Cerkiew św. Aleksandra Newskiego i św. Serafina z Sarowa w Liège

Cerkiew św. Aleksandra Newskiego i św. Serafina z Sarowaprawosławna, parafialna cerkiew w Liège. Do 2018 r. należała do dekanatu belgijskiego w Zachodnioeuropejskim Egzarchacie Parafii Rosyjskich Patriarchatu Konstantynopola, obecnie wchodzi w skład dekanatu Beneluksu Arcybiskupstwa Zachodnioeuropejskich Parafii Tradycji Rosyjskiej Patriarchatu Moskiewskiego[1].

Cerkiew św. Aleksandra Newskiego i św. Serafina z Sarowa
cerkiew parafialna
Ilustracja
Kopuły cerkwi
Państwo

 Belgia

Prowincja

 Liège

Miejscowość

Liège

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Parafia

św. Aleksandra Newskiego i św. Serafina z Sarowa w Liège

Wezwanie

św. Aleksandra Newskiego i św. Serafina z Sarowa

Wspomnienie liturgiczne

2/15 stycznia; 30 sierpnia/12 września

Położenie na mapie Liège
Mapa konturowa Liège, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Aleksandra Newskiego i św. Serafina z Sarowa”
Położenie na mapie Belgii
Mapa konturowa Belgii, po prawej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Aleksandra Newskiego i św. Serafina z Sarowa”
Położenie na mapie prowincji Liège
Mapa konturowa prowincji Liège, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Aleksandra Newskiego i św. Serafina z Sarowa”
Ziemia50°37′46,6″N 5°33′12,5″E/50,629611 5,553472
Strona internetowa

Historia edytuj

Istniejąca od 1920 parafia św. Aleksandra Newskiego i św. Serafina z Sarowa w Liège do 1948 organizowała nabożeństwa prawosławne w kaplicach domowych urządzonych w wynajmowanych budynkach. Po zniszczeniu ostatniego z nich przez niemiecką bombę w 1944 ks. Walentin Romenski postanowił wznieść cerkiew wolno stojącą. W zainicjowanej zbiórce pieniędzy wzięli udział nie tylko parafianie, ale również osoby innych wyznań, w tym belgijska królowa Elżbieta. Budowę cerkwi przeprowadzili sami rosyjscy mieszkańcy Liège. Obiekt natychmiast stał się centrum kulturalnym wspólnoty prawosławnej w mieście – powstała przy nim m.in. rosyjska biblioteka. Gotową świątynię poświęcił 12 września 1953 biskup nicejski Sylwester.

Architektura edytuj

Cerkiew została wzniesiona w stylu średniowiecznych prawosławnych świątyń ziemi nowogrodzkiej. Obiekt jest zbudowany na planie prostokąta i zwieńczony sześcioma wieżyczkami z cebulastymi kopułami. Fasadę obiektu dekorują dwa łuki, na których zawieszono dzwony. Nad wejściem do świątyni znajduje się ozdobny daszek oraz ikona. Okna w cerkwi są półkoliste. We wnętrzu jednorzędowy ikonostas.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj