Bufor hemoglobinowy

Ten artykuł od 2010-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Bufor hemoglobinowy - bufor stanowiący 35% pojemności buforowej krwi, wraz z buforem wodorowęglanowym i białczanowym umożliwia utrzymanie pH krwi na względnie stałym poziomie^[1].

Z buforem hemoglobinowym wiąże się efekt Bohra - zjawisko zmniejszonego powinowactwa hemoglobiny do przyłączania tlenu w środowisku o obniżonym pH, umożliwiające oddawanie cząsteczek tlenu w tkankach, w których jest on aktualnie potrzebny oraz przyłączanie jonów H⁺ powstałych z dysocjacji kwasu węglowego, utworzonego w erytrocytach z CO₂ i H₂O pod wpływem enzymu - anhydrazy węglanowej. Dodatkowo do reszty aminowej waliny na N-końcu łańcucha polipeptydowego przyłącza się CO₂ tworząc karbaminohemoglobinę^[2].

Przypisy

↑ Fizjologia dla kosmetologów, Górnicki Wydawnictwo Medyczne, styczeń 2018 [dostęp 2024-07-18] (pol.).
↑ TomaszT. Brzozowski TomaszT. i inni, Fizjologia człowieka. Podręcznik dla studentów kierunków medycznych, JoannaJ. Lewin-Kowalik (red.), Edra Urban & Partner, 2024, ISBN 978-83-67447-96-6 [dostęp 2024-07-18] (pol.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[1] Fizjologia dla kosmetologów, Górnicki Wydawnictwo Medyczne, styczeń 2018 [dostęp 2024-07-18] (pol.).

[2] TomaszT. Brzozowski TomaszT. i inni, Fizjologia człowieka. Podręcznik dla studentów kierunków medycznych, JoannaJ. Lewin-Kowalik (red.), Edra Urban & Partner, 2024, ISBN 978-83-67447-96-6 [dostęp 2024-07-18] (pol.).

[1]

[2]