Dłusko (jezioro w powiecie łobeskim)

Dłusko
Jezioro Długie
	Położenie
Państwo	Polska
Miejscowości nadbrzeżne	Dłusko
Region	Pojezierze Ińskie
Wysokość lustra	113,8 m n.p.m.
	Morfometria
Powierzchnia	49,65 ha
Wymiary; • max długość; • max szerokość	; 3,0 km; 0,31 km
	Hydrologia
Rzeki wypływające	Ukleja
	Położenie na mapie gminy Węgorzyno Dłusko
	Położenie na mapie Polski Dłusko
	Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Dłusko
	Położenie na mapie powiatu łobeskiego Dłusko
	53°28′56″N 15°29′43″E/53,482222 15,495278
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dłusko – jezioro na Pojezierzu Ińskim, położone w woj. zachodniopomorskim, w powiecie łobeskim, w gminie Węgorzyno. Powierzchnia zwierciadła wody wynosi 49,65 ha^[1].

Dłusko posiada wydłużony kształt o długości ok. 3 km, a szerokości do ok. 0,3 km. Przez środkową część jeziora przeprowadzono nasyp niemieckiej autostrady (zob. Berlinka), nigdy nie dokończonej. Podzieliła ona jezioro na dwie części: większą południową oraz mniejszą północną.

Jezioro w całości znajduje się w Ińskim Parku Krajobrazowym, dokładnie w jego północnej części. Na południowy zachód od Dłuska wytyczono rezerwat przyrody Głowacz, a jego południowo-zachodni i wschodni brzeg jest granicą rezerwatu przyrody Źródliskowe Zbocza.

Od Dłuska bierze początek rzeka Ukleja, która wypływa przy północno-zachodnim krańcu jeziora i płynie na północny zachód w kierunku jeziora Woświn^[2]. Nad północnym brzegiem jeziora leży wieś Dłusko.

Administratorem wód jeziora jest Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Szczecinie. Utworzył on obwód rybacki obejmujący wody Dłuska wraz z odcinkiem rzeki Uklei od wypływu do jeziora Woświn – z wyłączeniem wód obiektu stawowego zlokalizowanego w rejonie miejscowości Dłusko^[3].

Południowy brzeg jeziora stanowi granicę między gminą Węgorzyno a gminą Ińsko.

W 1955 roku zmieniono urzędowo niemiecką nazwę jeziora – Dolgen-See, na polską nazwę – Dołsko^[4]. W 2006 roku Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych w wykazie hydronimów przedstawiła nazwę Dłusko^[5].

Zobacz też

Dłusko

Przypisy

↑ NB-2 Wody powierzchniowe przeznaczone do bytowania ryb karpiowatych w warunkach naturalnych oraz umożliwiające migrację ryb. Szczecin: Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Szczecinie.
↑ Arkusz N-33-91-D. W: Zakład Hydrografii i Morfologii Koryt Rzecznych IMGW: Rastrowa Mapa Podziału Hydrograficznego Polski. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, 2007-10. [dostęp 2009-10-30].
↑ Załącznik do Rozporządzenia Nr 7/2006 Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Szczecinie z dnia 13 grudnia 2006 (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2006 r. Nr 121, poz. 2528)
↑ M.P. z 1955 r. nr 118, poz. 1571, s. 1900
↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 61, ISBN 83-239-9607-5 .

[rzgw-1] NB-2 Wody powierzchniowe przeznaczone do bytowania ryb karpiowatych w warunkach naturalnych oraz umożliwiające migrację ryb. Szczecin: Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Szczecinie.

[2] Arkusz N-33-91-D. W: Zakład Hydrografii i Morfologii Koryt Rzecznych IMGW: Rastrowa Mapa Podziału Hydrograficznego Polski. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, 2007-10. [dostęp 2009-10-30].

[3] Załącznik do Rozporządzenia Nr 7/2006 Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Szczecinie z dnia 13 grudnia 2006 (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2006 r. Nr 121, poz. 2528)

[4] M.P. z 1955 r. nr 118, poz. 1571, s. 1900

[5] Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 61, ISBN 83-239-9607-5 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]