Cewka Helmholtza
Ten artykuł od 2013-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Cewki Helmholtza (Cewki Helmholtza-Gaugaina) – układ cewek, wewnątrz którego istnieje duży obszar o w przybliżeniu stałym wektorze indukcji pola magnetycznego. Są one używane do wytwarzania jednorodnego pola magnetycznego i kompensacji pola zewnętrznego (głównie ziemskiego). Nazwane na cześć niemieckiego fizyka Hermanna von Helmholtza.
Układ składa się z dwóch identycznych równoległych cewek. Cewki są połączone szeregowo dlatego w każdej z nich płynie taki sam prąd, w tym samym kierunku. Cewki znajdują się w odległości równej promieniowi każdej z nich. Taki układ pozwala uzyskać niemal jednorodne pole magnetyczne w stosunkowo dużej objętości.
Indukcja magnetyczna w środku cewki wynosi:
gdzie:
- – liczba zwojów każdej cewki,
- – prąd płynący w uzwojeniu,
- – promień cewki,
- – przenikalność magnetyczna próżni.