Electra (radio)
Electra (ang. Electra Proximity Payload) – radio programowalne wprowadzone przez Jet Propulsion Laboratory do użytku między statkami kosmicznymi. Jest zazwyczaj używane przez lądownik do komunikowania się z orbiterem, który z kolei może komunikować się z Ziemią.
Aby wesprzeć eksplorację Marsa, NASA ustanowiła nowy system przekaźników telekomunikacyjnych i infrastrukturę nawigacji na orbicie Marsa, wspierając potrzebę większej przepustowości danych naukowych płynących z powierzchni Marsa, zapewniając energooszczędne przekaźniki, zbierające dane telemetryczne podczas zdarzeń krytycznych misji takich jak wejście w atmosferę, opadanie, i lądowanie, zapewniając solidne przechwytywanie telemetrii. Kluczowym elementem tej wizji jest Electra Proximity Payload, urządzenie telekomunikacyjne i nawigacyjne, które działa na każdym nowym orbiterze, począwszy od 2005 Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) oraz w późniejszych misjach.
Electra składa się z następujących elementów:
- podwójnie sprzężonej nadawczo odbiorczej aparatury UHF ang. Electra UHF Transceivers (EUTs). EUT jest w pełni rekonfiguracyjna, częstotliwość pracy mieści się w zakresie 390-450 MHz.
- podwójnie sprzężone ultra stabilne oscylatory (USOS) zapewniają wysoką stabilność częstotliwości odniesienia dla EUT i dla transponderów małego zasięgu sond kosmicznych ang. Small Deep Space Transponder (SDST) jak również jako zapewnienie możliwości dokładnej jednokierunkowej radionawigacji Dopplerowskiej
- dookolnej anteny UHF skierowanej w dół ang. Nadir pointing, low gain UHF antenna, w kształcie spirali[1]
Właściwości mechaniczne edytuj
Urządzenie posiada cztery logiczne moduły ułożone w czterech warstwach, co pozwala na łatwy montaż i testy na poziomie modułu. Zwrotnica i filtr odbioru w rodzaju pracy półdupleks mocowane są na szczycie urządzenia, co ułatwia montaż całości. Wymiary urządzenia (bez stóp montażowych i złącz) to 17,2 cm (szerokość) × 21,9 cm (długość) x 14,0 cm (wysokość). Masa urządzenia wynosi 4,9 kg. Masa urządzenia została zminimalizowana poprzez wykorzystanie złoconej obudowy magnezowej z wycięciami zwiększającymi redukcję masy i intensywność chłodzenia[2].
Wybrane dane techniczne edytuj
| Parametr | Szczegóły |
|---|---|
| Moc nadajnika | 7 W dupleks, 5 W półdupleks |
| Moc pobierana | 68 W (Nadajnik w full-dupleks) 18,4 W tylko odbiornik |
Do zestawu aparatury nadawczo odbiorczej Electra mogą być dodane dodatkowe funkcje poprzez zmianę instalacji oprogramowania i może to być wykonane w dowolnym miejscu i czasie, w tym na orbicie Marsa[3].
Jest to pierwsze programowalne radio, które zostało opracowane dla misji kosmicznych NASA. Radio jest przeznaczone do pracy w szerokim zakresie przepustowości od 1 kbps do 4 Mbps[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Charles D. Edwards, Jr., Thomas C. Jedrey, Eric Schwartzbaum, and Ann S. Devereaux,, Ramon DePaula, NASA Headquarters, Washington, DC 20546, USA: The Electra Proximity Link Payload for Mars Relay. [w:] 1.2 Derived Telecommunications Needs [on-line]. NASA. s. 2. [dostęp 2013-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-02)]. (ang.).
- ↑ Charles D. Edwards, Jr., Thomas C. Jedrey, Eric Schwartzbaum, and Ann S. Devereaux, Ramon DePaula, Mark Dapore, Thomas W. Fischer: The Electra Proximity Link Payload for Mars Relay. [w:] Mechanical Features [on-line]. NASA. s. 5. [dostęp 2013-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-02)]. (ang.).
- ↑ Charles D. Edwards, Jr., Thomas C. Jedrey, Eric Schwartzbaum, and Ann S. Devereaux, Ramon DePaula, Mark Dapore, Thomas W. Fischer,: The Electra Proximity Link Payload for Mars Relay. [w:] 2.2.5 Specifications, Table 2: Electra Specifications [on-line]. NASA. s. 7. [dostęp 2013-02-17]. (ang.).
- ↑ Edgar Satorius, Tom Jedrey, David Bell, Ann Devereaux,: Chapter 2 The Electra Radio. NASA. [dostęp 2013-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-10-03)]. (ang.).