Szczetkostopek dębowy

(Przekierowano z Collybiopsis quercophila)

Szczetkostopek dębowy, twardzioszek dębowy (Collybiopsis quercophila (Pouzar) R.H. Petersen) – gatunek grzybów należący do rodziny Omphalotaceae[1].

Szczetkostopek dębowy
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

Omphalotaceae

Rodzaj

Collybiopsis

Gatunek

łysostopek pozrastany

Nazwa systematyczna
Collybiopsis quercophila (Pouzar) R.H. Petersen
Mycotaxon 136(2): 344 (2021)

Systematyka i nazewnictwo

edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Collybiopsis, Omphalotaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1982 r. Zdeněk Pouzar, nadając mu nazwę Marasmius quercophilus. W 2008 r. Vladimír Antonín i Machiel Evert Noordeloos przenieśli go do rodzaju Collybiopsis, ale nie było to zgodne z międzynarodowym kodeksem nomenklatury botanicznej. Zgodną z tym kodeksem nazwę nadał R.H. Petersen w 2021 r.[1] Niektóre synonimy[2]:

  • Gymnopus quercophilus (Pouzar) Antonín & Noordel 2008
  • Marasmiellus quercophilus (Pouzar) J.S. Oliveira 1982
  • Setulipes quercophilus (Pouzar) Antonín 1987

W 2003 r. Władysław Wojewoda zaproponował polską nazwę szczetkostopek dębowy dla naukowej nazwy Setulipes quercophilus[3]. Internetowy atlas grzybów podaje także nazwę twardzioszek dębowy (dla synonimu Marasmiellus quercophilus). Obydwie polskie nazwy są niespójne z aktualną nazwą naukową[1].

Morfologia

edytuj
Kapelusz

Średnica 2–5 mm, kształt początkowo wypukły z podwiniętym brzegiem, z wiekiem płasko rozpostarty z prostym brzegiem, często promieniście bruzdowanym, na koniec czasami z wgłębieniem na środku. Powierzchnia delikatnie oprószona, prążkowana, pomarszczona do dwóch trzecich odległości od brzegu do środka, na środku jasnobrązowa, na brzegu jaśniejsza, kremowopłowa[4].

Blaszki

Przyrośnięte, dość rzadkie, średniej szerokości, białawe, z 1-2 rzędami blaszeczek[4].

Trzon

Wysokość 10–25 mm, grubość poniżej 1 mm, włoskowaty, walcowaty, równy, czasem wygięty. Powierzchnia na wierzchołku blada do blado winnobrązowej, słabo oprószona, w innych miejscach naga, czerwonawobrązowa do ciemnobrązowej. Z podstawy na podłożu liściastym czasami wyrastają rozproszone sznury grzybniowe. Trzon, podobnie jak u twardzioszków (Marasmius), po wyschnięciu jest w stanie ponownie nawodnić się i powrócić do pierwotnego rozmiaru i kształtu[4].

Cechy mikroskopowe

Bazydiospory 7,2 – 7,9 × 3,7 – 4,0 µm, Q = 1,79 – 2,12. Występują kalafiorowato rozgałęzione cystydy. Skórka kapelusza zbudowana ze strzępek z palczastymi kołkami strzepkowymi, pomiędzy którymi są także liczne, wrzecionowate cystydy. Kaulocystyd brak, cheilocystydy baryłkowate o spiczastych końcach[5].

Gatunki podobne

Charakterystycznymi cechami makroskopowymi szczetkostopka dębowego są blady, prążkowany i delikatnie oprószony kapelusz z brązowawym środkiem, rzadkie blaszki, przeważnie ciemnobrązowy, gładki, włosowaty trzon i brak charakterystycznego zapachu[4].

Występowanie i siedlisko

edytuj

Znany jest głównie w Europie, poza nią podano jego występowanie tylko na pojedynczych, izolowanych stanowiskach w Ameryce Północnej i Południowej[6]. W Polsce W. Wojewoda w 2003 r. przytoczył kilkanaście stanowisk[3], w późniejszych latach podano wiele następnych (w obydwu źródłach dla synonimu Setulipes quercophilus)[7]. Aktualne stanowiska podaje także internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[8].

Saprotrof występujący w różnego typu lasach na opadłych liściach[3]. Owocniki samotnie lub stadnie na gnijących liściach twardego drewna, zwłaszcza różnych gatunków dębu (Quercus) i Lithocarpus densiflora, zwykle po jesiennych deszczach[4].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Index Fungorum [online] [dostęp 2024-01-03] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2024-01-03] (ang.).
  3. a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 627, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e California Fungi – Collybiopsis quercophila [online], mycopedia, 2023 [dostęp 2024-01-03].
  5. Collybiopsis quercophila [online], mycoweb.com [dostęp 2024-01-03].
  6. Występowanie Collybiopsis quercophila na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2024-01-03] (ang.).
  7. Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2024-01-03] (pol.).
  8. Występowanie Collybiopsis quercophila na świecie (mapa) [online], grzyby.pl [dostęp 2024-01-03] (pol.).