Cyriocosmus elegans
Cyriocosmus elegans – gatunek małego pająka z rodziny ptasznikowatych (Theraphosidae). Zamieszkuje północną Amerykę Południową. Popularny gatunek w terrarystyce.
| Cyriocosmus elegans[1] | |||
| (Simon, 1889) | |||
 Dorosły osobnik | |||
 Młody | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Cyricosmus elegans | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
Taksonomia edytuj
Opisany po raz pierwszy w 1889 roku przez Simon'a pod nazwą Hapalopus elegans. W 1903 roku ten sam autor przeniósł gatunek do rodzaju Cyriocosmus. Dwadzieścia cztery lata później, Fischel przypisał C. elegans do rodzaju Erythropoicila oraz nadał epitet gatunkowy plana. Mello-Leitão w 1939 roku nadali gatunkowi nazwę Cyriocosmus semifasciatus[3].
Zasięg występowania i środowisko edytuj
Występuje w Wenezueli oraz Trynidadzie i Tobago[2]; w 2023 roku w oparciu o przebadany okaz muzealny wykazano, że występuje też w Gujanie[2][4]. Pająk nadrzewny naturalnie występujący w tropikalnych lasach, gdzie żyje w korzeniach, spróchniałych gałęziach oraz wgłębieniach. W lasach, w których występuje, temperatura sięga 27–29 C°, a roczne opady to ok. 3000 mm. Na obszarze występowania występują dwie pory roku: deszczowa i sucha. Deszczowa trwa od maja do listopada, a sucha od grudnia do kwietnia. Podczas deszczowej, wilgotność w lesie wynosi około 80–85%, a podczas suchej 65–70%[5].
Opis edytuj
Jeden z najmniejszych ptaszników na świecie. Samice osiągają długość ciała do 2,5 cm, a samce maksymalnie 1,5 cm[5]. Nimfy po linieniu mają długość ciała, łącznie z odnóżami 4–5 mm. Starsze osobniki są nieco bardziej ubarwione, gdyż widać u nich wtedy charakterystyczny, czarny trójkąt na karapaksie, a odnóża beżowe[5]. Dorosłe osobniki są bardzo kolorowe, mają jaskrawy, pomarańczowy karapaks z kontrastującym, czarnym trójkątem, podczas gdy opistosoma jest czarna z ornamentem, przypominającym serce[5].
Gatunek nieagresywny, woli uciekać, niż atakować. Jad słaby dla człowieka, nie jest niebezpieczny dla zdrowia i życia[5].
Samice przy dobrych warunkach żyją do około 7–8 lat, samce giną po ostatnim linieniu[5].
Linki zewnętrzne edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Cyriocosmus elegans, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e f Cyriocosmus elegans, [w:] World Spider Catalog. Version 25.0 [online], Natural History Museum Bern [dostęp 2024-03-01] (ang.).
- ↑ Natural History Museum Bern, NMBE - World Spider Catalog [online], wsc.nmbe.ch [dostęp 2024-03-29] (ang.).
- ↑ Danniella Sherwood, Ray Gabriel, First distribution record of Cyriocosmus elegans (Simon, 1889) from Guyana (Araneae: Theraphosidae), „Revista Ibérica de Aracnología”, 43, 2023, s. 59-62 (ang.).
- ↑ a b c d e f Anna Małecka, Cyriocosmus elegans [online], Terrarium, 5 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-31] (pol.).