Drewniak czerwonawy

Drewniak czerwonawy (Hypoxylon rutilum Tul. & C. Tul.) – gatunek grzybów z rodziny Hypoxylaceae[1].

Drewniak czerwonawy
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

Sordariomycetes

Rząd

próchnilcowce

Rodzina

Hypoxylaceae

Rodzaj

drewniak

Gatunek

drewniak czerwonawy

Nazwa systematyczna
Hypoxylon rutilum Tul. & C. Tul.
Select. fung. carpol. (Paris) 2: 38 (1863)
Worki z zarodnikami

Systematyka i nazewnictwo

edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hypoxylon, Xylariaceae, Xylariales, Xylariomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisali go Louis René Tulasne i Charles Tulasne w 1863 r.[1] Nazwa polska według B. Gumińskiej i W. Wojewody[2].

Morfologia

edytuj
Podkładka

Poduszkowata do prawie półkulistych. Pojedyncza ma 3–12 mm długości 3–5 mm szerokości × 1–1,5 (–2) mm grubości gdy rosną na pozbawionym kory drewnie, w innych wypadkach mają długość 4–23 mm x szerokość 2–5 mm × grubość 0,4–0,5 (–0,9) mm. Kolor powierzchni to sjena, rdza do ciemnej cegły; pod powierzchnią podkładki i pomiędzy perytecjami są pomarańczowo-czerwone granulki, z pigmentami które pod wpływem KOH przybierają kolor pomarańczowy do szkarłatnego; tkanka poniżej warstwy perytecjum jest czarniawa, niepozorna, o grubości do 100 µm; leżące pod spodem drewno ma słodkawy zapach przypominający kokos[3].

Perytecja

Perytecja kuliste do jajowatych, o średnicy 150–200 µm i wysokości 200–300 µm, płodna warstwa może być osadzona na maksymalnie czterech warstwach starych i pustych perytecji. Worki mają wymiary 145–160 µm długości, 6–7,5 µm szerokości, części zawierające zarodniki mają 55–75 µm długości, trzony 85–95 µm długości. Askospory brązowe do ciemnobrązowych, elipsoidalne, nierównoboczne, 7,5–10 × 4–4,8 µm (M = 8,8 × 4,5 µm), z prostą porą rostkową o długości zarodników[3].

Anamorfa

Na młodych lub starych podkładkach, kolor płowy aksamitny. Struktura konidiogenna jest podobna do Virgariella, bladobrązowa, szorstka. Komórki konidiotwórcze 21–27 × 2,5–3 µm; konidia elipsoidalne, szkliste, 3,5–5(-6) x 2,8–3,5 µm[3].

Występowanie i siedlisko

edytuj

Występuje w Europie, Azji, Afryce i Ameryce Północnej[4]. Występuje również w Polsce[5][2].

Saprotrof rosnący na martwym drewnie drzew liściastych, głównie na gałązkach leżących w wilgotnych miejscach. Zanotowano go na drewnie olszy czarnej, leszczyny pospolitej, buka zwyczajnego, jesiona wyniosłego, topoli osiki, wiśni ptasiej, czeremchy zwyczajnej i lipy szerokolistnej[3].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2024-05-26] (ang.).
  2. a b Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda, Grzyby i ich oznaczanie, Warszawa: PWRiL, 1985, ISBN 83-09-00714-0.
  3. a b c d Hypoxylon rutilum [online], pyrenomycetes.free.fr [dostęp 2024-05-26].
  4. Hypoxylon rutilum Tul. & C.Tul. [online], www.gbif.org [dostęp 2024-05-26] (ang.).
  5. Hypoxylon rutilum [online], grzyby.pl [dostęp 2024-05-26].