Dyschirius thoracicus

	Dyschirius thoracicus
	(Rossi, 1790)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze drapieżne
Rodzina	biegaczowate
Podrodzina	grzebielniki
Plemię	Dyschiriini
Rodzaj	wałecznik
Podrodzaj	Dyschirius s.str.
Gatunek	Dyschirius (Dyschirius) thoracicus
Synonimy
	Scarites thoracicus Rossi, 1790; Clivina nigra Ahrens, 1830; Dyschirius arenosus Stephens, 1827; Dyschirius brunneus Letzner, 1851; Dyschirius nigropiceus Letzner, 1851; Dyschirius riparius Mannerheim, 1844; Dyschirius septentrionalis Motschulsky, 1853; Dyschirius haemorrhoidalis Letzner, 1851; Dyschirius lapponicus Mannerheim, 1844; Dyschirius niger (Ahrens, 1830);
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dyschirius thoracicus – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych i podrodziny grzebielników.

Taksonomia edytuj

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1790 roku przez Pietra Rossiego pod nazwą Scarites thoracicus^[1].

Morfologia edytuj

Chrząszcz o mocno wydłużonym ciele długości od 3,3 do 4,5 mm, ubarwionym ciemnobrązowo. Głaszczki i nasada czułków są czerwonobrązowe. Nadustek odznacza się obecnością wyraźnego zęba pośrodku przedniej krawędzi. Przedplecze ma mikrorzeźbę na całej powierzchni lub tylko na jej części. Pokrywy mają płytkie, wyraźnie punktowane rzędy oraz mikrorzeźbione przód i wierzchołek. Mają po jednym chetoporze (punkcie szczecinkowym) przypodstawowym, po dwa chetopory dyskalne i po jednym chetoporze przedwierzchołkowym, natomiast pozbawione są chetoporów zabarkowych. Szereg chetoporów w bocznych bruzdach pokryw jest rozlegle pośrodku przerwany. Skrzydła tylnej pary są w pełni wykształcone. Odnóża są czerwonobrązowe, często o przyciemnionych udach. Grzebne odnóża pierwszej pary mają słabo zakrzywioną ostrogę goleni^[2].

Ekologia i występowanie edytuj

Owad rozmieszczony na nizinach^[2]. Zasiedla stanowiska niezacienione i wilgotne, w tym pobrzeża wód o gliniastym lub piaszczystym podłożu^[2]^[3], torfowiska przejściowe, piaskownie, wyrobiska gliny i wilgotne pola uprawne^[3]. Żyje w wykopanych w glebie norkach. Poluje na drobne bezkręgowce^[2].

Gatunek palearktyczny^[2]^[4]. W Europie znany jest z Portugalii, Hiszpanii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Łotwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Grecji oraz europejskich części Rosji i Turcji. W Afryce Północnej zamieszkuje Maroko. W Azji podawany jest z Syrii, Kirgistanu i zachodniosyberyjskiej części Rosji^[4].

Przypisy edytuj

↑ P. Rossi: Fauna Etrusca, sistens Insecta, quae in provinciis Florentina et Pisana praesertim collegit Petrus Rossius. Tomus primus. Livorno: T.Masi & Sociorum, 1790.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Karel Hůrka: Carabidae of the Czech and Slovak Republics. Zlin: Kabourek, 1996, s. 36-40, 114-132.
↑ ^a ^b P. Sienkiewicz, B. Staniec. Nowe dane o występowaniu gatunków z rodzaju Dyschirius Bon. (Coleoptera: Carabidae) w środkowo-wschodniej Polsce z uwzględnieniem związanych z nimi kusakowatych z rodzaju Bledius Leach (Coleoptera: Staphylinidae). „Wiadomości Entomologiczne”. 25 (2), s. 69-78, 2006.
↑ ^a ^b M.M. Balkenohl M.M., Scaritinae, [w:] IvanI. Löbl, AlešA. Smetana (red.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Volume I. Archostemata - Myxophaga - Adephaga, Stenstrup, Denmark: Apollo Books, 2003, s. 223-230, ISBN 87-88757-73-0 .

[Rossi-1] P. Rossi: Fauna Etrusca, sistens Insecta, quae in provinciis Florentina et Pisana praesertim collegit Petrus Rossius. Tomus primus. Livorno: T.Masi & Sociorum, 1790.

[Hurka-2] Karel Hůrka: Carabidae of the Czech and Slovak Republics. Zlin: Kabourek, 1996, s. 36-40, 114-132.

[ss-3] P. Sienkiewicz, B. Staniec. Nowe dane o występowaniu gatunków z rodzaju Dyschirius Bon. (Coleoptera: Carabidae) w środkowo-wschodniej Polsce z uwzględnieniem związanych z nimi kusakowatych z rodzaju Bledius Leach (Coleoptera: Staphylinidae). „Wiadomości Entomologiczne”. 25 (2), s. 69-78, 2006.

[cpc-4] M.M. Balkenohl M.M., Scaritinae, [w:] IvanI. Löbl, AlešA. Smetana (red.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Volume I. Archostemata - Myxophaga - Adephaga, Stenstrup, Denmark: Apollo Books, 2003, s. 223-230, ISBN 87-88757-73-0 .

[1]

[2]

[3]

[4]