang.).
- ↑ WaT. Frontem do naszego domu. „Trybuna Ludu”. 11 (270), s. 4, 27 września 1958. Cytat: Mój dom. Oto projekt nowoczesnej kuchni oparty na wzorach szkoły szwedzkiej. Z lewej stolik, a na nim miejsce na produkty, obok zlewozmywak, dalej centralne miejsce pracy (nad nim i obok szafka z zapasami), kuchnia elektryczna (może być gazowa – albo węglowa z odpowiednią izolacją), podwójny kredens, a w środku lodówka. Urządzenia tak są zaprojektowane (projektant inż. Bolesław Talago z Warszawy), aby odpowiadały kobiecie przeciętnego wzrostu[..] Skalkulowana cena budowy (bez kuchenki) wynosi 5400 zł [..] Projekt ten mógłby być umasowiony., ale nie podoba się przemysłowi, bo jego cena wykonania jest podobno za niska.... (pol.).
- ↑ matka, żona, dzieci, wnuczka, rodzeństwo i rodzina. nekrolog. „Życie Warszawy”. 33 (46), s. 10, 24 lutego 1976. (pol.).
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: CZESŁAW RĘBALSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-21].