Brian Orser
Brian Ernest Orser (ur. 18 grudnia 1961 w Belleville) – kanadyjski trener łyżwiarstwa figurowego, a wcześniej łyżwiarz figurowy, startujący w konkurencji solistów. Dwukrotny wicemistrz olimpijski (1984[1], 1988[2]), mistrz świata (1987) oraz 8-krotny mistrz Kanady (1981-1988).
Brian Orser (2014) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Reprezentacja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
18 grudnia 1961 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
170 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Konkurencja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Trener |
Doug Leigh | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub |
Skate Midland, | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Zakończenie kariery |
1988 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
13 lutego 1988 roku Orser był chorążym reprezentacji Kanady na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1988 w Calgary[3].
Po zakończeniu kariery amatorskiej w 1988 roku występował w rewiach łyżwiarskich m.in. Stars On Ice do 2007 roku, a następnie został trenerem łyżwiarstwa[4]. Od 2006 roku jest jednym z głównych trenerów w klubie Toronto Cricket, Skating and Curling Club.
Jako trener doprowadził do złotego medalu olimpijskiego Koreankę Kim Yu-nę (2010)[5] oraz Japończyka Yuzuru Hanyū (2014, 2018)[6] oraz trenował m.in. Hiszpana Javiera Fernándeza dwukrotnego mistrza świata i zdobywcę brązowego medalu olimpijskiego (2018)[7].
Życiorys
edytujKariera łyżwiarska
edytujBrian Orser został po raz pierwszy Mistrzem Kanady w 1977 roku w klasie Novice, w 1979 roku w klasie juniorów. Był ośmiokrotnym Mistrzem Kanady w klasie seniorów.
W roku 1983 zdobył brązowy medal na Mistrzostwach Świata.
W roku 1984 podczas Olimpiady w Sarajewie jako pierwszy łyżwiarz wykonał podczas programu dowolnego potrójnego Axla, dzięki czemu zyskał przydomek "Mr. Triple Axel" - "Pan Potrójny Axel". Zdobył srebrny medal plasując się za Scottem Hamiltonem.
Podczas ceremonii otwarcia Igrzysk Olimpijskich w Calgary, Alberta, w 1988 roku, Brian Orser niósł flagę Kanady.
Bitwa Brianów
edytujNa Olimpiadzie rozegrała się walka "bitwa Brianów", jak nieformalnie współzawodnictwo pomiędzy Brianem Orserem a Amerykaninem Brianem Boitano. Współzawodnictwo rozegrało się na trzech etapach: figurach obowiązkowych, podczas programu krótkiego i programu dowolnego. Po figurach obowiązkowych Boitano był przed Orserem, lecz Orser wygrał z nim program krótki. Różnica między zawodnikami była tak niewielka, że dopiero program długi zadecydował o zwycięstwie. Zarówno program Boitano jak i Orsera miały militarny charakter.
Występ do muzyki "Napoleon", w którym Boitano prezentował pięć etapów w życiu żołnierza, był wykonany bezbłędnie technicznie i zawierał osiem potrójnych skoków, w tym dwa potrójne Axle. W pozycji monda Boitano jechał 10 sekund.
Uzyskał następujące noty:
Boitano | RFN | USA | DEN | ZSRR | SUI | JPN | NRD | CAN | CZE |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Zawartość techniczna | 5.8 | 5.9 | 5.9 | 5.9 | 5.9 | 5.8 | 5.8 | 5.8 | 5.9 |
Wrażenie artystyczne | 5.8 | 5.9 | 5.7 | 5.8 | 5.8 | 5.9 | 5.8 | 5.8 | 5.9 |
Miejsce | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 2 |
Orser jechał do muzyki "Dance of the Carter" i "Dance of Kozelkov and His Friends" z baletu Dmitrija Szostakowicza. Wykonał siedem potrójnych skoków w tym jednego potrójnego Axla. Otrzymał następujące noty.
Orser | RFN | USA | DEN | ZSRR | SUI | JPN | NRD | CAN | CZE |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wartość techniczna | 5.8 | 5.8 | 5.8 | 5.8 | 5.8 | 5.8 | 5.8 | 5.8 | 5.9 |
Wrażenie artystyczne | 5.9 | 5.9 | 5.8 | 5.8 | 5.9 | 5.8 | 5.9 | 5.9 | 6.0 |
Miejsce | 1 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 1 | 1 | 1 |
Ostatecznie Boitano zdobył złoty medal, Orser srebrny.
Kariera trenerska
edytujBrian Orser pracuje jako trener w Toronto Cricket, Skating and Curling Club w Toronto, gdzie współpracuje z Tracy Wilson i Ghislainem Briandem.
Do jego obecnych podopiecznych należą między innymi:
Do jego byłych podopiecznych należą między innymi:
- Cha Jun-hwan
- Yuzuru Hanyū
- Javier Fernández
- Gabrielle Daleman
- Michaela Du Toit
- Stephen Gogolev
- Elizabet Tursynbajewa
- Fedor Andreev
- Sean Carlow
- Alaine Chartrand
- Phoebe Di Tommaso
- Christina Gao
- Elene Gedewaniszwili
- Joshi Helgesson
- Kim Yu-na
- Rachel Kirkland / Eric Radford
- Kwak Min-jeong
- Sonia Lafuente
- Rylie McCulloch-Casarsa
- Nam Nguyen
- Adam Rippon
- Yun Yea-ji
- Jewgienija Miedwiediewa
Osiągnięcia
edytujZawody | 76–77 | 77–78 | 78–79 | 79–80 | 80–81 | 81–82 | 82–83 | 83–84 | 84–85 | 85–86 | 86–87 | 87–88 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Międzynarodowe[10][11] | ||||||||||||||||||
Igrzyska olimpijskie | 2 | 2 | ||||||||||||||||
Mistrzostwa świata | 6 | 4 | 3 | 2 | 2 | 2 | 1 | 2 | ||||||||||
Nebelhorn Trophy | 2 | |||||||||||||||||
NHK Trophy | 2 | 2 | ||||||||||||||||
Novarat Trophy | 1 | |||||||||||||||||
Skate Canada International | 6 | 2 | 2 | 1 | 1 | 1 | ||||||||||||
St. Ivel International | 1 | 1 | 1 | |||||||||||||||
Grand Prix International St. Gervais | 1 | |||||||||||||||||
Vienna Cup | 3 | |||||||||||||||||
Ennia Challenge Cup | 1 | |||||||||||||||||
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe | ||||||||||||||||||
Mistrzostwa świata juniorów | 4 | |||||||||||||||||
Krajowe[12] | ||||||||||||||||||
Mistrzostwa Kanady | 1 N | 3 J | 1 J | 4 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 |
Nagrody i odznaczenia
edytuj- Światowa Galeria Sławy Łyżwiarstwa Figurowego – 2009[13]
- Canadian Olympic Hall of Fame – 1995
- Nagroda Emmy w kategorii Wybitny występ związany z muzyką klasyczną lub tańcem za występ Carmen on Ice – 1990[14]
- Canadian Sports Hall of Fame – 1989
- Order Kanady – Oficer (Officer) – 1988[4]
- Order Kanady – Członek (Member) – 1985[4]
Przypisy
edytuj- ↑ Figure Skating at the 1984 Sarajevo Winter Games: Men's Singles. Sports Reference. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)]. (ang.).
- ↑ Figure Skating at the 1988 Calgary Winter Games: Men's Singles. Sports Reference. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)]. (ang.).
- ↑ Jamer Christie, Beverley Smith: Which Canadian will carry flag into history?. theglobeandmail.com, 2010-01-27. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)]. (ang.).
- ↑ a b c Sports Reference – Brian Orser. Sports Reference. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)]. (ang.).
- ↑ Mark Sappenfield: Kim Yuna: record score gives Vancouver Olympics their 6.0 moment. csmonitor.com, 2010-02-26. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)]. (ang.).
- ↑ Barry Wilner: Hanyu's path to 2nd Olympic gold was paved with patience. dailyherald.com, 2018-02-18. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)]. (ang.).
- ↑ Elaine Teng: Figure skating coach Brian Orser a master of costume changes. ESPN, 2018-02-18. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-03)]. (ang.).
- ↑ Utalentowana Rosjanka Jekaterina Kurakowa chce reprezentować Polskę. sport.interia.pl, 2018-12-14. [dostęp 2018-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-16)]. (pol.).
- ↑ Rika Kihira to add Yuzuru Hanyu's coach Brian Orser. Kyodo News. [dostęp 2020-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-13)]. (ang.).
- ↑ Skate Canada Results Book – Volume 2 – 1974–current. skatecanada.ca. [dostęp 2020-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-20)]. (ang.).
- ↑ Skate Canada Results Book – Volume 1 – 1896–1973. skatecanada.ca. [dostęp 2020-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-22)]. (ang.).
- ↑ Canadian Championships 1905–2006. skatecanada.ca. [dostęp 2020-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-20)]. (ang.).
- ↑ World Hall of Fame Members. World Figure Skating Museum and Hall of Fame. [dostęp 2018-12-31]. (ang.).
- ↑ Brian Orser AWARDS & NOMINATIONS. [dostęp 2018-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-31)]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Sports Reference – Brian Orser. Sports Reference. [dostęp 2020-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- http://www.canadianexcellence.com
- ESPN's brief history of gay athletes
- Brian Orser: Canadian Excellence
- 1988 Olympic Winter Games, Calgary (Canada) Results
- The Brians remember The Battle. cbc.ca. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-04-26)].