Wikipedia

Daniel Bachrach

Daniel W. Bachrach (1881 – ok. 1943) – aspirant Policji Państwowej, naczelnik Urzędu Śledczego w Nowogródku, detektyw londyńskiej City Police, pisarz.

Daniel W. Bachrach
Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

opowiadanie, wspomnienia

Ważne dzieła

„Międzynarodowa szajka fałszerzy” "W walce ze światem zbrodni"

Życiorys edytuj

Urodzony 1881 w żydowskiej rodzinie[1], do Anglii przybył w celu podjęcia pracy w fabryce wyrobów włókienniczych swojego stryja. Według własnej relacji po rozwiązaniu zagadki morderstwa w pociągu Londyn-Dover, w którym przypadkowo przebywał, zatrudniony jako tłumacz języków słowiańskich w londyńskiej City Police[2].

Co najmniej od 1904[3] był detektywem kontraktowym londyńskiej City Police (współpracował czasami ze Scotland Yardem[4]), pozostawał w jej służbie jeszcze 1910[1]. Według własnych relacji uczestniczył tam w słynnym śledztwie dotyczącym zaginięcia Cory Crippen, a nawet podążał do Kanady za mordercą[5][1]. Następnie pracował w policji kijowskiej jako starszy przodownik u naczelnika Rudoja. W 1917 wstąpił do Milicji Miejskiej w Warszawie. W latach 1918–1926 aspirant i kierownik tzw. brygady fałszerskiej w Urzędzie Śledczym w Warszawie, bezpośredni podwładny komisarza Ludwika Mariana Kurnatowskiego (prowadzili razem wiele spraw). Uznawany za jednego z najzdolniejszych funkcjonariuszy policji II Rzeczypospolitej, określany „warszawskim Sherlockiem Holmesem”.

W 1922 delegowany na Kresy, do województwa nowogródzkiego w celu organizowania ekspozytur śledczych, następnie Naczelnik Urzędu Śledczego w Nowogródku[6].

W 1926 r. zwolniony z policji pod zarzutem nadużyć, 29 października tegoż roku aresztowany pod zarzutem szpiegostwa i osadzony w Cytadeli. Oskarżony o doprowadzenie agenta niemieckiego wywiadu do polskich instalacji wojskowych niedaleko Wilna. Bachrachowi nie dowiedziono winy i celowości jego zachowania. Następnie podejrzewany przez warszawską prokuraturę o szefowanie szajce fałszerzy paszportów. Międzynarodowa akcja na szeroką skalę była prowadzona przez policję polską, niemiecką i francuską. W Paryżu zatrzymano ponad dwustu posiadaczy fałszywych paszportów i deportowano do Polski. Proces Bachrach trwał od 1927 do 1930. W 1930 Bachrach został uniewinniony, nie dowiedziono mu zarzucanych czynów, a świadkowie zniknęli[1]. Według innego źródła Bachrach przyznał się, skazano na długoletnie więzienie, jednak po pewnym czasie wyszedł za kaucją i opuścił Polskę[7].

W 1929 wyjechał do Berlina. gdzie założył biuro detektywistyczne. Miał wytropić m.in. słynnego wampira z Düsseldorfu[1].

W 1933 miał miejsce w Warszawie proces sądowy, w którym Bachrach był oskarżony o szefowanie szajce przemytników futer, złota, jedwabiów i brylantów wraz z małżeństwem Salów z Katowic (znanych fałszerzy) oraz Nutą Pomerancblumem. 16 października Daniel Bachrach został uniewinniony, natomiast członków bandy skazano na kilka lat więzienia. Według niepotwierdzonych relacji Bachrach po procesie ponownie wyjechał do Niemiec.

W 1939 umieszczony w księdze gończej wrogów III Rzeszy, przypuszczalnie przed wybuchem wojny wrócił do Warszawy, gdzie zginął podczas Zagłady[1].

Twórczość literacka edytuj

W latach 1927–1932 r. wydał kilka tomików wspomnień z prowadzonych przez siebie spraw kryminalnych. Większość opowiadań publikowana była w gazetach, m.in. w "Ostatnich wiadomościach krakowskich" w latach 1931-35. Dopiero od 2018 r. są one publikowane w formie książkowej w serii "Kryminały przedwojennej Warszawy".

Publikacje edytuj

  • Międzynarodowa szajka fałszerzy i inne autentyczne opowieści kryminalne (1927)
  • Król sutenerów (1931)
  • Tajemnica pokoju nr 18 (1932)
  • Sprawy kryminalne II RP (2014)[8]
  • Sprawy kryminalne sprzed 1918 r. (2014)[9]
  • Król sutenerów Rozenberg działa (2017)[10]
  • Epidemia samobójstw. Sensacyjne pamiętniki byłego aspiranta Urzędu Śledczego w Warszawie, t. 1 (opowiadania z gazet, wydane w serii "Kryminały przedwojennej Warszawy", tom 48, 2018)[11]
  • Kobieta, wino i hazard. Sensacyjne pamiętniki byłego aspiranta Urzędu Śledczego w Warszawie, t. 2 (opowiadania z gazet, wydane w serii "Kryminały przedwojennej Warszawy", tom 49, 2018)
  • Niebezpieczne poszlaki. Sensacyjne pamiętniki byłego aspiranta Urzędu Śledczego w Warszawie, t. 3 (opowiadania z gazet, wydane w serii "Kryminały przedwojennej Warszawy", tom 54, 2019)[12]
  • Przez namiętność do zbrodni. Sensacyjne pamiętniki byłego aspiranta Urzędu Śledczego w Warszawie, t. 4 (opowiadania z gazet, wydane w serii "Kryminały przedwojennej Warszawy", tom 62, 2019)[13]
  • Strzał w nocy. Sensacyjne pamiętniki byłego aspiranta Urzędu Śledczego w Warszawie, t. 5 (opowiadania z gazet, wydane w serii "Kryminały przedwojennej Warszawy", tom 68, 2019)
  • Za kulisami kabaretu. Sensacyjne pamiętniki byłego aspiranta Urzędu Śledczego w Warszawie, t. 6 (opowiadania z gazet, wydane w serii "Kryminały przedwojennej Warszawy", tom 78, 2020)
  • W walce ze światem zbrodni. Sensacyjne pamiętniki byłego aspiranta Urzędu Śledczego w Warszawie, t. 7 (opowiadania z gazet, wydane w serii "Kryminały przedwojennej Warszawy", tom 86, 2020)

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e f Agnieszka Haska, Jasnowidze i detektywi, Katowice 2019, ISBN 978-83-8110-730-3, OCLC 1138938368 [dostęp 2023-03-01].
  2. ↑ Daniel Bachrach, W walce ze światem zbrodni, s. 6, 2020.
  3. ↑ Daniel Bachrach, W walce ze światem zbrodni, s. 54, 2020.
  4. ↑ Daniel Bachrach, Z tajników arystokracji, [w:] Zabójstwo królowej półświatka, s.235., 2020.
  5. ↑ Daniel Bachrach, Międzynarodowa szajka fałszerzy i inne autentyczne powieści kryminalne (moje pamiętniki z policji kryminalnej), Warszawa 1927.
  6. ↑ Daniel Bachrach, W sidłach handlarzy żywym towarem, w: Daniel Bachrach, Strzał w nocy, s. 119., 2019.
  7. ↑ Jan Zbrożek, Warszawski Sherlock Holmes aresztowany, [w:] Stolica nr 38, 1967.
  8. ↑ Marian Ludwik Kurnatowski, Sprawy kryminalne II RP, wyd. 1, powojenne, Warszawa: Wydawnictwo CM, 2014, ISBN 978-83-63424-43-5, OCLC 883574028 [dostęp 2023-01-15].
  9. ↑ Marian Ludwik Kurnatowski, Sprawy kryminalne sprzed 1918 r., wyd. 1, powojenne, Warszawa: Wydawnictwo CM, 2014, ISBN 978-83-63424-50-3, OCLC 899768333 [dostęp 2023-01-15].
  10. ↑ Daniel Bachrach, Król sutenerów Rozenberg działa : opowiadania, wyd. 1, powojenne, Warszawa: Wydawnictwo CM, 2017, ISBN 978-83-65499-56-1, OCLC 993815444 [dostęp 2023-01-15].
  11. ↑ Daniel Bachrach, Epidemia samobójstw : sensacyjne pamiętniki byłego aspiranta urzędu śledczego w Warszawie. T. 1, wyd. I powojenne, Warszawa: Wydawnictwo CM, 2018, ISBN 978-83-66022-17-1, OCLC 1055638307 [dostęp 2023-01-15].
  12. ↑ Daniel Bachrach, Niebezpieczne poszlaki : sensacyjne pamiętniki byłego aspiranta urzędu śledczego w Warszawie. T. 3, wyd. 1. powojenne, Warszawa: Wydawnictwo CM, 2018, ISBN 978-83-66022-44-7, OCLC 1150512798 [dostęp 2023-01-15].
  13. ↑ Daniel Bachrach, Przez namiętność do zbrodni : sensacyjne pamiętniki byłego aspiranta Urzędu Śledczego w Warszawie. T. 4, wyd. I powojenne, Warszawa: Wydawnictwo CM, 2019, ISBN 978-83-66371-08-8, OCLC 1129857326 [dostęp 2023-01-15].

Bibliografia edytuj

  • Jan Zbrożek, Warszawski Sherlock Holmes aresztowany, Stolica nr 38, 1972,
  • Daniel Bachrach, [w:] Daniel Bachrach, Król sutenerów Rozenberg działa (Kryminały przedwojennej Warszawy, t. 41), Warszawa 2017.
  • O autorach, [w:] Ludwik M. Kurnatowski, Daniel Bachrach, Sprawy kryminalne II RP, Warszawa 2014.
  • O autorach, [w:] Ludwik M. Kurnatowski, Daniel Bachrach, Sprawy kryminalne sprzed 1918, Warszawa 2014.
  • Daniel Bachrach.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Daniel_Bachrach&oldid=69760196”