Drewno iglaste
Drewno iglaste[1], drewno drzew iglastych[2] – drewno uzyskiwane z drzew iglastych – jedna z dwóch grup rodzajowych drewna, obok drewna liściastego[1]. Drewno iglaste ma zwykle wysokie walory techniczne – jest lekkie, elastyczne i trwałe. Charakterystyczna jest częsta zawartość żywicy[3] (brak przewodów żywicznych u jodły, cisa i jałowca[2]). W porównaniu do drewna drzew liściastych jego budowa jest prostsza i bardziej równomierna. Drewno to składa się w 90% z cewek – brak naczyń i włókien drzewnych, a promienie rdzeniowe są zwykle niewidoczne. U drzew strefy umiarkowanej wyraźnie zaznaczone są słoje roczne z jasnym drewnem wczesnym i ciemnym drewnem późnym[2].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Marian Kiełbaska (red.): Encyklopedia leśna. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1991, s. 99. ISBN 83-01-08938-5.
- ↑ a b c Jerzy Szczuka, Jan Żurowski: Materiałoznawstwo przemysłu drzewnego. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1970, s. 45. ISBN 83-02-02056-7.
- ↑ Marian Kiełbaska (red.): Encyklopedia leśna. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1991, s. 178. ISBN 83-01-08938-5.