Circumvesuviana
 |
Ten artykuł od 2019-02 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Circumvesuviana – włoskie przedsiębiorstwo kolejowe obsługujące wschodnią część neapolitańskiego obszaru metropolitalnego. Zasilany prądem elektrycznym system wykorzystuje szyny o rozstawie 950 mm. Jest on w całości oddzielony innych linii kolejowych. W całej sieci o długości 142 km jest 96 stacji, a średnia odległość między nimi wynosi 1,5 km.
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data założenia |
1885 |
| Udziałowcy |
Ente Autonomo Volturno |
| Strona internetowa | |
Circumvesuviana operuje na terenie zamieszkanym przez ponad 2 miliony ludzi, w 47 gminach, w tym Scafati, San Valentino Torio i Sarno w prowincji Salerno oraz Avella i Baiano w prowincji Avellino. Sieć kształtuje ważne szlaki handlowe oraz oferuje obsługę ważnych kierunków turystycznych takich jak Pompeje i Herkulanum.
Wszystkie linie rozpoczynają bieg w stacji czołowej Porta Nolana, następnie przejeżdżają przez Napoli Garibaldi i rozbijają się w kilka linii w kierunku różnych miast i prowincji. Podróż najdłuższą trasą do Sorrento, o długości 47 km, zajmuje około godziny[1].
27 grudnia 2012 roku przedsiębiorstwo zostało przejęte przez Ente Autonomo Volturno.
Linie edytuj
| Linia | Otwarcie | Długość | Liczba stacji | Trasa | Przystanki | Czas podróży |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Neapol – Baiano | 1885 | 38 km | 28 | Port Nolana - Nola - Baiano | 28 | 59 min. |
| Neapol – Sarno | 1891 | 38 km | 28 | Port Nolana - Ottaviano - Sarno | 28 | 65 min. |
| Neapol – Poggiomarino | 1904 | 35 km | 25 | Port Nolana -Scafati - Poggiomarino | 25 | 57 min. |
| Neapol – Sorrento | 1932 | 47 km | 36 | Port Nolana - Torre Annunziata - Sorrento | 36 | 68 min. |
| Odnoga
Botteghelle – San Giorgio |
2001 | 8 km | 7 | Port Nolana - Centro Direzionale - San-Giorgio[a] | 11 | 15 min. |
| Odnoga
Pomigliano d'Arco – Acerra |
2005 | 3 km | 4 | Port Nolana - Pomigliano - Acerra[b] | 16 | 28 min. |
Tabor edytuj
Sieć jest obsługiwana przez dwa typy pociągów, obydwa zasilane elektrycznie. FE220 oraz ETR211 "Metrostar" są zasilane za pomocą sieci trakcyjnej, a silniki potrafią wygenerować nawet 500 kW mocy. FE220 są zazwyczaj łączone w składy po dwa lub trzy pociągi.
Dwadzieścia sześć elektrycznych zespołów trakcyjnych ETR211 "Metrostar" było wprowadzonych do ruchu pomiędzy listopadem 2008 i wrześniem 2009[2]. Zostały zaprojektowane przez Pininfarina, a wyprodukowane przez konsorcjum Firema i AnsaldoBreda. Każdy z nich jest w stanie pomieścić 450 pasażerów. Składy te są głównie używane na ekspresowych liniach, podczas gdy FE220 obsługuje tańsze, zatrzymujące się na każdej stacji kursy, które są zazwyczaj bardziej oblegane.
Uwagi edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Rozkład jazdy Neapol - Sorrento [online] (ang.).
- ↑ Ecco "Metrostar", il nuovo treno della Circumvesuviana [online] (wł.).
Zobacz też edytuj
Linki zewnętrzne edytuj
- Oficjalna strona Circumvesuviana. vesuviana.it. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-14)]. (wł.).