Christopher Mathewson (ur. 12 sierpnia 1880, zm. 7 października 1925) – amerykański baseballista, który występował na pozycji miotacza.

Christy Mathewson
Ilustracja
miotacz
Pełne imię i nazwisko

Christopher Mathewson

Pseudonim

Big Six, Matty

Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1880
Factoryville

Data i miejsce śmierci

7 października 1925
Saranac Lake

Odbijał

prawą

Rzucał

prawą

Debiut

17 lipca 1900

Ostatni występ

4 września 1916

Statystyki
Win–loss record

373–188

ERA

2,13

Strikeouty

2507

Kariera klubowa
Lata Kluby
1900–1916 New York Giants
1916 Cincinnati Reds
Kariera menedżerska
Lata Kluby
1916–1918 Cincinnati Reds
Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia

1936

Głosów

90,7% (1. głosowanie)

Metoda elekcji

BBWAA

Strona internetowa

Mathewson studiował na Bucknell University, gdzie grał w baseballowej, koszykarskiej i futbolowej drużynie uniwersyteckiej. Po ukończeniu pierwszego roku studiów, podpisał zawodowy kontrakt z Taunton Herrings, zespołem występującym w New England League. W 1900 przeszedł do Norfolk Phenoms z Virginia-North Carolina League, w którym uzyskał bilans W-L 20–2; po ostatnim zwycięskim meczu otrzymał ofertę z dwóch klubów National League, Philadelphia Phillies i New York Giants[1]. W lipcu 1900 zdecydował się podpisać kontrakt z Giants, w którym zadebiutował w tym samym miesiącu[2]. 15 lipca 1901 w meczu przeciwko St. Louis Cardinals rozegrał pierwszego w karierze, drugiego w historii klubu no-hittera[1].

W sezonie 1905 rozegrał drugiego w karierze no-hittera (13 czerwca w spotkaniu z Chicago Cubs), zdobył po raz pierwszy Potrójną Koronę, zwyciężając w trzech klasyfikacjach (31 W, 1,28 ERA, 206 SO) i wystąpił w trzech meczach zwycięskich dla Giants World Series, zaliczając trzy shutouty[3][4][5]. W 1908 zdobył Triple Crown po raz drugi (37 W, 1.43 ERA, 259 SO)[5]. Wystąpił jeszcze w trzech, przegranych przez Giants World Series w 1911, 1912 i 1913 roku[1].

20 lipca 1916 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Cincinnati Reds, gdzie został grającym menadżerem[1]. Po raz ostatni zagrał 4 września 1916, zaś menadżerem Reds pozostał do sierpnia 1918, po czym wstąpił do US Army Chemical Corps, gdzie służył we Francji między innymi z Branchem Rickeyem i Ty Cobbem[1][6]. W ciągu swojej kariery w MLB zaliczył 373 wygrane i pod tym względem zajmuje trzecie miejsce w klasyfikacji wszech czasów[7]. W późniejszym okresie był trenerem w New York Giants i prezydentem Boston Braves. Zmarł na gruźlicę 7 października 1925[1].

W 1936 był jednym z pięciu zawodników, obok Ty Cobba, Babe'a Rutha, Honusa Wagnera i Waltera Johnsona, którzy jako pierwsi zostali uhonorowani członkostwem w Baseball Hall of Fame[8]. Jego nazwisko figuruje wśród zastrzeżonych numerów na stadionie AT&T Park[9]. W 1999 został wybrany do MLB All-Century Team[10].

Nagrody i wyróżnienia
Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
Zwycięzca w World Series 1905 [4]
MLB Triple Crown 1905, 1908 [5]
ERA champion 1905, 1908, 1909, 1911, 1913 [2]
strikeout champion 1903, 1904, 1905, 1907, 1908 [2]
Major League Baseball All-Century Team [10]
Baseball Hall of Fame od 1936 [8]

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f Christy Matthewson Biography. sabr.org. [dostęp 2014-02-11]. (ang.).
  2. a b c Christy Matthewson Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2014-02-11]. (ang.).
  3. Christy Matthewson throws second no-hitter. history.com. [dostęp 2014-02-11]. (ang.).
  4. a b 1905 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2014-02-11]. (ang.).
  5. a b c Triple Crown Winners. baseball-reference.com. [dostęp 2014-02-11]. (ang.).
  6. Baseball in Wartiem – Chemical Warfare in WWI. baseballinwartime.com. [dostęp 2014-02-11]. (ang.).
  7. Statistics. mlb.com. [dostęp 2014-02-11]. (ang.).
  8. a b Mathewson, Christy. baseballhall.org. [dostęp 2014-02-11]. (ang.).
  9. Giants Retired Numbers. giants.mlb.com data dostępu=11 lutego 2014. [dostęp 2014-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 maja 2018)]. (ang.).
  10. a b All Century Team. baseball-almanac.com. [dostęp 2014-02-11]. (ang.).