Dolichothele camargorum

	Dolichothele camargorum
	Revollo, da Silva et Bertani, 2017
	; Samiec
	; Samica
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	pajęczaki
Rząd	pająki
Infrarząd	ptaszniki
Rodzina	ptasznikowate
Podrodzina	Ischnocolinae
Rodzaj	Dolichothele
Gatunek	Dolichothele camargorum
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Artykuł ten został zgłoszony do umieszczenia na stronie głównej w rubryce „Czy wiesz”.
Pomóż nam go sprawdzić: oceń zgłoszoną nominację.

Dolichothele camargorum – gatunek pająka z infrarzędu ptaszników i rodziny ptasznikowatych. Endemiczny dla rejonu Amazonii.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2017 roku przez Irene Soliz Revollo, Pedra Ismaela da Silvę i Rogéria Bertaniego^[1]^[2] na łamach „ZooKeys”. Jako lokalizację typową wskazano Monte Negro na terenie brazylijskiego stanu Rondônia. Epitet gatunkowy nadano na cześć lokalnych badaczy, Erneya F. Plessmanna de Camargo i Luisa Marcela Aranhi Camargo^[2].

Morfologia

Osobnik młodociany

14: prawy bulbus w widoku tylno-bocznym; 15: prawy bulbus w widoku przednio-bocznym; 16: haki na lewym goleniu samca w widoku przednio-bocznym, 17: te same w widoku brzusznym; 18: spermateki

Ptasznik o ciele średnich rozmiarów, mocno obrośniętym szczecinkami^[3]. Holotypowy samiec ma prosomę długości 5,6 mm i szerokości 5,2 mm oraz opistosomę (odwłok) długości 6,8 mm i szerokości 4,9 mm, natomiast paratypowa samica ma prosomę długości 10,9 mm i szerokości 8,2 mm oraz opistosomę długości 12,2 mm i szerokości 7,6 mm^[2].

Barwa karapaksu u osobników młodocianych i dorosłych samic jest czarna z obrzeżeniem z długich, beżowych szczecinek, u dorosłych samców natomiast brązowa z długimi, beżowymi włoskami, zwłaszcza przy brzegach. Oczy pary przednio-bocznej leżą nieco bardziej z przodu niż przednio-środkowej, a tylno-bocznej nieco bardziej z tyłu niż tylno-środkowej. Jamka karapaksu jest lekko wygięta łukowato i głęboka. Ciemnobrązowe szczękoczułki samca mają osiem odsiebnie coraz większych zębów, a czarne szczękoczułki samicy dziewięć takich zębów; ponadto u obu płci występują drobne ząbki u nasady, natomiast brak jest rastellum. Barwa wargi dolnej, szczęk i sternum jest brązowa u samicy, a jasnobrązowa u samca^[2].

Odnóża u osobników młodocianych są z wierzchu szarawe lub brązowawe z czarnymi stopami. U dorosłych samic są one czarne z brązowymi biodrami. U dorosłych samców z kolei są z wierzchu brązowe, z ciemnobrązowym owłosieniem, z jasnobrązowymi biodrami oraz z wąskimi białawymi obrączkami na wierzchołkach ud, rzepek, nadstopi i goleni. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej to: IV, I, II, III. Na stopach brak jest pazurków dolnych, a pazurki górne nie mają ząbków^[2].

Opistosoma u osobników młodocianych jest z wierzchu brązowa z czarnymi znakami po bokach i czarnym paskiem w tyle. U dorosłych samic jest czarna z wierzchu i brązowa od spodu, a u dorosłych samców z wierzchu ciemnobrązowa z czterema znakami po bokach, a od spodu brązowa^[2].

Genitalia samicy mają parę dość krótkich, dłuższych niż szerokich, prostokątnych spermatek z czterema płatami na szczycie. Nogogłaszczki samca cechują się gruszkowatym bulbusem z dłuższym od tegulum, krótszym niż u D. dominguense i chudszym niż u D. bolivianum, u nasady gwałtownie zwężonym, a w części odsiebnej zakrzywionym embolusem z małym kilem przedwierzchołkowym. Poza tym samiec ma pierwszą parę odnóży o lekko zakrzywionym nadstopiu oraz o pośrodkowym haku (ostrodze) goleni z dłuższą gałęzią tylno-boczną opatrzoną w połowie długości kolcem i nierozszerzoną w części odsiebnej, a gałęzią przednio-boczną krótszą od stykającego się z nią kolca^[2].

Ekologia i występowanie

Pająk ten zasiedla pozostałości formacji cerrado w regionie Amazonii^[2].

Gatunek neotropikalny, południowoamerykański, znany z brazylijskiego stanu Rondônia i boliwijskiego departamentu La Paz^[2].

Przypisy

↑ Norman I. Platnick: Gen. Dolichothele Mello-Leitão, 1923. [w:] The World Spider Catalog [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2024-07-28].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Irene Soliz Revollo, Pedro Ismael da Silva, Rogério Bertani. Two new Dolichothele Mello-Leitão, 1923 species from Brazil and Bolivia (Araneae, Theraphosidae). „ZooKeys”. 724, s. 1–20, 2017. DOI: 10.3897/zookeys.724.20680.
↑ José Paulo LeiteJ.P.L. Guadanucci José Paulo LeiteJ.P.L., Chapter 3. Ischnocolinae and Schismatothelinae, [w:] FernandoF. Pérez-Miles (red.), New World Tarantulas. Taxonomy, Biogeography and Evolutionary Biology of Theraphosidae, „Zoological Monographs”, 6, Springer Nature Switzerland AG, 2020, s. 86–91, DOI: 10.1007/978-3-030-48644-0, ISBN 978-3-030-48644-0, ISSN 2523-3912 .

[wsc-1] Norman I. Platnick: Gen. Dolichothele Mello-Leitão, 1923. [w:] The World Spider Catalog [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2024-07-28].

[rsb-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Irene Soliz Revollo, Pedro Ismael da Silva, Rogério Bertani. Two new Dolichothele Mello-Leitão, 1923 species from Brazil and Bolivia (Araneae, Theraphosidae). „ZooKeys”. 724, s. 1–20, 2017. DOI: 10.3897/zookeys.724.20680.

[pg-3] José Paulo LeiteJ.P.L. Guadanucci José Paulo LeiteJ.P.L., Chapter 3. Ischnocolinae and Schismatothelinae, [w:] FernandoF. Pérez-Miles (red.), New World Tarantulas. Taxonomy, Biogeography and Evolutionary Biology of Theraphosidae, „Zoological Monographs”, 6, Springer Nature Switzerland AG, 2020, s. 86–91, DOI: 10.1007/978-3-030-48644-0, ISBN 978-3-030-48644-0, ISSN 2523-3912 .

[1]

[2]

[3]