Cynipencyrtus
Cynipencyrtus – rodzaj błonkówek z nadrodziny bleskotek. Jedyny przedstawiciel rodziny Cynipencyrtidae.
| Cynipencyrtus | |
| Trjapitzin, 1973 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina |
Cynipencyrtidae |
| Rodzaj |
Cynipencyrtus |
Taksonomia
edytujRodzaj Cynipencyrtus został utworzony przez Tei Ishiego w 1928 roku który włączył do niego dwa gatunki - Cynipencyrtus flavus i Cynipencyrtus bicolor. W 1978 Tetsusaburo Tachikawa zsynonimizował C. bicolor z C. flavus[1]. W 2008 roku Sudhir Singh opisał drugi gatunek Cynipencyrtus indicus[2]. Pierwotnie rodzaj ten był zaliczany do rodziny suskowatych jednak, ze względu na specyficzną budowę morfologiczną, istniały problemy z umiejscowieniem go w obrębie tejże rodziny. W 1985 John LaSalle i John Stuart Noyes przenieśli go do rodziny Tanaostigmatidae. W 1973 Władimir Aleksandrowicz Trjapicin utworzył odrębną rodzinę Cynipencyrtidae[3][4], którą uznali John M. Heraty i inni w 2013[5].
Zasięg występowania
edytujPrzedstawiciele tego podrodzaju występują w Japonii, Chinach oraz Indiach[2].
Budowa ciała
edytujGłowa widoczna z przodu okrągła, ma szerokość mniej więcej równą jej wysokości, wierzchołek głowy raczej szeroki, w widoku od góry o szerokości równej około jej połowy. Oczy małe, owalne, przyoczka również małe, ułożone w kształt szeroko rozwartego trójkąta. Rowki na czułki płytkie. Policzki o średniej długości, żeberko potyliczne wąsko zaokrąglone. Żuwaczki z trzema ząbkami, głaszczki szczęk czterosegmentowe, zaś warg trzysegmentowe. Czułki 8 członowe, buławka duża z ukośnie ściętym wierzchołkiem. Mezosoma w widoku od góry z szerokim przedpleczem, mezoscutum w tylnej części nasunięte nad scutellum (które ma trójkątny kształt). Biodra środkowej pary nóg znajdują się w pobliżu tylnej krawędzi mezopleuronu. Gaster jest dłuższy od tułowia, w kształcie podłużnie-jajowaty. Pokładełko niewidoczne bądź widoczne nieznacznie. W przedniej parze skrzydeł żyłki marginalna, postmarginalna i stygmalna stosunkowo długie, żyłka marginalna jest nieco dłuższa od żyłki stygmalnej, zaś postmarginalna nieco dłuższa od marginalnej[2][1].
Ubarwienie ciała brązowo-żółte. Skrzydła przeźroczyste[2].
Boiologia i ekologia
edytujPrzedstawiciele tego rodzaju są parazytoidami błonkówek z rodziny galasówkowatych. Znanymi żywicielami są Dryocosmus kuriphilus żerujący na drzewach z rodzaju kasztan oraz przedstawiciele rodzaju Andricus atakujący gatunki z rodzaju dąb (Quercus serrata i Quercus leucotrichophora)[3][6].
Systematyka
edytujDo Cynipencyrtus zaliczane są 2 gatunki[6]:
Przypisy
edytuj- ↑ a b Zhang YanZhou: FIRST RECORD OF CYNIPENCYRTUS (HYMENOPTERA, TANAOSTIGMATIDAE) FROM CHINA. 2006. [dostęp 2024-07-22]. (ang.).
- ↑ a b c d Sudhir Singh: First Record of the Genus Cynipencyrtus Ishii (Hymenoptera: Tanaostimatidae) from India with description of a new species from Garhwal Himalayas. 2008. [dostęp 2024-07-22]. (ang.).
- ↑ a b Cynipencyrtidae w Waspweb.org. [dostęp 2024-07-22]. (ang.).
- ↑ Cynipencyrtidae w chalcid.org. [dostęp 2024-07-22]. (ang.).
- ↑ John M. Heraty, Roger A. Burks, Astrid Cruaud, Gary A. P. Gibson, Johan Liljeblad, James Munro, Jean-Yves Rasplus, Gerard Delvare, Peter Janšta, Alex Gumovsky, John Huber, James B. Woolley, Lars Krogmann, Steve Heydon, Andrew Polaszek, Stefan Schmidt, D. Chris Darling, Michael W. Gates, Jason Mottern, Elizabeth Murray, Ana Dal Molin, Serguei Triapitsyn, Hannes Baur, John D. Pinto, Simon van Noort, Jeremiah George, Matthew Yoder: A phylogenetic analysis of the megadiverse Chalcidoidea (Hymenoptera). 2013. [dostęp 2024-07-22]. (ang.).
- ↑ a b Simon van Noort, Mircea-Dan Mitroiu, Roger Burks, Gary Gibson, Paul Hanson, John Heraty, Petr Janšta, Astrid Cruaud, Jean-Yves Rasplus: Redefining Ormyridae (Hymenoptera, Chalcidoidea) with establishment of subfamilies and description of new genera. 2024. [dostęp 2024-07-22]. (ang.).