Boris Kuzniecow (historyk)

Boris Gieorgijewicz Kuzniecow (ros. Бори́с Григо́рьевич Кузнецо́в), właśc. Szapiro (ros. Шапиро[1]; 2 października 5 października 1903, zm. 5 września 1984 w Moskwie) – radziecki inżynier elektrotechniki i historyk nauki żydowskiego pochodzenia, doktor nauk filozoficznych (1937).

Boris Kuzniecow
Państwo działania

 ZSRR

Data i miejsce urodzenia

5 października 1903
Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

5 września 1984
Moskwa, Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich

doktor nauk filozoficznych
Specjalność: filozofia nauki
Alma Mater

Politechnika,
Dnieprzański Uniwersytet Narodowy im. Ołesia Honczara

Kierownik katedry
Uczelnia

Moskiewski Instytut Energetyczny

Okres spraw.

1930–1939

Odznaczenia
Nagroda Stalinowska
Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy

Życiorys

edytuj

Absolwent Instytutu Politechnicznego (1925), ukończył także studia na Wydziale Historii Uniwersytetu Dnieprzańskiego (1927). Na początku lat 30. XX wieku kierował Wszechzwiązkowym Instytutem Badawczym Energetyki i Elektryfikacji[1]. Potem pracował w zakładzie historii przerodoznawstwa i techniki przy Akademii Nauk ZSRR. W latach 1930–1939 pełnił funkcję kierownika katedry w Moskiewskim Instytucie Energetycznym.

Publikacje

edytuj
Przekłady na język polski

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj