Dariusz Muszer

polski prozaik, poeta, publicysta, eseista, krytyk literacki, dramaturg i tłumacz

Dariusz Muszer (ur. 29 marca 1959 w Górzycy)[1][2] – polsko-niemiecki prozaik, poeta, publicysta, eseista, krytyk literacki, dramaturg, tłumacz[3].

Dariusz Muszer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 marca 1959
Górzyca

Zawód, zajęcie

pisarz i tłumacz

Miejsce zamieszkania

Hanower

Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Dzieciństwo spędził w Rzepinie[1][4]. Ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Gorzowie Wielkopolskim i studia prawnicze na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu[3]. W 1981 roku brał udział w strajku studentów uczelni poznańskich[5][6]. Od 1985 roku mieszkał i pracował jako instruktor teatralny w Strzelcach Krajeńskich[4]. Ponadto organizował tam Ogólnopolski Konkurs Poetycki „O prawdziwek Dobiesława”[7][8], prowadził Klub literacko-artystyczny „Silva rerum” i Teatr Ochotniczy Ad. 1.[9] W 1988 roku został oskarżony (wspólnie z Grzegorzem Gralińskim[10]) „o wydawanie i rozpowszechnianie bez wymaganego zezwolenia czasopisma Echo Strzelec[11]. Był to jeden z ostatnich procesów o naruszenie prawa prasowego, jaki wytoczony został w PRL[12]. Przed wydaniem wyroku przez sąd drugiej instancji Dariusz Muszer wyjechał na stałe do Niemiec[13][14]. Mieszka w Hanowerze.

Twórczość

edytuj

Jako poeta debiutował w 1980 roku na łamach podziemnego pisma Niezależnego Zrzeszenia Studentów UAM „Wprost”[15], a jego debiut prozatorski miał miejsce w 1981 roku w tygodniku „Ziemia Gorzowska[16][3]. Jest autorem licznych publikacji: wierszy, opowiadań, recenzji, reportaży, esejów, felietonów, sztuk teatralnych i słuchowisk[3].

Pisze po polsku i niemiecku[17][18][19].

Publikacje

edytuj

Tomiki i arkusze poetyckie

edytuj

Powieści

edytuj

Opowiadania

edytuj

Baśnie

edytuj

Przekłady

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Sławomir Iwasiów, Jak umrę, pochowajcie mnie za zakrętem rzeki, z ogórkiem małosolnym w ręce, „Refleksje”, 9 października 2013, ISSN 1425-5383.
  2. Halina Szczepańska, Wolność aż do mdłości, „Latarnia Morska”, grudzień 2009.
  3. a b c d WiMBP Gorzów :: MUSZER Dariusz (Słownik twórców kultury) [online], WiMBP Gorzów [dostęp 2016-01-04].
  4. a b Krystyna Kamińska, Jestem tutejszy – Rozmowa z pisarzem Dariuszem Muszerem, „Ziemia Gorzowska”, 10 stycznia 1987.
  5. Dariusz Muszer, Zapomniany strajk (Poznań, 29 stycznia – 19 lutego 1981), Toronto: Oficyna FJ, 2012, ISBN 978-0-9731425-8-7.
  6. Dariusz Muszer – Zapomniany strajk (Poznań, 29 stycznia – 18 lutego 1981) [online], Polska Canada [dostęp 2016-01-05] (pol.).
  7. Czesław Sobkowiak, Spotkania poetyckie w Strzelcach Krajeńskich, „Nadodrze”, 1 grudnia 1985.
  8. Krzysztof Kuczkowski, „Prawdziwek Dobiesława” w Strzelcach Krajeńskich, „Okolice”, grudzień 1988, ISSN 0239-6874.
  9. Krystyna Kamińska, Dwa razy Strzelce, „Ziemia Gorzowska”, 2 stycznia 1988.
  10. Jerzy Zysnarski, Sąd nad inicjatywą, „Ziemia Gorzowska”, 16 września 1988, ISSN 0208-6999.
  11. Grażyna Cudak, Wybryk prasowy, „Przegląd Tygodniowy”, 30 października 1988, ISSN 0209-0023.
  12. Bronisław Słomka, Ryzykant, „Morze i Ziemia”, 2 listopada 1988, ISSN 0137-365X.
  13. Zdzisław Haczek, Wcześniak, „Gazeta Lubuska”, 30 stycznia 1992.
  14. Grzegorz Graliński, Darek, „Echo Strzelec”, kwiecień 1990.
  15. Dariusz Muszer – Słoniu, Wokół traktatu o rozłogach, „Wprost”, grudzień 1980.
  16. Dariusz Muszer, Łódki, „Ziemia Gorzowska”, 3 lipca 1981.
  17. ArtPapier [online], artpapier.com [dostęp 2016-01-04].
  18. Piotr Goliński, Piotr Goliński: Na tropie biografii, „FA-art”, styczeń 2010.
  19. Marta Brzezińska, Waniliowe opium, „Wyspa – Kwartalnik Literacki”, sierpień 2008.