Daktylospora pasożytnicza

Daktylospora pasożytnicza (Sclerococcum parasiticum (Flörke) Ertz & Diederich) – gatunek grzybów należący do monotypowego rzędu Sclerococcales. Grzyb naporostowy[1].

Daktylospora pasożytnicza
Ilustracja
Czarne owocniki daktylospory pasożytniczej na plesze porostu
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

Eurotiomycetes

Rząd

Sclerococcales

Rodzina

Sclerococcaceae

Rodzaj

sklerokokum

Gatunek

daktylospora pasożytnicza

Nazwa systematyczna
(Flörke) Ertz & Diederich
Bryologist 121(3): 399 (2018)
Owocnik Sclerococcum parasiticum na owocniku porostu Pertusaria

Systematyka i nazewnictwo

edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Sclerococcaceae, Sclerococcales, Sclerococcomycetidae, Eurotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[2].

Po raz pierwszy opisał go w 1819 r. Heinrich Gustav Flörke nadając mu nazwę Lecidea parasitica[2]. W 2018 r. Damien Ertz i Paul Diederich przenieśli go do rodzaju Sclerococcum[2].

Synonimy:

  • Buellia parasitica (Flörke) Th. Fr. 1861
  • Dactylospora parasitica (Flörke) Arnold 1887
  • Lecidea parasitica Flörke 1819
  • Lecidea punctata var. parasitica (Flörke) Rabenh. 1845
  • Leciographa parasitica (Flörke) H. Olivier 1906[3].

Polska nazwa według W. Fałtynowicza[1]. Jest niespójna z aktualną nazwą naukową, gdyż podał ją dla synonimu Dactylospora parasitica[2].

Morfologia

edytuj
Owocnik

Czarne, spłaszczone, siedzące apotecjum, mniej więcej okrągłe, o średnicy 0,3–0,8 mm, z cienkim wystającym, czerwonawo-brązowym na przekroju brzegiem o grubości 25–50 µm[4].

Cechy mikroskopowe.

Komórki ekscypulum ułożone w niewyraźne promieniste rzędy, złożone z niemal kulistych lub elipsoidalnych komórek o średnicy do 10 µm. Hymenium szkliste, o wysokości 50–65 µm. Parafizy septowane, o szerokości ok. 2 µm, tylko w górnej części czasami z odgałęzieniami, z końcówkami powiększonymi do 5 µm, ciemnoczerwono-brązowo pigmentowanymi. Hypotecjum czerwonawo-brązowe lub blade z pigmentowanymi plamami, złożone z krótkokomórkowych, przeplatanych strzępek o długości 30-60 µm. Worki szeroko cylindryczne lub maczugowate, 40–55 × 8–12 µm, 8-zarodnikowe. Askospory w stanie dojrzałym brązowe, przeważnie 3-przegrodowe, ale czasami 1- lub 2-przegrodowe, często lekko zwężone na przegrodach, 9–15 × 3,5–5 µm. Anamorfa nieznana[4].

Występowanie i siedlisko

edytuj

Podano stanowiska Sclerococcum parasiticum w Ameryce Północnej, Europie i Azji, najwięcej w Europie[5]. Jest pasożytem porostów. W Polsce podano występowanie na plesze takich gatunków jak: Violella fucata, Ochrolechia turneri, Lepra albescens, Pertusaria pertusa[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Wiesław Fałtynowicz, Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Polski, Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003, ISBN 83-89648-06-7.
  2. a b c d Index Fungorum (wyszukiwarka) [online] [dostęp 2023-01-25] (ang.).
  3. Species Fungorum (wyszukiwarka) [online] [dostęp 2023-01-25] (ang.).
  4. a b Dactylospora parasitica (Flörke ex Sprengel) Zopf [online], Consortium of North American Lichen Herbaria [dostęp 2023-01-25].
  5. Miejsca występowania Sclerococcum parasiticum na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-01-25].