Brakogonek rurkowargi
Brakogonek rurkowargi[4] (Anoura fistulata) – gatunek ssaka z podrodziny jęzorników (Glossophaginae) w obrębie rodziny liścionosowatych (Phyllostomidae).
| Anoura fistulata[1] | |
| Muchhala, Mena & Albuja, 2005[2] | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
brakogonek rurkowargi |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |
 brak danych
| |
Taksonomia edytuj
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego nazwał w 2005 roku amerykańsko-ekwadorski zespół (Amerykanin Nathan Muchhala i Ekwadorczycy Patricio Mena V. & Luis Albuja V.) nadając mu nazwę Anoura fistulata[2]. Holotyp pochodził z Condor Mirador (w pobliżu Destacamento Militar; 3°38′08″S 78°23′22″W/-3,635556 -78,389444) w Cordillera del Cóndor, na wysokości 1750 m n.p.m., w Prowincji Zamora-Chinchipe, w Ekwadorze[2][5][6].
Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy[6].
Etymologia edytuj
Zasięg występowania edytuj
Brakogonek rurkowargi występuje na andyjskich zboczach w Ekwadorze i wschodniej części andyjskich zboczy w Kolumbii, Peru i Boliwii[5][6].
Morfologia edytuj
Długość ciała (bez ogona) 57–67 mm, długość ogona 4–7 mm, długość ucha 12–17 mm, długość tylnej stopy 7–12 mm, długość przedramienia 35–40 mm; masa ciała 9–17 g[5]. Język nietoperza jest wyjątkowo długi (6–8 cmm) i nie jest powiązany z podniebieniem i żuchwą, jak u innych ssaków, lecz zaczepiony jest w klatce piersiowej. Tutaj jest otoczony przez specjalną strukturę tkankową, nazwaną rurką (obręczą) językową.
Ekologia edytuj
Długi język brakogonka rurkowargiego umożliwia żywienie się nektarem roślin dzwonkowatych, np. Centropogon nigricans (roślina ta i Anoura fistulata w trakcie ewolucji uzależniły się od siebie - Centropogon nigricans może być zapylany tylko przez ten gatunek nietoperza).
Przypisy edytuj
- ↑ Anoura fistulata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Muchhala, Mena i Albuja 2005 ↓, s. 458.
- ↑ S. Solari, Anoura fistulata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018, wersja 2021-3 [dostęp 2022-07-09] (ang.).
- ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 102. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c S. Solari, R. Medellín, B. Rodríguez-Herrera, V. da Cunha Tavares, G. Garbino, M.A. Camacho, D.T. Saá, B. Lim, J. Arroyo-Cabrales, A. Rodríguez-Durán, E. Dumont, S. Burneo, L.F. A. Urioste, M. Tschapka & D. Espinosa: Family Phyllostomidae (New World Leaf-nosed Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 519–522. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 170. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 107, 1904. (ang.).
- ↑ Muchhala, Mena i Albuja 2005 ↓, s. 460.
Bibliografia edytuj
- N. Muchhala, P. Mena V. & L. Albuja V.. A new species of Anoura (Chiroptera: Phyllostomidae) from the Ecuadorian Andes. „Journal of Mammalogy”. 86 (3), s. 475-461, 2005. DOI: 10.1644/1545-1542(2005)86[457:ANSOAC]2.0.CO;2. (ang.).