Caterina Assandra
Caterina Assandra (ur. ok. 1590 w Pawii, zm. po 1618 w Lomello) – włoska benedyktynka (imię zakonne Agata) i kompozytorka. Znana z zachowanej księgi Motetti à due, & tre voci, op.2 (wyd. Mediolan, 1609).
| Data i miejsce urodzenia |
ok. 1590 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
po 1618 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Życiorys i twórczość edytuj
Caterina Assandra urodziła się około 1590 roku w Pawii[1].
Około 1609 roku pobierała lekcje muzyki u prywatnych nauczycieli, utrzymywanych przez jej ojca. Była najprawdopodobniej przygotowywana do życia zakonnego, ponieważ trzy lata później, gdy opublikowane zostały niektóre jej motety, wstąpiła do klasztoru Sant’Agata w Lomello, gdzie pod imieniem zakonnym Agata, kontynuowała naukę muzyki pod kierunkiem Benedetta Rè[2]. Wspomniane motety, dedykowane biskupowi Pawii, G.B. Biglii, znalazły się w zachowanej księdze, Motetti à due, & tre voci, op.2 wydanej w Mediolanie w 1609 roku. Jej op.1 (powstały prawdopodobnie przed 1608 rokiem) zaginął, ale dwa motety: „Ave verum corpus” i „Ego flos campi”, zachowane w niemieckiej tabulaturze organowej, pochodzą prawdopodobnie z tego opusu[1]. Niewiele wiadomo o jej życiu, ponieważ klasztor, do którego wstąpiła był stary i położony na pustkowiu. Część jej muzyki przetrwała, szczególnie w tomach muzyki sakralnej. Jest znana z emocjonalnych, poetyckich strof w swoich kompozycjach, które prawdopodobnie napisała sama[3]. Jej utwory znalazły się w zbiorach jej mistrza, Benedetta Rè: „Salve regina” w zbiorze Vespri z 1611 roku i motet „Audite verbum Dominum” w jego księdze motetów z 1618 roku[1].
Caterina Assandra komponowała utwory na różne zespoły wykonawcze. Dała się poznać jako utalentowana organistka. Jej styl ukształtował się pod wpływem Benedetta Rè i lokalnego kompozytora, Agazzariego. Jej motety były często pisane na dwa soprany, alt, bas i continuo; podobieństwa między partią basu i continuo umożliwiały ich wykonywanie przez mężczyzn, jak to miało miejsce w jej klasztorze[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Plectra Ensemble: Caterina Assandra (1590-1618). plectra.altervista.org. [dostęp 2018-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-25)]. (ang.).
- ↑ Jane M. Bowers (red.), Judith Tick (red.: Women Making Music: The Western Art Tradition, 1150-1950. Wyd. I. Chicago: University of Illinois Press, 1987, s. 130. ISBN 0-252-01470-7. (ang.).
- ↑ a b Krista Ruppert: Caterina Assandra – Biography. scalar.usc.edu. [dostęp 2018-04-21]. (ang.).