Cortinarius anserinus
Cortinarius anserinus (Velen.) Rob. Henry – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].
_Hry_674762.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Cortinarius anserinus |
| Nazwa systematyczna | |
| Cortinarius anserinus (Velen.) Rob. Henry Bull. trimest. Soc. mycol. Fr. 102(1): 54 (1986) | |
Systematyka i nazewnictwo edytuj
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1920 r. Josef Velenovský, nadając mu nazwę Phlegmacium anserinus. W 1986 r. Robert Henry przeniósł go do rodzaju Cortinarius[1].
Morfologia edytuj
Średnica do 5 cm, kształt wypukły. Jest niehigrofaniczny. Powierzchnia lepka,, ochrowa lub żółtawa, przy brzegu jaśniejsza, z fioletowymi włókienkami osłony[2].
Wąsko przyrośnięte, początkowo fioletowe, potem płowobrązowe[3].
Cylindryczny z wyraźnie obrzeżoną bulwą, na której brzegu występują skąpe resztki ochrowej osłony. Powierzchnia sucha, jasnofioletowa z przylegającymi, białymi włókienkami. Zasnówka biała[2].
W kapeluszu i w podstawie trzonu jasnofioletowy, w górnej części trzonu fioletowy, bez zapachu[2]”.
- Cechy mikroskopowe
Zarodniki 9,5–11,5 × 5,5–7,0 μm, cytrynkowate, brązowe, grubo brodawkowane, silnie dekstrynoidalne. Cheilocystyd brak[2].
Występowanie i siedlisko edytuj
Podano jego stanowiska tylko w Europie[4]. W Europie Zachodniej i Środkowej jest częsty[2]. Brak go w opracowanym w 2003 r. przez Władysława Wojewodę wykazie wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski[5], ale kilka jego stanowisk przytaczają T. Ślusarczyk i inni[2][3].
Naziemny grzyb mykoryzowy[5]. Występuje w lasach liściastych, najczęściej pod bukami, ale także pod dębami, lipami i kasztanami. Preferuje gleby o dużej zawartości wapnia[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-12-25] (ang.).
- ↑ a b c d e f g Tomasz Ślusarczyk, Mirosław Gryc, Mirosław Wantoch-Rekowski, Nowe stanowiska grzybów z rodzaju zasłonak Cortinarius w Polsce, „Przegląd Przyrodniczy”, 26 (2), 2015, s. 6–7.
- ↑ a b Tomasz Ślusarczyk, Materiały do znajomości mykobioty Pasma Krowiarek (Sudety Wschodnie), „Przegląd Przyrodniczy”, 39 (1), 2021, s. 46.
- ↑ Występowanie Cortinarius anserinus na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-12-25] (ang.).
- ↑ a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 157-198, ISBN 83-89648-09-1.