Castleguard także Castleguard Cave[1]jaskinia krasowa w Kanadzie, w prowincji Alberta, w Parku Narodowym Banff w Górach Skalistych. Tworzy najdłuższy znany system jaskiniowy na terenie Kanady. Odkryte tu skorupiaki najprawdopodobniej przetrwały zlodowacenie Wisconsin.

Castleguard
Ilustracja
Wejście do jaskini (2009)
Państwo

 Kanada

Położenie

Góry Skaliste

Długość

21 000 m

Deniwelacja

384 m

Wysokość otworów

2100 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

300 m

Data odkrycia

1921

Odkrywca

Cecil Smith

Położenie na mapie Kanady
Mapa konturowa Kanady, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Castleguard”
Ziemia52°04′38″N 117°12′48″W/52,077181 -117,213219

Położenie

edytuj

Jaskinia znajduje się na północno-zachodnim krańcu Parku Narodowego Banff w prowincji Alberta w Kanadzie[2].

Leży w Górach Skalistych w pobliżu wododziału kontynentalnego, pod polem lodowym Columbia[2].

Castleguard to jaskinia krasowa powstała wskutek działalności wody rozpuszczającej warstwy skał wapiennych z okresu kambru[2]. Ciąg korytarzy i sal wytworzył podziemny odpływ lodowca Columbia[1].

Jedyne wejście do jaskini znajduje się na wysokości 2010 m n.p.m. na północnej ścianie doliny rzeki Castleguard River, ok. 300 m nad dnem doliny[2]. Korytarze jaskini prowadzą pod polem lodowym Columbia (ang. Columbia Icefiled)[2]. Występują tu nacieki, przede wszystkim z czystego, białego kalcytu, których mechanizm powstania nie jest oczywisty wobec braku źródeł CO
2
nad jaskinią[3]. Odkryto tu m.in. relatywnie rzadkie perły jaskiniowe[4]

Castleguard to najdłuższy znany system jaskiniowy na terenie Kanady[2] i czwarty pod względem głębokości[5]. Jaskinia ma 21 068 m długości[6] i 384 m głębokości[6]. Deniwelacja wynosi 387 m[1].

Speleofauna

edytuj

Odkryto tu endemiczny gatunek podziemnego skorupiaka Stygobromus canadensis z rodziny Crangonyctidae, który najprawdopodobniej przetrwał ostatnie zlodowacenia – zlodowacenie Wisconsin[7]. Występuje tu również odnotowany w innych częściach Canadian Rockies skorupiak z rzędu równonogich Salmasellus steganothrix[3]. Jaskinia najprawdopodobniej służyła jako podlodowcowe schronienie dla tych skorupiaków nawet podczas wcześniejszych zlodowaceń)[3].

Historia

edytuj

Jaskinia została odkryta w 1921 roku przez Cecila Smitha[8]. Pierwsza wyprawa badawcza eksplorowała Castleguard w 1924 roku, a rok później National Geographic opublikował o niej artykuł[9]. Od lat 20. XX w. organizowane są wyprawy badawcze i turystyczne[9]. Zalewana latem, łatwiej dostępna jest zimą[5].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Encyklopedia PWN ↓.
  2. a b c d e f Ford 2019 ↓, s. 212.
  3. a b c Ford 2019 ↓, s. 216.
  4. Rollins 2004 ↓, s. 163.
  5. a b Rollins 2004 ↓, s. 150.
  6. a b Persoiu i Lauritzen 2017 ↓, s. 315.
  7. Holsinger, John R.. Stygobromus canadensis, a new subterranean amphipod crustacean (Crangonyctidae) from Canada, with remarks on Wisconsin refugia. „Canadian Journal of Zoology”. 58 (2), 1980. DOI: 10.1139/z80-034. (ang.). 
  8. Rollins 2004 ↓, s. 152.
  9. a b Rollins 2004 ↓, s. 155.

Bibliografia

edytuj