Borsuczyny (Pieniny)
Borsuczyny – szczyt w Małych Pieninach o wysokości 939 m[1]. Jest to niewiele wznoszący się ponad grzbiet Małych Pienin, ale stromy i skalisty szczyt porośnięty lasem świerkowym. W kierunku od Borsuczyn do Wysokiej znajduje się przełęcz Stachurówki (905 m), za nią krótka grań i druga przełęcz Kapralowa Wysoka (935 m). Przez szczyty te i przełęcze przebiega granica słowacko-polska[2]. Polskie stoki Borsuczyn znajdują się w miejscowości Jaworki w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie miejsko-wiejskiej Szczawnica[2].
 U góry Wysoka. Na prawo od niej przełęcze Kapralowa Wysoka, Stachurówki i szczyt Borsuczyny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
939 m n.p.m. |
Położenie na mapie gminy Szczawnica  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego  | |
 49°23′07,5″N 20°32′48,7″E/49,385417 20,546861
| |
Po południowej, słowackiej stronie zbocza grzbietu są porośnięte lasem i należą do PIENAP, po polskiej, północnej stronie lesiste są tylko w wierzchołkowych partiach[2]. Poniżej znajduje się duża Połonina Kiczera – pozostałości dawnych pół uprawnych Łemków ze wsi Jaworki[3]. Szlak turystyczny prowadzi przez szczyt Borsuczyn[4], jednak po północnej stronie istnieje wydeptana przez turystów ścieżka-skrót, umożliwiająca obejście szczytu bez konieczności wspinania się na niego. Podejście na szczyt i zejście z niego są strome i skaliste.
Z chronionych mchów w 2016 r. znaleziono tu miecherę Bessera (Neckera besseri)[5].
Szlaki turystyki pieszej
edytuj
– od Drogi Pienińskiej grzbietem Małych Pienin przez Szafranówkę, Łaźne Skały, Cyrhle, Wysoki Wierch, Durbaszkę, Wysoką, Wierchliczkę, Przełęcz Rozdziela do Przełęczy Gromadzkiej w Beskidzie Sądeckim[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna 1:10 000 [online] [dostęp 2025-03-08].
- ↑ a b c Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2025-03-08].
- ↑ Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, s. 212, ISBN 83-915859-4-8.
- ↑ a b Pieniny polskie i słowackie. Mapa turystyczna 1:25 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” s.c., 2008, s. 1.
- ↑ Grzegorz Vončina, Adam Stebel, Materiały do flory mchów (Bryophyta) pienińskiego pasa skałkowego (Karpaty Zachodnie), „Pieniny. Przyroda i człowiek”, 14, 2016, s. 79–89.