Degenia welebicka

gatunek rośliny

Degenia welebicka[4] (Degenia velebitica (Degen) Hayek) – gatunek z rodziny kapustowatych (Brassicaceae). Reprezentuje monotypowy rodzaj degenia Degenia. Jest endemitem południowo-zachodniej Chorwacji[3] – rośnie tylko w górach Welebit[5]. Uprawiana jest w ogrodach skalnych jako roślina ozdobna[6].

Degenia welebicka
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

kapustowce

Rodzina

kapustowate

Rodzaj

degenia

Gatunek

degenia welebicka

Nazwa systematyczna
Degenia velebitica (Degen) Hayek
Oesterr. Bot. Z. 60: 93 (1910)[3]
Synonimy
  • Alyssum velebeticum (Degen) Degen
  • Lesquerella velebitica Degen[3]

Morfologia edytuj

Pokrój
Bylina tworząca gęste, zbite kępki, o pędach gęsto owłosionych, z włoskami gwiazdkowatymi[5]. Osiąga 7–10 cm wysokości[6].
Liście
Całobrzegie, lancetowate do równowąskich[5].
Kwiaty
Zebrane po kilka w grona nieznacznie wydłużające się w czasie owocowania. Działki kielicha są prosto wzniesione, boczna para rozdęta woreczkowato. Płatki korony żółte, z długim paznokciem. Pręcików jest 6, czterosilnych, zwieńczonych pylnikami podługowatymi do równowąskich. Zalążnia jest górna z czterema zalążkami, zwieńczona bardzo długą i odpadającą po przekwitnieniu szyjką słupka[5].
Owoce
Łuszczynki eliptyczne do kulistawych, rozdęte, wzniesione lub odstające, zawierają 3–4 oskrzydlone nasiona[5].

Systematyka edytuj

Pozycja systematyczna

Gatunek i rodzaj z rodziny kapustowatych (Brassicaceae), w jej obrębie należy do plemienia Alysseae[7]. Rodzaj tworzy klad wspólnie z rodzajami Clastopus, Fibigia, Physoptychis i Alyssoides[8].

Uprawa edytuj

Gatunek opisywany jest jako łatwy w uprawie. Wymaga stanowisk słonecznych, suchych, osłoniętych. Wymaga gleb zasobnych w wapń, np. z dosypywanym żwirem wapiennym. Ze względu na krótkowieczność wymaga corocznie dosiewania w miejscach uprawy, zresztą łatwo obsiewa się sama. Rozmnażana jest z nasion. Zimą zaleca się ograniczać wilgotność na stanowisku np. przez przesłonięcie roślin daszkiem lub umieszczenie w zimnej szklarni[6].

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-12-13] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-12-13] (ang.).
  3. a b c Degenia velebitica (Degen) Hayek. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-12-13].
  4. Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 67. ISBN 978-83-925110-5-2.
  5. a b c d e Klaus Kubitzki (red.), Flowering plants, Dicotyledons: Malvales, Capparales, and non-betalain Caryophyllales, Berlin: Springer, 2003, s. 120, ISBN 3-540-42873-9, OCLC 49493577.
  6. a b c Janusz Dubin: Rośliny skalne. Uprawa. Łódź: OSDW Azymut Sp z o.o., 2020, s. 90. ISBN 97883950994-2-7.
  7. Genus Degenia Hayek. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2021-12-13].
  8. Rešetnik I., Satovic Z., Schneeweiss GM., Liber Z.. Phylogenetic relationships in Brassicaceae tribe Alysseae inferred from nuclear ribosomal and chloroplast DNA sequence data. „Mol Phylogenet Evol.”. 69, 3, s. 69(3, 2013. DOI: 10.1016/j.ympev.2013.06.026.