Boy Mould
Peter William Olber „Boy” Mould (ur. 14 grudnia 1916?, zm. 1 października 1941 w Malcie) – brytyjski lotnik, as myśliwski okresu II wojny światowej. Odniósł 8 zwycięstw powietrznych.
| 8 zwycięstw | |
 Podporucznik Mould w 1940 | |
 Squadron Leader
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
No. 1 Squadron |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Był pierwszym synem i trzecim dzieckiem Charlesa i Ethel Mould. Dorastał w hrabstwie Rutland, najpierw w majątku ziemskim Great Easton, później w miejscowości Stoke Dry[1].
Mould zaciągnął się na okręt szkolny HMS Conway lecz przeniósł się do RAF i wstąpił do szkoły lotniczej w Halton[1]. W 1937 Mould był z jednym z czterech uczniów spośród 180, których wybrano na kurs oficerski do szkoły RAF w Cranwell[2]. Po ukończeniu szkoły w 1939 otrzymał przydział do No. 1 Squadron RAF w Tangmere[1].
Po wybuchu wojny jego dywizjon został przeniesiony do Francji w ramach Wysuniętych Powietrznych Sił Uderzeniowych (Advanced Air Striking Force). 30 października Mould odniósł pierwsze brytyjskie zwycięstwo II wojny światowej, strącając rozpoznawczego Dorniera Do 17 na zachód od Toul[2][3]. Pod niebem Francji zestrzelił jeszcze 6 niemieckich samolotów[3] za co, 16 lipca 1940 został odznaczony Zaszczytnym Krzyżem Lotniczym[1][4]. 18 czerwca jego dywizjon został wycofany do Wielkiej Brytanii, gdzie brał udział w bitwie o Anglię natomiast Mould otrzymał przydział jako instruktor do 5 Operational Training Unit[5].
W styczniu 1940 poślubił w Leicestershire Phyllis Hawkings[1].
3 kwietnia 1941 w randze kapitana objął dowództwo eskadry 261 dywizjonu stacjonującego na Malcie[5][6]. 12 maja, w stopniu majora został mianowany dowódcą nowo sformowanego 185 dywizjonu[5]. 11 lipca zestrzelił włoski myśliwiec Macchi MC.200. 1 października wystartował na czele ośmiu Hurricanów aby przechwycić włoską formację samolotów około 50 kilometrów na północny wschód od wyspy. Podczas pościgu za wrogimi samolotami Brytyjczycy wpadli w zasadzkę 12 włoskich myśliwców Macchi MC.202 oraz Fiat CR.42[5][7]. Zaskoczeni piloci RAF zrejterowali, po powrocie na Maltę zauważyli brak dowódcy. Najprawdopodobniej zginął podczas starcia z wrogiem.
Zestrzelenia edytuj
| Data | zestrzeleń | typ | lokalizacja |
|---|---|---|---|
| 30 października 1939 | 1 | Dornier Do 17 | na zachód od Toul |
| 1 kwietnia 1940 | 1 | Messerschmitt Bf 110 | niedaleko Longuyon |
| 20 kwietnia 1940 | 1 | Heinkel He 112 (niepotwierdzony) | na zachód od Saarlautern |
| 10 maja 1940 | 1 | Heinkel He 111 | Vassincourt – Berry-au-Bac |
| 11 maja 1940 | 1/3 | Messerschmitt Bf 110 | na zachód od Chémery |
| 13 maja 1940 | 1 1 |
Heinkel He 111 Messerschmitt Bf 110 |
na wschód od Vouziers |
| 14 maja 1940 | 1 | Messerschmitt Bf 110 | |
| 15 maja 1940 | 1 | Messerschmitt Bf 110 | |
| 11 lipca 1941 | 1 | Macchi MC.200 | Malta |
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e The First in France. Aviation Archaeology. [dostęp 2019-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-19)].
- ↑ a b Christopher Shores: France, 1940: 1 Squadron. BBC, 17 lutego 2011.
- ↑ a b Royal Air Force: France, 1939–1940. Imperial War Museums.
- ↑ London Gazette, wyd. 34898, 16 lipca 1940, s. 4361.
- ↑ a b c d Christopher Shores, Clive Williams: Aces High: A Tribute to the Most Notable Fighter Pilots of the British and Commonwealth Forces of WWII, Volume One. Grub Street Publishing, 15 lipca 2008, s. 455. ISBN 978-1-898697-00-8. [dostęp 2016-06-06].
- ↑ The Airmen's Stories – F/O C D Whittingham. Battle of Britain Monument, Londyn.
- ↑ 01.10.1941 No. 185 Squadron Hurricane IIb Z5265 GL-T P/O. Mould D.F.C. and bar. Aircrew Remembered (aircrewremembered.com).
Linki zewnętrzne edytuj
- Zdjęcia pilotów z No. 1 Squadron w zbiorach Imperial War Museum