ElectraMeccanica Solo
ElectraMeccanica Solo – elektryczny trójkołowy mikrosamochód produkowany pod kanadyjską marką ElectraMeccanica w latach 2018–2023.
 ElectraMeccanica Solo | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany |
Wrzesień 2016 |
| Okres produkcji |
2018–2023 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
2-drzwiowe coupe |
| Napęd | |
| Długość |
3099 mm |
| Szerokość |
1559 mm |
| Wysokość |
1346 mm |
| Rozstaw osi |
2044 mm |
| Masa własna |
787 kg |
| Liczba miejsc |
1 |
Historia i opis modelu
edytuj
Koncepcja trójkołowego małego samochodu elektrycznego przy tworzeniu w 2015 roku kanadyjskiego startupu ElectraMeccanica początkowo miała przyjąć formę realizacji istniejącego już projektu.Współzałożyciel, Jerry Kroll, rozważał wówczas przywrócenie do produkcji dawnego amerykańskiego modelu Myers NmG, do którego nabył prawa[1]. Ostatecznie trójkołowiec ten pozostał jedynie punktem odniesienia do zbudowania nowego, obszerniejszego i bardziej zaawansowanego technologicznie pojazdu. Szkice gotowego projektu przedstawiono oficjalnie w czerwcu 2016[2], a produkcyjny model zaprezentowano ostatecznie 3 miesiące później[3].
ElectraMeccanica Solo przyjęła postać trójkołowca z jedną parą drzwi i smukłą, zwężającą się ku jednokołowemu tyłowi nadwoziu. Podobnie jak w pierwowzorze autorstwa Mike'a Corbina z 1996 roku, tak i Solo zostało przystosowane do transportu wyłącznie jednej osoby, kierowcy. Obszerność kabiny pasażerskiej miało zapewnić zapewnienie m.in. relatywie dużego, ponad 2-metrowego rozstawu osi. Za kierowcą wygospodarowano przestrzeń na 285-litorwy bagażnik[4]. W 2022 roku zaoferowano także odmianę Cargo z powiększonym przedziałem transportowym[5].
Sprzedaż
edytujProdukcja Solo rozpoczęła się początkowo w kanadyjskiej manufakturze ElectraMeccanica w New Westminster, początkowo na potrzeby rodzimego rynku, z pierwszym klientem dostarczonym do klienta w Vancouver[6]. W 2021 roku produkcję przeniesiono do Chin w ramach partnerstwa z lokalnym przedsiębiorstwem Zongshen Industrial Group z Chongqing w celu zaspokojenia popytu w Stanach Zjednoczonych, gdzie 3 lata po zbudowaniu pierwszych sztuk rozpoczęto eksport[7]. W 2022 roku produkcję ponownie przeniesiono, tym razem do nowo powstałych zakładów w mieście Mesa w amerykańskim stanie Arizona[8]. Po 5 latach małoseryjnej produkcji, nowa kadra zarządcza kanadyjskiego startupu, który w międzyczasie przeniesiono w całości do Stanów Zjednoczonych, zmieniła politykę i zakończyła produkcję Solo[9]. Firma zaoferowała wykup pojazdów od nabywców, odpowiadając na wcześniej zgłaszane usterki, których serwisowanie mogłoby być z czasem utrudnione[10].
Dane techniczne
edytujElectraMeccanica Solo jest samochodem w pełni elektrycznym, do którego napędu wykorzystano jednostkę przenosząca moc na tylne koło o mocy 56 KM i 140 Nm maksymalnego momentu obrotowego. Pozwoliło to rozpędzić się do 100 km/h w 11,9 sekundy i osiągnięcie do 129 km/h. Bateria o pojemności 19,4 kWh pozwala przejechać na jednym ładowaniu do 161 kilometrów, umożliwiając uzupełnienie stanu akumulatora od 0 do 85% w ok. 2,5 godziny[11].
Przypisy
edytuj- ↑ The Real Story Behind ElectraMeccanica. [dostęp 2024-02-09]. (ang.).
- ↑ Electra Meccanica Solo Dla samotnych. [dostęp 2024-02-10]. (pol.).
- ↑ Solo: naprawdę kompaktowy pojazd miejski. [dostęp 2024-02-10]. (pol.).
- ↑ Electra Meccanica Solo miejskim pojazdem przyszłości. [dostęp 2024-02-10]. (pol.).
- ↑ ElectraMeccanica announces it will begin deliveries of its SOLO Cargo EV in Q2 2022. [dostęp 2024-02-10]. (ang.).
- ↑ Electra Meccanica Completes First Production SOLO. [dostęp 2024-02-10]. (ang.).
- ↑ ElectraMeccanica To Start US Deliveries Of $18,500 Solo EV Oct. 4. [dostęp 2024-02-10]. (ang.).
- ↑ Electra Meccanica launches first deliveries of the ‘Solo’. [dostęp 2024-02-10]. (ang.).
- ↑ So long, Solo: Electrameccanica pivots from three wheels to four. [dostęp 2024-02-10]. (ang.).
- ↑ Why Quirky Three-Wheeler Startup Electrameccanica Is Buying Back Almost All Of Its Customers’ Cars. [dostęp 2024-02-10]. (ang.).
- ↑ ElectraMeccanica Solo. [dostęp 2024-02-10]. (ang.).