Didymella applanata
Didymella applanata (Niessl) Sacc. – gatunek grzybów z klasy Dothideomycetes[1]. Saprotrof i pasożyt roślin. U malin wywołuje chorobę o nazwie przypąkowe zamieranie pędów maliny[2]. Występuje we wszystkich rejonach świata, w których uprawia się maliny[3].
.jpg) Objawy zaawansowanej choroby na pędzie maliny | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Didymella bryoniae |
| Nazwa systematyczna | |
| Didymella bryoniae (Niessl) Sacc. Syll. fung. (Abellini) 1: 546 (1882) | |
Systematyka i nazewnictwo edytuj
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Didymella, Didymellaceae, Pleosporales, Pleosporomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1875 r. Gustav Niessl von Mayendorf, nadając mu nazwę Didymosphaeria applanata. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Pier Andrea Saccardo w 1882 r.[1]
- Ascochyta argillacea (Bres.) Bondartsev 1921
- Cercidospora applanata (Niessl) Kuntze 1898
- Didymella applanata (Niessl) Sacc. 1882 var. applanata
- Didymella applanata var. strobiligena Feltgen 1901
- Didymosphaeria applanata Niessl 1875
- Endophlaea applanata (Niessl) Cooke 1889
- Mycosphaerella rubina (Peck) House 1921
- Phoma argillacea (Bres.) Aa & Boerema 2002
- Phyllosticta argillacea Bres. 1894
- Sphaerella rubina Peck 1897
- Sphaeria applanata (Niessl) W. Phillips & Plowr.
- Xenodidymella applanata (Niessl) Q. Chen & L. Cai 2015
Morfologia edytuj
Patogen rozwija się w tkankach porażonych pędów malin. W ich kolenchymie forma płciowa (teleomorfa) tworzy kuliste, nieco spłaszczone, ciemnobrunatne, grubościenne pseudotecja o wysokości 125–145 μm i szerokości 185–225 μm. Na przekroju poprzecznym ściana pseudotecjum ma nieregularną grubość 16–20 μm i składa się z 2–5 zewnętrznych ciemnobrązowych, grubościennych komórek i kilku wewnętrznych lekko wybarwionych lub hialinowych, stycznie spłaszczonych i cienkościennych komórek[3]. Na wewnętrznej powierzchni pseudotecjum powstaje 20–50 cylindrycznych, bitunikowych worków o rozmiarach 60–70 × 10–12 μm. Pomiędzy workami znajdują się hialinowe wstawki o średnicy 2–3 μm. W workach powstają bezbarwne, dwukomórkowe askospory o rozmiarach 16,5 × 5,6 μm[2].
Anamorfa wytwarza ciemnobrunatne, gruszkowate, zanurzone w tkankach żywiciela pyknidia o rozmiarach 200–250 μm. Ich zbudowana z pseudoparenchymy ściana składa się z kilku warstw komórek. Najbardziej zewnętrzna warstwa ma barwę od żółtobrązowej do ciemnobrązowej. Komórki konidiotwórcze są hialinowe, półowalne, konidia tworzą się enteroblastyczne. Są jednokomórkowe, bezbarwne, krótkocylindryczne i mają rozmiar 4–7 2–3,5 μm[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2017-06-25]. (ang.).
- ↑ a b Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia, t. 2. Choroby roślin uprawnych, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2011, s. 340-, ISBN 978-83-09-01077-7.
- ↑ a b c Mycobank. Didymella applanata. [dostęp 2017-06-26].
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2017-06-25]. (ang.).