Ciemnosmreczyńska Przełączka

Ciemnosmreczyńska Przełączka (słow. Piargová štrbina, niem. Hintere Smrečiner Scharte, węg. Hátsó-Szmrecsini-csorba) – przełęcz w grani głównej na wysokości ok. 2115 m. Oddziela od siebie Ciemnosmreczyńską Turnię (2142 m) i Zadniego Mnicha (2172 m)[1]. Znajduje się tuż na zachód od Zadniego Mnicha i jest wąska i płytka[2]. Stoki południowe opadają do słowackiej Doliny Piarżystej. Po północnej, polskiej stronie przełęcz opada stromą i kruchą ścianką, pod nią do Zadniego Mnichowego Piargu szeroką i piarżystą depresją[3].

Ciemnosmreczyńska Przełączka
Ilustracja
Ciemnosmreczyńska Przełączka po prawej stronie iglicy Zadniego Mnicha
Państwo

 Polska
 Słowacja

Wysokość

2115 m n.p.m.

Pasmo

Karpaty, Tatry

Sąsiednie szczyty

Ciemnosmreczyńska Turnia, Zadni Mnich

Data zdobycia

7 października 1898

Pierwsze wejście

J. Chmielowski, K. Bachleda, J. Tatar

Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Ciemnosmreczyńska Przełączka”
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Ciemnosmreczyńska Przełączka”
Ziemia49°11′22,60″N 20°02′58,30″E/49,189611 20,049528

Przełęcz jest łatwo dostępna z obydwu stron. Do przejścia z położonych poniżej grani dolin: Doliny Ciemnosmreczyńskiej (Temnosmrečinská dolina) i Doliny za Mnichem wykorzystywano jednak zazwyczaj pobliską Przełączkę pod Zadnim Mnichem. Wejścia na przełęcz są praktykowane przez taterników podczas wspinaczek na pobliskie szczyty z tej przełęczy[2].

Odcinek grani głównej od północy
Widok z północnego wschodu

Historia zdobycia

edytuj

Pierwsze odnotowane wejścia:

Drogi wspinaczkowe

edytuj

Przez Ciemnosmreczyńską Przełączkę nie prowadzi żaden szlak turystyczny, znajduje się ona jednak w rejonie udostępnionym do wspinaczki dla taterników. Drogi wspinaczkowe:

  • Wprost od północy; 0, 15min,
  • Od północy zboczem Zadniego Mnicha; 0+,
  • Z Doliny Piarżystej; 0, 30 min[3].

Przypisy

edytuj
  1. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  2. a b c Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Walentkowa Przełęcz – Przełączka pod Zadnim Mnichem, Warszawa: Spółdzielczy Instytut Wydawniczy „Kraj”, 1951.
  3. a b Władysław Cywiński, Cubryna, t. 8, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2001, ISBN 83-7104-026-1.