Delta Pavonis

gwiazda w gwiazdozbiorze Pawia

Delta Pavonis (δ Pav) – gwiazda w gwiazdozbiorze Pawia. Według pomiaru paralaksy przez satelitę Hipparcos jest oddalona o 19,92 roku świetlnego od Słońca, co oznacza, że należy do najbliższych jasnych gwiazd.

Delta Pavonis
δ Pav
Ilustracja
Położenie w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Paw

Rektascensja

20h 08m 43,609s[1]

Deklinacja

−66° 10′ 55,44″[1]

Paralaksa (π)

0,16371 ± 0,00017[1]

Odległość

19,923 ± 0,021 ly
6,1084 ± 0,0064 pc

Wielkość obserwowana
(pasmo V)

3,56m[1]

Ruch własny (RA)

1211,03 ± 0,13 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−1130,05 ± 0,13 mas/rok[1]

Prędkość radialna

27,40 ± 0,70 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

podolbrzym

Typ widmowy

G8 IV[1]

Masa

1,07 M[2]

Promień

1,22 R[2]

Metaliczność [Fe/H]

0,31–0,37[3]

Wielkość absolutna

4,62m[4]

Jasność

1,26 L[2]

Okres obrotu

21,4 d[3]

Prędkość obrotu

2,4 km/s[3]

Temperatura

5548 K[2]

Charakterystyka orbitalna
Krąży wokół

Centrum Galaktyki

Półoś wielka

7601[4] pc

Mimośród

0,1566[4]

Alternatywne oznaczenia
2MASS: J20084376-6610563
Cordoba Durchmusterung: CD−66 2367
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 754
Katalog Gliesego: GJ 780
Katalog Henry’ego Drapera: HD 190248
Katalog Hipparcosa: HIP 99240
Katalog jasnych gwiazd: HR 7665
SAO Star Catalog: SAO 254733
CPD−66 3474, GCTP 4754, LHS 485, LTT 7946, LFT 1520, NSV 12790

Charakterystyka edytuj

Jest to dość jasna gwiazda, widoczna gołym okiem na niebie południowym, położona ok. 24° od południowego bieguna niebieskiego (niewidoczna z Polski)[2][5]. Jest podobna do Słońca, należy do typu widmowego G8, ale jest starsza i znajduje się na późniejszym etapie ewolucji. Jest żółtym podolbrzymem, co wskazuje że niedawno zakończyła (lub niedługo zakończy) syntezę wodoru w hel w jądrze. Gwiazdę tę cechuje duży ruch własny, równy 1,66″ na rok i metaliczność wyższa niż słoneczna, co wskazuje, że jest ona przybyszem z innej części Galaktyki. Bliskość i podobieństwo do Słońca sprawiły, że gwiazda pojawia się w fantastyce naukowej[2].

Możliwy układ planetarny edytuj

W 2021 roku opublikowano analizę danych astrometrycznych wskazującą, że może okrążać ją planeta pozasłoneczna. Byłby to gazowy olbrzym na odległej orbicie, podobny do Jowisza[3].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h Delta Pavonis w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f Jim Kaler: Delta Pavonis. STARS, 2014-05-30. [dostęp 2021-09-30]. (ang.).
  3. a b c d Valeri V. Makarov, Norbert Zacharias, Charles T. Finch, Looking for astrometric signals below 20 m/s: A candidate exo-Jupiter in δ Pav, „Research Notes of the AAS”, 2021, arXiv:2105.03244 (ang.).
  4. a b c Anderson E., Francis C.: HIP 99240. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2021-09-30]. (ang.).
  5. Delta Pavonis. SolStation. [dostęp 2021-09-30]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

  • delta Pav b w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)