Myers NmG
Corbin Sparrow – elektryczny trójkołowy mikrosamochód produkowany pod amerykańską marką Corbin w latach 1999 – 2003 oraz pod amerykańską marką Myers jako Myers NmG w latach 2006 – 2011.
Corbin Sparrow | |
Producent | |
---|---|
Projektant |
Mike Corbin |
Zaprezentowany |
Kwiecień 1999 |
Okres produkcji |
1999 – 2003 (Sparrow) |
Miejsce produkcji | |
Następca | |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
3-drzwiowe coupe |
Napęd | |
Długość |
2438 mm |
Szerokość |
1219 mm |
Wysokość |
1448 mm |
Rozstaw osi |
1829 mm |
Masa własna |
610 kg |
Liczba miejsc |
1 |
Dane dodatkowe | |
Konkurencja |
Historia i opis modelu
edytujProjekt w pełni elektrycznego, niewielkiego trójkołowca opracował amerykański przedsiębiorca Mike Corbin, który wdrożył go do produkcji tuż po utworzeniu Corbin Motors[1]. Model Sparrow przedstawiono w kwietniu 1999 roku, realizując koncepcję taniego pojazdu do dojeżdżania do pracy na obszarze przedmieść. Kabina pasażerska z obustronnymi drzwiami została przystosowana do transportu dla jednej osoby, kierowcy[1].
Charakterystyczną cechą wizualną pojazdu była obła, nieregularnie ukształtowana dwubryłowa sylwetka z centralnie umieszczonym reflektorem czołowym, pochyloną pod kątem szybą przednią oraz ostro zakończonym tyłem podtrzymywanym przez jedno koło. Dla zachowania niskiej masy, nadwozie Sparrowa wykonano z tworzywa sztucznego - kompozytów na bazie plastiku[2].
Zmiana nazwy
edytujPo tym, jak po banrkuctwie Corbin Motors prawa do produkcji Sparrowa przejęła inna firma, Myers Motors, w 2005 roku wznowiła ona produkcję pojazdu pod inną nazwą Myers NmG. Nazwa pojazdu powstała w wyniku zaczerpnięcia każdej z liter trójwyrazowej zbitki no more gas[3], oznaczającej w wolnym tłumaczeniu z języka angielskiego nigdy więcej paliwa.
Sprzedaż
edytujZ powodu kłopotów finansowych, pierwotny producent elektrycznego trójkołowca, Corbin Motors, w ciągu 4 lat produkcji między 1999 a 2003 rokiem było w stanie wyprodukować i dostarczyć do klientów mniej niż 300 sztuk pojazdów[4]. Ostatecznie, produkcję na kolejne 2 lata przerwało bankructwo Corbin Motors w marcu 2003 roku[5]. Do wznowienia produkcji pojazdu doszło dzięki inicjatywie innej firmy, Myers Motors, która sukcesywnie dokonała tego w 2005 roku. Wśród klientów nabywających samochód nazywany odtąd Myers NmG znaleźli się zarówno nabywcy prywatni, jak i flotowi[6]. Cena pojazdu w 2010 roku na rynku amerykańskim wynosiła 36 tysięcy dolarów[7]. W 2015 roku kanadyjski startup ElectraMeccanica kupił prawa do produkcji pojazdu i planował wznowić jego produkcję, jednak ostatecznie zdecydowano się na głębokie zmodernizowanie koncepcji i wdrożenie nowocześniejszego modelu pod nazwą ElectraMeccanica Solo w 2018 roku[8].
Dane techniczne
edytujZarówno jako Corbin Sparrow, tak i Myers NmG był samochodem w pełni elektrycznym. Akumulator kwasowo-ołowiowy o pojemności 20 kWh pozwalał na przejechanie na jednym ładowaniu do ok. 161 kilometrów w maksymalnym wymiarze[9]. Realny zasięg określany był jednak na średnio ok. 65 kilometrów, z kolei 40-konny silnik elektryczny pozwalał rozpędzić się do maksymalnie 112 km/h[10].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Corbin Motors. [dostęp 2021-12-08]. (ang.).
- ↑ The Corbin Sparrow. [dostęp 2021-12-08]. (ang.).
- ↑ MYERS' NO MORE GAS APPEAL. [dostęp 2021-12-08]. (ang.).
- ↑ Can Corbin be revived?. [dostęp 2021-12-08]. (ang.).
- ↑ Letter from Tom Corbin, taken from former www.corbinmotors.com web site, March 31st 2003. [dostęp 2021-12-08]. (ang.).
- ↑ Myers EV. [dostęp 2021-12-08]. (ang.).
- ↑ Myers NmG. [dostęp 2021-12-08]. (ang.).
- ↑ The Real Story Behind ElectraMeccanica. [dostęp 2024-02-09]. (ang.).
- ↑ Corbin Sparrow electric three-wheeler, now with dimpled backside. [dostęp 2021-12-08]. (ang.).
- ↑ Myers Motors’ NmG Personal Electric Vehicle. [dostęp 2021-12-08]. (ang.).