Czarliński III

Czarliński III (Schedel, Schedlin-Czarliński, Sówka odmienny, Sowa odmienny) – kaszubski herb szlachecki, według Przemysława Pragerta odmiana herbu Czarliński, który ma być odmianą herbu Sowa.

Opis herbu

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego^[1]:

W polu czerwonym sowa srebrna. Klejnot: nad hełmem bez korony ogon pawi. Labry czerwone, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki

Herb wymieniany przez Nowego Siebmachera oraz Ledebura (Adelslexikon der preussiche Monarchie von...) i Wincklera (Die nationalitaten Pomerellens). Dwaj ostatni autorzy podają sowę na murawie zielonej.

Rodzina Czarlińskich

Osobny artykuł: Czarliński.

Herbowni

Czarliński (Czarleński). Rodzina przybierała też przydomki odmiejscowe: Knibawski (Knibowski) oraz zniemczone nazwisko Schedlin, spolszczane następnie na Szedliński bądź Schedliński.

Przemysław Pragert spekuluje, że tego herbu mogła używać gałąź z Prusach Wschodnich, nie wiadomo czy używająca przydomków.

Istniała rodzina Piechowskich herbu Leliwa, którzy przejściowo osiedli w Czarlinie i na ten czas przyjęli nazwisko Piechowski-Czarliński lub tylko Czarliński.

Bibliografia

Przemysław Pragert: Herbarz rodzin kaszubskich. T. 2. Gdańsk: BiT, 2007, s. 38-40, 221. ISBN 978-83-924425-9-2.

Przypisy

↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.

[1] Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.

[1]