Christoph Nichelmann

niemiecki kompozytor i klawesynista

Christoph Nichelmann (ur. 13 sierpnia 1717 w Treuenbrietzen, zm. 20 lipca 1762 w Berlinie[1]) – niemiecki kompozytor i klawesynista.

Christoph Nichelmann
Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1717
Treuenbrietzen

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

20 lipca 1762
Berlin

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, klawesynista

Życiorys edytuj

 
Tablica pamiątkowa w Treuenbrietzen

Od 1730 do 1733 roku był uczniem Johanna Sebastiana Bacha w szkole św. Tomasza w Lipsku[1][2]. Uczył się też kompozycji i gry na klawesynie u Wilhelma Friedemanna Bacha[2]. W latach 1733–1738 przebywał w Hamburgu, gdzie uczył się u Reinharda Keisera, Georga Philippa Telemanna i Johanna Matthesona[1][2]. W 1739 roku wyjechał do Berlina, gdzie pobierał lekcje u Johanna Joachima Quantza i Carla Heinricha Grauna[1][3]. Od 1745 do 1756 roku był drugim obok C.P.E. Bacha klawesynistą w kapeli nadwornej króla Fryderyka Wielkiego[1][2].

Skomponował 3 sinfonie, uwerturę orkiestrową, koncert na skrzypce i smyczki, 16 koncertów na klawesyn i smyczki, serenatę Il sogno di Scipione, requiem, kantatę Zeffirretti, 22 pieśni, a także szereg utworów na instrumenty klawiszowe[2]. Był też autorem traktatu Die Melodie nach ihrem Wesen sowohl als nach ihren Eigenschaften (wyd. Gdańsk 1755)[1][3]. Jego twórczość reprezentuje Empfindsamer Stil[3]. Dużą popularnością cieszyły się jego utwory klawesynowe, wymagające zaawansowania technicznego[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 41. ISBN 978-83-224-0808-7.
  2. a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2599. ISBN 0-02-865529-X.
  3. a b c Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 407. ISBN 978-0-8108-7183-0.

Linki zewnętrzne edytuj