Czeres

agromiasteczko na Białorusi
(Przekierowano z Czeress)

Czeres (biał. Чарасы, Czarasy; ros. Черессы, Czeriessy) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie miorskim, w sielsowiecie Miory.

Czeres
Чарасы
Ilustracja
Cerkiew św. Mikołaja Cudotwórcy (2015)
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

miorski

Sielsowiet

Miory

Populacja (2009)
• liczba ludności


398

Tablice rejestracyjne

2

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Czeres”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Czeres”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, w prawym górnym rogu znajduje się punkt z opisem „Czeres”
Ziemia55°37′25″N 27°42′30″E/55,623611 27,708333
Czeres, cerkiew św. Mikołaja Cudotwórcy (1900)

Siedziba parafii prawosławnej pw. św. Mikołaja Cudotwórcy[1].

Historia

edytuj

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1529 roku[2]

W czasach zaborów istniały folwark i dobra Czeress należące do gminy Czeress w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[3].

W latach 1921–1945 kolonia i osada leżały w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, od 1926 w powiecie brasławskim, w gminie Czeres[4] a od 1927 w gminie Miory[5].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało:

  • kolonię – 116 osób, 26 było wyznania rzymskokatolickiego a 90 prawosławnego. Jednocześnie 12 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 104 białoruską. Było tu 16 budynków mieszkalnych[6]. W 1931 w 16 domach zamieszkiwało 110 osób[7].
  • osadę [1] – 15 osób, 7 było wyznania rzymskokatolickiego, 3 prawosławnego a 5 mojżeszowego. Jednocześnie 3 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 7 białoruską a 5 żydowską. Były tu 3 budynki mieszkalne[6]. W 1931 w 3 domach zamieszkiwało 31 osób[7].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Miorach i miejscowej prawosławnej. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Druji i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Miorach[8].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do obwodu mińskiego Białoruskiej SRR.

Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.

Zabytki

edytuj
  • Cerkiew prawosławna pw. św. Mikołaja Cudotwórcy wybudowana w latach 1885–1886, parafialna
  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy

edytuj
  1. Миорское благочиние. eparhia992.by. [dostęp 2021-03-20]. (ros.).
  2. Черессы [online], globus.tut.by [dostęp 2021-03-11].
  3. Czeress, folwark i dobra, powiat dzisieński, gmina Czeress, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 364.
  4. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472
  5. Dz.U. z 1927 r. nr 18, poz. 139
  6. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 41.
  7. a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 8.
  8. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 286.

Linki zewnętrzne

edytuj

Czeress, folwark i dobra, powiat dzisieński, gmina Czeress, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 364.