Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Jozafata Kuncewicza w Miorach
Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Jozafata Kuncewicza w Miorach (biał. Парафія Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі і св. Язафата Кунцэвіча, біскупа і мучаніка y Мёрах) – parafia rzymskokatolicka w Miorach. Należy do dekanatu miorskiego diecezji witebskiej. Powstała w XVIII w.
 Kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Siedziba | |
| Adres |
ul. Kirowa 3, Miory |
| Data powołania | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół | |
| Filie |
kościół św. Jana Chrzciciela w Wiacie, kaplica cmentarna na nowym cmentarzu parafialnym w Miorach, kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Przebrodziu |
| Proboszcz |
Ks. Andrzej Kulik |
| Wezwanie |
Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, św. Jozafata Kuncewicza |
| Wspomnienie liturgiczne | |
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 55°36′52,0″N 27°37′49,1″E/55,614444 27,630306
| |
Historia
edytujKościół katolicki w Miorach miał istnieć już w XVI wieku. Jak się jednak wydaje, pierwszą świątynią była cerkiew prawosławna, o której mowa w testamencie Anastazji Mirskiej z 1621 roku. W 1641 roku cerkiew ta otrzymała bogate uposażenie od ówczesnego właściciela miejscowości, sędziego brasławskiego Sebastiana Światopełk-Mirskiego (według innych źródeł wybudował on wówczas kościół Wniebowzięcia NMP[1]). Trzy lata później sędzia założył przy niej monaster prawosławny. W 1690 roku syn Sebastiana, Michał, odebrał klasztor prawosławnym i przekazał unickim bazylianom. Stało się to powodem interwencji dyplomatycznej cara Piotra Wielkiego, który domagał się od króla Augusta Mocnego zwrotu obiektu poprzednim właścicielom. Interwencja ta nie przyniosła efektu. W 1728 roku cerkiew zamieniono w kościół katolicki, natomiast klasztor objęli kanonicy regularni. W 1744 roku parafia leżała w dekanacie brasławskim diecezji wileńskiej. W 1772 roku w klasztorze mieszkało 6 zakonników. W 1781 roku powiększono kościół. W 1825 r. był on drewniany, na ceglanej podmurówce, kryty gontem, a na wieżach miedzianą blachą. Parafia posiadała kaplice w miejscowościach: Kamieńpol, Święta Woda, Miory, Kociłowo, Szczawno. W 1832 r. władze carskie skasowały klasztor. Po powstaniu styczniowym wileński gubernator Michaił Murawjow-Wieszatiel, polecił odebrać kościół katolikom. Przeniesiono go jednak na inne miejsce i rzymskokatolicka świątynia w Miorach przetrwała.
.jpg)
W 1904 roku w Aleksandrowie urodził się bł. ks. Jerzy Kaszyra, zamordowany przez Niemców w Rosicy.
W 1907 roku z inicjatywy proboszcza ks. Józefa Borodzicza została wybudowana nowa, murowana świątynia.
W dwudziestoleciu międzywojennym proboszczem parafii był ks. Romuald Świrkowski. Podczas II wojny światowej był proboszczem parafii św. Ducha w Wilnie oraz działał w konspiracji. 15 stycznia 1942 r. został aresztowany przez Niemców i osadzony w więzieniu na Łukiszkach, gdzie był torturowany. 5 maja 1942 r. został rozstrzelany w Ponarach[2].
II wojna światowa
edytujW 1937 roku proboszczem został ks. Franciszek Kuksewicz. W nocy z 22 na 23 czerwca 1941 razem z ks. Stanisławem Eliaszem, proboszczem parafii w Idołcie, został aresztowany przez NKWD i osadzony w więzieniu w Berezweczu. Księża zostali rozstrzelani w Miakałajewie podczas ewakuacji więzienia, po przebyciu drogi śmierci z Berezwecza. Istnieje przekaz mówiący, że w czasie marszu ks. Kuksewiczem opiekował się i podtrzymywał go młodszy współbrat, ks. Stanisław Eliasz[3].
Okres powojenny
edytujOd 1947 roku proboszczem był ks. Ryszard Stohandel. W 1951 roku w obawie przed aresztowaniem, został wywieziony w przebraniu kobiety i ukryty[4]. Wówczas Sowieci zamknęli kościół i zamienili na skład zboża, lecz zwrócili go wiernym w 1956, kiedy do parafii przybył ks. Jan Grabowski. Wyremontował kościół i ponownie poświęcił w uroczystość Zwiastowania Pańskiego, 25 marca 1957 roku[5].
12 listopada 2005 roku parafię odwiedził arcybiskup częstochowski ks. Stanisław Nowak, który uroczyście wniósł do kościoła przywiezione z Częstochowy relikwie św. Jozafata Kuncewicza i odprawił Mszę Świętą[6].
2 września 2008 roku odsłonięto przy kościele pomnik św. Jana Pawła II ufundowany przez stowarzyszenie Międzynarodowy Motocyklowy Rajd Katyński. Pomnik poświęcił biskup witebski ks. Władysław Blin[7].
Obecnie
edytujW parafii działają: Żywy Różaniec, Apostolstwo Dobrej Śmierci, Apostolstwo Bożego Miłosierdzia, III Zakon Franciszkański, Koło Ministrantów, schola, chór parafialny oraz krąg młodych małżeństw[8].
Parafia posiada kaplice filialne. W Wiacie znajduje się mały drewniany kościół św. Jana Chrzciciela z 1934 roku (według innych źródeł z 1937), odprawiane są tam 3 Msze Święte w ciągu roku. W Przebrodziu znajduje się drewniany kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa z 1933 r. Tytuł został nadany świątyni 21 lipca 2003 r. W latach 2005–2006 został wyremontowany. Na nowym cmentarzu parafialnym w Miorach znajduje się kaplica cmentarna.
Demografia
edytuj.jpg)
Liczba katolików, wiernych parafii w poszczególnych latach[9]. W momencie wybuchu II wojny światowej parafia liczyła ok. 5000 wiernych. W 2004 roku ok. 6500[10].
.jpg)
| imię i nazwisko | daty urzędowania |
|---|---|
| Ks. Ludwik Mirski | 1790 – |
| Ks. Jan Klimczewski | 1822 – 1823 |
| Ks. Grzegorz Czapulewicz | 1823 – 1843 |
| Ks. Józef Rajuniec | 1852 |
| Ks. Henryk Muller | 1860 |
| Ks. Wincenty Brzozowski[12] | 1884 – 1905 |
| Ks. Józef Borodzicz[13] | 1905 – 1907 |
| Ks. Jan Krzysztofik[14] | 1907 – 1910 |
| Ks. Romuald Chodyko (administrator)[15] | 1910 – 1912 |
| Ks. Stanisław Hryniewski (administrator)[16] | 1913 – 1920? |
| Ks. Jan Jaśkiewicz[17] | 1926 – 1927 |
| Ks. Romuald Świrkowski[18] | – 1932 |
| Ks. Adolf Sokołowski[19] | 1932 – 1937 |
| Ks. Franciszek Kuksewicz | 1937 – 1941 |
| Ks. Jan Zawistowski[20] | 1940 – 1947 |
| Ks. Ryszard Stohandel | 1947 – 1951 |
| Ks. Jan Grabowski | 1956 – 1985 |
| Ks. Władysław Pietrajtis | 1985 – 2000 |
| Ks. Krzysztof Miękina[21] | 2000 – 2019 |
| Ks. Andrzej Kulik[22] | 2019 – |
Przypisy
edytuj- ↑ K. Shastouski, Miory | Klasztor kanoników Regularnych Laterańskich - Komentarze [online], www.radzima.org [dostęp 2016-06-05].
- ↑ CZAS MIŁOSIERDZIA [online], www.archibial.pl [dostęp 2016-06-05].
- ↑ Czas Miłosierdzia on-line - nr 150 październik 2001 [online], www.bialystok.opoka.org.pl [dostęp 2016-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2009-02-14].
- ↑ Ks. Ryszard Stohandel – parafia Miory (1948-1951) | Miory [online] [dostęp 2016-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-25].
- ↑ ABC Miory, Wilenszczyzna, Bialorus, Kresy Portal Edukacyjny - Ksiądz Jan Grabowski dziekan i proboszcz Kościoła w Miorach [online], www.miory.eu [dostęp 2016-06-05].
- ↑ Tygodnik Katolicki Niedziela - „Panno Święta, co Jasnej bronisz Częstochowy i w Ostrej świecisz Bramie...” (cz. 2) [online], www.niedziela.pl [dostęp 2016-06-05].
- ↑ ABC Miory, Wilenszczyzna, Bialorus, Kresy Portal Edukacyjny - Content [online], www.miory.eu [dostęp 2016-06-05].
- ↑ Caritas parafia pw. św. Jana Chrzciciela, Trzcianka [online], www.caritas-trzcianka.smtvsat.pl [dostęp 2016-06-05].
- ↑ 1, Ks. Jan Zawistowski – Ikaźń, Przebrodzie [online], Przebrodzie, 11 listopada 2007 [dostęp 2020-03-30] (pol.).
- ↑ Betel - Białoruś [online], betel-charity.org [dostęp 2016-06-05].
- ↑ o, Kronika kościoła w Miorach (1641 – 2007) | Miory [online] [dostęp 2016-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-02].
- ↑ o, Ks. Wincenty Brzozowski – proboszcz parafii Miory (1884-1905) | Miory [online] [dostęp 2016-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-02].
- ↑ ABC Miory, Wilenszczyzna, Bialorus, Kresy Portal Edukacyjny - Ksiądz Józef Borodzicz budowniczy Kościoła w Miorach [online], www.miory.eu [dostęp 2016-06-03].
- ↑ o, Ks. Jan Krzysztofik – proboszcz parafii Miory (1907-1910) | Miory [online] [dostęp 2016-06-03].
- ↑ o, Ks. Romuald Chodyko – administrator parafii Miory (1910-1912) | Miory [online] [dostęp 2016-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-02].
- ↑ o, Ks. Stanisław Hryniewski – administrator parafii Miory (1913-1920?) | Miory [online] [dostęp 2016-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-02].
- ↑ o, Ks. Jan Jaśkiewicz – proboszcz parafii Miory (1926-1927) | Miory [online] [dostęp 2016-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-09].
- ↑ o, Ks. Romuald Świrkowski – proboszcz w Miorach | Miory [online] [dostęp 2016-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-25].
- ↑ o, Ks. Adolf Sokołowski – proboszcz i dziekan miorski (1932-1937) | Miory [online] [dostęp 2016-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-02].
- ↑ o, Ks. Jan Zawistowski – dziekan i proboszcz miorski | Miory [online] [dostęp 2016-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-02].
- ↑ o, Ks. kanonik Krzysztof Miękina | Miory [online] [dostęp 2016-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-25].
- ↑ Na Białorusi w Miorach odsłonięto tablicę upamiętniającą andersowców [online], PolskieRadio24.pl [dostęp 2020-04-07].