Czesław Mankiewicz
Czesław Mankiewicz (ur. 20 grudnia 1920 w Omsku, zm. 6 stycznia 1990 w Warszawie) – generał dywizji WP, w latach 1962–1967 dowódca Wojsk Obrony Powietrznej Kraju (WOPK).
Czesław Mankiewicz w latach 60. | |
generał dywizji | |
Data i miejsce urodzenia |
20 grudnia 1920 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
6 stycznia 1990 |
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | |
Stanowiska |
dowódca WOPK |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujSyn Aleksandra, dziennikarza i pracownika umysłowego oraz Marii. W 1938 zdał maturę w Gimnazjum Towarzystwa Ziemi Mazowieckiej w Warszawie. Do wybuchu II wojny światowej zaliczył I rok studiów na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej.
W latach 30. był działaczem młodzieżowych organizacji PPS i OMS „Spartakus”, a podczas okupacji niemieckiej ZWW, ZWM i PPR. Kierownik techniki KC PPR od powstania partii w styczniu 1942. 12 lutego 1943 został aresztowany przez Gestapo. Był więziony w Auschwitz i na Majdanku.
Od 1945 oficer polityczno-wychowawczy, następnie skończył kurs pilotażu. W 1955 r. został dowódcą pułku lotniczego, trzy lata później został generałem brygady i zastępcą dowódcy Wojsk Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju. W 1962 został dowódcą Wojsk Obrony Powietrznej Kraju, a w 1963 generałem dywizji. Odwołany w 1967 na fali czystek antysemickich w Wojsku Polskim. W marcu 1968 przeniesiony w stan spoczynku.
Został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera BII-1-2)[1].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Order Sztandaru Pracy I klasy (1964)[2]
- Order Krzyża Grunwaldu III klasy
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Walecznych
- Krzyż Partyzancki
- Medal za Warszawę 1939–1945 (17 stycznia 1946)[3]
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Medal 10-lecia Polski Ludowej
- Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1967)[4]
- Złota Odznaka Kół Młodzieży Wojskowej
- Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” (ZSRR, 1965)[5]
Przypisy
edytuj- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- ↑ Lista odznaczonych [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 20 lipca 1964, s. 2.
- ↑ M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43 „w pierwszą rocznicę wyzwolenia Warszawy zasłużonym w walce o wyzwolenie i odbudowę Stolicy (...)”.
- ↑ Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 13, 15 sierpnia 1967, s. 1-2.
- ↑ Jubileuszowy medal "Dwadzieścia lat zwycięstwa" wręczono delegacji polskiej w Moskwie" [w:] Głos Słupski, nr 113, 12 maja 1965, s. 1
Bibliografia
edytuj- H. P. Kosk – Generalicja polska, tom II, Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, Pruszków 2001.
- Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943–1990, Toruń 2010.