Dom Narutowicza w Warszawie
Dom Narutowicza[1] – budynek znajdujący się we wschodniej części Łazienek Królewskich w Warszawie.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Styl architektoniczny |
willa |
| Architekt |
Andrzej Gołoński (?) |
| Kondygnacje |
2 |
| Ukończenie budowy |
lata 30. XIX w. |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°12′50,2″N 21°02′21,0″E/52,213944 21,039167
| |
W latach 1920–1922 mieszkał w nim Gabriel Narutowicz, pierwszy Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej.
Opis edytuj
Budynek znajduje się między Koszarami Kantonistów, Stajnią Kubickiego a Klubem Cavallo. Autor projektu jest nieznany, możliwe, że był nim Andrzej Gołoński[2]. Budynek powstał w latach trzydziestych XIX wieku i prawdopodobnie był przeznaczony na mieszkania dla kantonistów lub wyższych wojskowych. Jest jednopiętrowy, w fasadzie ozdobiony okrągłymi płycinami, a od tyłu znajduje się trójbocznie zamknięty ryzalit[1].
Jest nazywany Domem Narutowicza, ponieważ mieszkał w nim Gabriel Narutowicz. Upamiętnia to tablica wmurowana w 1923 w ścianę budynku o treści: Gabrjel Narutowicz pierwszy Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej mieszkał w tym domu od 7 IX 1920 r. do 14 XII 1922 r.[3]. Budynek bywa mylony z willą Narutowicza – jego domem własnym przy ul. Parkowej 23, do którego prezydent przeniósł się kilka dni po zaprzysiężeniu[4].
Obecnie w budynku mieści się przedszkole[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Izabela Zychowicz, Jadwiga Abramowicz: Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie. Warszawa: Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie, 2013, s. 181. ISBN 978-83-935584-3-8.
- ↑ Marek Kwiatkowski: Wielka Księga Łazienek. Warszawa: Prószyński i S-ka SA, 2000, s. 158. ISBN 83-7255-684-9.
- ↑ Stanisław Ciepłowski: Wpisane w kamień i spiż. Inskrypcje pamiątkowe w Warszawie XVII–XX w.. Warszawa: Argraf, 2004, s. 164. ISBN 83-912463-4-5.
- ↑ Xymena Pilch-Nowakowska. Dla kogo willa Narutowicza?. „Stolica”, s. 15, styczeń-luty 2018.