Chaetopelma altugkadirorum

Chaetopelma altugkadirorumgatunek pająka z infrarzędu ptaszników i rodziny ptasznikowatych. Występuje w Turcji i Syrii.

Chaetopelma altugkadirorum
Gallon, Gabriel et Tansley, 2012
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Infrarząd

ptaszniki

Rodzina

ptasznikowate

Podrodzina

Ischnocolinae

Rodzaj

Chaetopelma

Gatunek

Chaetopelma altugkadirorum

Taksonomia edytuj

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2012 roku przez Richarda C. Gallona, Raya Gabriela i Guya Tansleya[1][2]. Opisu dokonano na podstawie parki odłowionej w 2009 roku w Yayladaği w tureckiej prowincji Hatay. Epitet gatunkowy nadano na cześć Kadira Buğaça Kunta i Altuğa Kiziltuğa, którzy brali udział w pozyskaniu materiału typowego. Jako bliskiego krewnego tego gatunku wskazuje się Chaetopelma olivaceum[2].

Morfologia edytuj

Sporych rozmiarów przedstawiciel rodzaju. Holotypowy samiec miał ciało długości 31 mm, karapaks długości 13 mm i szerokości 11,4 mm oraz opistosomę (odwłok) długości 13,8 mm i szerokości 9,4 mm. Paratypowa samica miała ciało długości 41 mm, karapaks długości 15,8 mm i szerokości 14,7 mm oraz opistosomę długości 19,1 mm i szerokości 12,8 mm. Karapaks jest różowawobrązowy, wełniście owłosiony u samca i mniej wełniście u samicy. Odnóża, szczękoczułki i nogogłaszczki są szarawobrązowe z jasnym owłosieniem. Opistosoma jest ciemnobrązowa i jasno, długo, wełniście owłosiona[2]. Część głowowa karapaksu jest słabo wyniesiona[3][2]. Oczy pary przednio-bocznej leżą bardziej z przodu niż pary przednio-środkowej, a oczy pary tylno-bocznej bardziej z tyłu lub na równi z oczami pary tylno-środkowej[3]. Jamki karapaksu są głębokie i poprzeczne[2]. Szczękoczułki pozbawione są rastellum[3]. Warga dolna ma u samca 55, a u samicy 73 kuspule. Szczęki mają u samca około 230, a u samicy około 220 kuspuli. Sternum ma trzy pary owalnych sigilli, z których pierwszej pary są mniejsze i położone przykrawędziowo, a drugiej i trzeciej pary większe i oddalone od krawędzi. Stopy zwieńczone są bezzębnymi pazurkami górnymi i parzystymi przypazurkowymi kępkami włosków. Trichobotria maczugowate ograniczone są na stopach do U-kształtnych rzędów w częściach wierzchołkowych[2]. Nogogłaszczki samca mają bulbus z jajowatym w zarysie, gładkopowierzchniowym tegulum i co najmniej trzykrotnie od niego dłuższym, pozbawionym kili, półokrągłym w przekroju embolusem. Genitalia samicy cechuje spermateka złożona z dwóch długich, nitkowatych, rozbieżnie zakrzywionych zbiorników o jednopłatowym wierzchołku[4].

Ekologia i występowanie edytuj

Pająk palearktyczny, zamieszkujący Syrię i turecką prowincję Hatay na wschodzie regionu śródziemnomorskiego[1]. Zamieszkuje rzadkie, nasłonecznione lasy sosnowe. Żyje w sięgających do 50 cm głębokości norach i gęstych oprzędach, skonstruowanych przy butwiejących pniakach sosnowych i pod kamieniami[2].

Przypisy edytuj

  1. a b Gen. Chaetopelma Ausserer, 1871. [w:] World Spider Catalog [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2022-07-24].
  2. a b c d e f g Richard C. Gallon, Ray Gabriel, Guy Tansley. A new Chaetopelma species from the eastern Mediterranean (Araneae, Theraphosidae, Ischnocolinae). „Journal of the British Tarantula Society”. 27 (4), s. 128-139, 2012. 
  3. a b c Jose Paulo Leite Guadanucci, Richard C. Gallon. A revision of the spider genera Chaetopelma Ausserer 1871 and Nesiergus Simon 1903 (Araneae, Theraphosidae, Ischnocolinae). „Zootaxa”. 1753, s. 34-48, 2008. DOI: 10.11646/zootaxa.1753.1.2. 
  4. Maria Chatzaki, Marjan Komnenov. Description of a new Chaetopelma (Araneae, Theraphosidae) species from Crete and a re-description of Macrothele cretica Kulczyński, 1903 (Araneae, Macrothelidae). „Zootaxa”. 4544 (2), s. 269-284, 2019. DOI: 10.11646/zootaxa.4544.2.7.