Macrocyclops albidus

gatunek widłonogów z rodziny Cyclopidae
(Przekierowano z Cyclops gyrinus)

Macrocyclops albidus – gatunek widłonoga z rodziny Cyclopidae. Opisał go w 1820 roku szwajcarski zoolog Louis Jurine, nadając mu nazwę Monoculus quadricornis albidus[1][3].

Macrocyclops albidus
(Jurine, 1820)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

skorupiaki

Gromada

Maxillopoda

Podgromada

widłonogi

Nadrząd

Podoplea

Rząd

Cyclopoida

Rodzina

Cyclopidae

Podrodzina

Cyclopinae

Rodzaj

Macrocyclops

Gatunek

Macrocyclops albidus

Ekologia

edytuj

Siedliska tego widłonoga stanowi czysta woda, która znajduje się w przydrożnych rowach, przydomowych oczkach wodnych, basenach, stawach i innych środowiskach o wystarczającej ilości pożywienia. Gatunek kosmopolityczny, badania naukowe populacji Macrocyclops albidus z Anglii, Szkocji, Francji, Niemiec, Stanów Zjednoczonych, Nowej Zelandii i Australii wskazują, że rozprzestrzenianie się tego widłonoga na całym świecie jest wynikiem interwencji człowieka, w szczególności żeglugi, a nie przyczyn naturalnych, takich jak wiatr lub poprzez migrację ptaków[4].

Macrocyclops albidus żywią się przede wszystkim larwami komarów i są bardzo skuteczne w zwalczaniu tych owadów. Osiągają prawie 90% redukcję przeżywalności larw w warunkach polowych i przekraczają ilość przeciętną ilość spożywanych larw przyjętą dla innych drapieżników w doświadczeniach laboratoryjnych[5]. W badaniach laboratoryjnych przeciętny macrocyclops zabija średnio 27 larw Culex quinquefasciatus dziennie[6].

Macrocyclops albidus jest znanym pośrednim żywicielem hermafrodytycznego pasożyta Schistocephalus solidus, tasiemca ryb i ptaków, których pożywienie stanowią ryby.

Klasyfikacja

edytuj

Macrocyclops należy do skorupiaków i jest rodzajem widłonogów, charakteryzuje się występowaniem piątej nogi z dwóch różnych segmentów, dystalnym segmentem z trzema kolcami lub na końcu odwłoka[7]. Macrocyclops albidus wyróżnia się odkrytą środkową powierzchnią odwłoku i szklistą płytką na ostatnim odcinku odwłoka, która jest gładka lub drobno ząbkowana.

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e Walter, T.C.; Boxshall, G. (2024). World of Copepods Database. Macrocyclops albidus (Jurine, 1820). Accessed through: World Register of Marine Species.
  2. a b c d e f Walter, T.C.; Boxshall, G. (2024). World of Copepods Database. Macrocyclops albidus albidus (Jurine, 1820). Accessed through: World Register of Marine Species.
  3. Louis Jurine. "Histoire des monocles qui se trouvent aux environs de Genève" (1820), blz. 44
  4. T. Karanovic, M. Krajicek. "When anthropogenic translocation meets cryptic speciation globalized bouillon originates; molecular variability of the cosmopolitan freshwater cyclopoid Macrocyclops albidus (Crustacea: Copepoda)." Annales de Limnologie - International Journal of Limnology vol. 48 (2012), blz. 63–80
  5. JR Rey, S O'Connell, S Suárez, Z Menéndez i inni. Laboratory and field studies of Macrocyclops albidus (Crustacea: Copepoda) for biological control of mosquitoes in artificial containers in a subtropical environment. „Journal of vector ecology : journal of the Society for Vector Ecology”. 29 (1), s. 124–134, 2004-06. PMID: 15266749. 
  6. GG Marten, M Nguyen, BJ Mason, G Ngo. Natural control of Culex quinquefasciatus larvae in residential ditches by the copepod Macrocyclops albidus. „Journal of vector ecology : journal of the Society for Vector Ecology”. 25 (1), s. 7–15, 2000-06. PMID: 10925792. 
  7. "Macrocyclops albidus (Jurine 1820)". Free-living and Parasitic Copepods (Including Branchiurans) of the Laurentian Great Lakes. USGS Great Lakes Science Center. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-14)].