Emily Sweeney
Emily Carolyn Sweeney (ur. 16 marca 1993 w Portland w stanie Maine[1]) – amerykańska saneczkarka, czterokrotna złota medalistka mistrzostw Ameryki i Pacyfiku, dwukrotna medalistka mistrzostw świata juniorów w Park City, medalistka mistrzostw świata.
 Emily Sweeney w 2017 roku | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
165 cm[2] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Debiut w PŚ |
6 grudnia 2009, Altenberg (13. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ |
6 grudnia 2009, Altenberg (13. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ |
4 stycznia 2015, Königssee (2. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze zwycięstwo w PŚ |
26 listopada 2017, Winterberg | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Życie prywatne
edytujMa starszą siostrę Megan, która także uprawia saneczkarstwo[3].
Jest związana z włoskim saneczkarzem Dominikiem Fischnallerem[3].
Kariera wojskowa
edytujOd grudnia 2011 roku jest członkiem wchodzącej w skład Gwardii Narodowej Stanów Zjednoczonych formacji militarnej Army National Guard, do której wstąpiła pod wpływem swojego dziadka Jacka Sweeneya, będącego niegdyś żołnierzem amerykańskiej marynarki wojennej[3][4]. Przeszła podstawowe szkolenie bojowe w położonej w stanie Missouri bazie szkoleniowej amerykańskich wojsk lądowych Fort Leonard Wood, a także skończyła z wyróżnieniem szkołę policji militarnej[3]. Należy do wojskowej jednostki szkoleniowej dla sportowców World Class Athlete Program[1].
Kariera sportowa
edytujSaneczkarstwo zaczęła uprawiać w wieku 10 lat, gdy podziwiając swoją siostrę wzięła udział w organizowanej w stanie Rhode Island inicjatywie dla młodych talentów tej dyscypliny. Później dołączyła do amerykańskiego programu saneczkarskiego[3]. W 2009 roku wzięła udział w mistrzostwach świata juniorów w Nagano, na których zajęła 7. miejsce w konkurencji jedynek, ponadto 6 grudnia tego roku zadebiutowała i zarazem zdobyła pierwsze punkty w Pucharze Świata zajmując jedynkowe 13. miejsce na rozgrywanych w Altenbergu zawodach sezonu 2009/2010[5].
W 2010 roku rozpoczęła starty w Pucharze Świata juniorów, a także pojawiła się na mistrzostwach świata juniorów w Innsbrucku, na których zajęła 5. miejsce w konkurencji jedynek[5][6]. Rok później, na mistrzostwach Ameryki i Pacyfiku w Calgary zajęła 4. miejsce w konkurencji jedynek, z kolei na mistrzostwach świata juniorów w Oberhofie była ósma w jedynkach[5][7]. W 2012 roku wystartowała w mistrzostwach świata juniorów w Königssee, z których przywiozła 5. miejsce w sztafecie i 6. w jedynkach[5]. W 2013 roku osiągnęła największy w karierze sukces na tego typu wydarzeniu, zdobywając na mistrzostwach świata juniorów w Park City złoty medal w konkurencji jedynek i brązowy w konkurencji sztafetowej[1]. W tym samym roku wzięła również udział w mistrzostwach Ameryki i Pacyfiku w Lake Placid, na których zajęła 5. miejsce w konkurencji jedynek, w mistrzostwach świata do lat 23 w Whistler, na których zajęła 11. miejsce w jedynkach oraz w mistrzostwach świata w Whistler, z których wróciła z jedynkowym 22. miejscem[5][8]. W 2014 roku pojawiła się na mistrzostwach Ameryki i Pacyfiku w Lake Placid, na których zdobyła srebrny medal w konkurencji jedynek, rozdzielając na podium swoje rodaczki: Erin Hamlin i Summer Britcher[9].
W 2015 roku wystartowała w mistrzostwach Ameryki i Pacyfiku w Calgary, na których zajęła 5. miejsce w konkurencji jedynek oraz w mistrzostwach świata w Siguldzie, z których wróciła z 22. miejscem w jedynkach, ponadto 4 stycznia tego roku zaliczyła pierwsze podium w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Königssee zawodach sezonu 2014/2015 zajęła 2. miejsce w konkurencji sztafetowej[5][10]. Jej sztafeta, w której startowała z Chrisem Mazdzerem, Matthew Mortensenem i Jaysonem Terdimanem rozdzieliła na podium ekipy z Niemiec i Kanady[11]. Z kolei 5 grudnia tego roku po raz pierwszy stanęła na pucharowym podium w konkurencji jedynek, zajmując 2. miejsce na rozgrywanych w Lake Placid zawodach sezonu 2015/2016, na których uplasowała się pomiędzy swoimi rodaczkami: Erin Hamlin i Summer Britcher[12]. W 2016 roku pojawiła się na mistrzostwach świata w Königssee, na których była czternasta w jedynkach oraz na mistrzostwach Ameryki i Pacyfiku w Park City, na których zdobyła srebrny medal w konkurencji jedynek, plasując się za Erin Hamlin i przed Kanadyjką Alex Gough[1][13]. W 2017 roku, na mistrzostwach Ameryki i Pacyfiku w Calgary zajęła 4. miejsce w konkurencji jedynek, z kolei na mistrzostwach świata w Igls była czwarta w konkurencji sprintu i piętnasta w konkurencji jedynek[1][14]. W tym samym roku, 26 listopada, odniosła pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, pokonując w sprincie na rozgrywanych w Winterbergu zawodach sezonu 2017/2018 Summer Britcher i Niemkę Natalie Geisenberger[15].
W 2018 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, na których z powodu wypadku na dziewiątym zakręcie toru nie ukończyła konkurencji jedynek, a także w mistrzostwach Ameryki i Pacyfiku w Lake Placid, na których wywalczyła jedynkowy złoty medal, pokonując swoje rodaczki: Summer Britcher i Brittney Arndt[1][16][17]. Rok później pojawiła się na mistrzostwach świata w Winterbergu, na których zajęła 4. miejsce w konkurencji sprintu i 6. w konkurencji sztafetowej, a także zdobyła brązowy medal w konkurencji jedynek plasując się za Niemkami: Natalie Geisenberger i Julią Taubitz[5][18].
Osiągnięcia
edytuj| Rok | Miejsce | Jedynki | Sztafeta |
|---|---|---|---|
| 2018 | Pjongczang | DNF | – |
| 2022 | Pekin | 26. | - |
| Rok | Miejsce | Jedynki | Jedynki-sprint | Jedynki mieszane | Sztafeta |
|---|---|---|---|---|---|
| 2013 | Whistler | 22. | nie rozgrywano | nie rozgrywano | – |
| 2015 | Sigulda | 22. | nie rozgrywano | nie rozgrywano | – |
| 2016 | Königssee | 14. | – | nie rozgrywano | – |
| 2017 | Igls | 15. | 4. | nie rozgrywano | – |
| 2019 | Winterberg | 3. | 4. | nie rozgrywano | 6. |
| 2020 | Soczi | - | - | nie rozgrywano | - |
| 2021 | Königssee | 7. | 24. (q) | nie rozgrywano | - |
| 2023 | Oberhof | - | - | nie rozgrywano | - |
| 2024 | Altenberg | 20. | 17. (q) | nie rozgrywano | - |
| 2025 | Whistler | 3. | nie rozgrywano | 2. | 4. |
| Rok | Miejsce | Jedynki | Dwójki |
|---|---|---|---|
| 2012 | Calgary | 4. | nie rozgrywano |
| 2013 | Lake Placid | 5. | nie rozgrywano |
| 2014 | Whistler | - | nie rozgrywano |
| 2015 | Lake Placid | 2. | nie rozgrywano |
| 2016 | Calgary | 5. | nie rozgrywano |
| 2017 | Park City | 2. | nie rozgrywano |
| 2018 | Calgary | 4. | nie rozgrywano |
| 2019 | Lake Placid | 1. | nie rozgrywano |
| 2020 | Whistler | 1. | nie rozgrywano |
| 2022 | Soczi | - | nie rozgrywano |
| 2023 | Park City | 1. | 2. |
| 2024 | Whistler | 1. | - |
| Rok | Miejsce | Jedynki | Sztafeta |
|---|---|---|---|
| 2009 | Nagano | 7. | – |
| 2010 | Innsbruck | 5. | – |
| 2011 | Oberhof | 8. | – |
| 2012 | Königssee | 6. | 5. |
| 2013 | Park City | 1. | 3. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytuj| Sezon | Jedynki | Dwójki |
|---|---|---|
| 2009/2010 | 35. | nie dotyczy |
| 2010/2011 | 32. | nie dotyczy |
| 2011/2012 | 26. | nie dotyczy |
| 2012/2013 | 20. | nie dotyczy |
| 2013/2014 | – | nie dotyczy |
| 2014/2015 | 9. | nie dotyczy |
| 2015/2016 | 8. | nie dotyczy |
| 2016/2017 | 6. | nie dotyczy |
| 2017/2018 | 11. | nie dotyczy |
| 2018/2019 | 15. | nie dotyczy |
| 2019/2020 | 12. | nie dotyczy |
| 2020/2021 | 26. | nie dotyczy |
| 2021/2022 | 19. | nie dotyczy |
| 2022/2023 | 5. | 9. |
| 2023/2024 | 8. | - |
| 2024/2025 | 13. | - |
Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata – indywidualnie
edytujStan na koniec sezonu 2023/2024
| Lp. | Data | Miejsce | Konkurencja | Lokata |
|---|---|---|---|---|
| 1. | 05.12.2015 |  Lake Placid
|
jedynki | 2 |
| 2. | 17.12.2016 | Park City
|
jedynki | 2 |
| 3. | 17.12.2016 | Park City
|
jedynki-sprint | 2 |
| 4. | 26.11.2017 |  Winterberg
|
jedynki-sprint | 1 |
| 5. | 01.12.2018 |  Whistler
|
jedynki | 3 |
| 6. | 30.11.2019 | Lake Placid
|
jedynki | 2 |
| 7. | 01.12.2019 | Lake Placid
|
jedynki-sprint | 3 |
| 8. | 14.12.2019 | Whistler
|
jedynki-sprint | 2 |
| 9. | 03.12.2022 |  Igls
|
jedynki | 2 |
| 10. | 04.12.2022 | Igls
|
jedynki-sprint | 2 |
| 11. | 17.12.2022 | Park City
|
jedynki | 2 |
| 12. | 11.02.2023 | Winterberg
|
jedynki | 3 |
| 13. | 09.12.2023 | Lake Placid
|
jedynki-sprint | 3 |
| 14. | 25.02.2024 |  Sigulda
|
jedynki-sprint | 3 |
Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata – drużynowo
edytujStan na koniec sezonu 2023/2024
| Lp. | Data | Miejsce | Konkurencja | Lokata |
|---|---|---|---|---|
| 1. | 04.01.2015 | Königssee
|
sztafeta | 2 |
| 2. | 08.01.2023 | Sigulda
|
sztafeta | 3 |
| 3. | 19.02.2023 |  Sankt Moritz
|
sztafeta | 2 |
| 4. | 26.02.2023 | Winterberg
|
sztafeta | 3 |
| 5. | 16.12.2023 | Whistler
|
sztafeta | 3 |
| 6. | 04.02.2024 | Altenberg
|
sztafeta | 2 |
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g Emily Sweeney. [w:] About [on-line]. teamusa.org. [dostęp 2019-01-26]. (ang.).
- ↑ Emily Sweeney. [w:] Luge [on-line]. asia.eurosport.com. [dostęp 2019-01-26]. (ang.).
- ↑ a b c d e Joe Lacdan: Luge athlete Sgt. Emily Sweeney perseveres through heartache, injury to compete in 2018 Olympics. army.mil, 2018-01-10. [dostęp 2019-01-26]. (ang.).
- ↑ SGT Emily Sweeney. [w:] Soldier - Athletes [on-line]. armywcap.com. [dostęp 2019-01-26]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Luge - Emily Sweeney. [w:] Results of a sportsman / sportswoman [on-line]. the-sports.org. [dostęp 2019-01-26]. (ang.).
- ↑ 1st and 2nd Junior World Cup in Sigulda: Official Results. fil-luge.org, 2010-12-17. [dostęp 2019-01-29]. (ang.).
- ↑ America-Pacific-Championships 2011: Calgary (CAN) 16.12.-17.12.2011. [dostęp 2019-02-19]. (ang.).
- ↑ America-Pacific-Championships 2013: Lake Placid (USA) 07.02.-09.02.20. fil-luge.org, 2013-02-08. [dostęp 2019-02-19]. (ang.).
- ↑ America-Pacific-Championships 2014: Lake Placid (USA) 04.12.-06.12.2. fil-luge.org, 2014-12-06. [dostęp 2019-01-26]. (ang.).
- ↑ America-Pacific-Championships 2015: Calgary (CAN) 17.12.-19.12.2015. fil-luge.org, 2015-12-18. [dostęp 2019-02-19]. (ang.).
- ↑ Viessmann Team Relay World Cup 2014/2015 presented by BMW: Koenigssee (GER) 04.01.2015. fil-luge.org, 2015-01-04. [dostęp 2019-01-26]. (ang.).
- ↑ Viessmann Luge World Cup 2015/2016: Lake Placid (USA) 03.12.-05.12.2015. fil-luge.org, 2015-12-05. [dostęp 2019-01-26]. (ang.).
- ↑ America-Pacific-Championships 2016: Park City (USA) 15.12.-17.12.2016. fil-luge.org, 2016-12-17. [dostęp 2019-01-26]. (ang.).
- ↑ America-Pacific-Championships 2017: Calgary (CAN) 07.12.-09.12.2017. fil-luge.org, 2017-12-09. [dostęp 2019-02-19]. (ang.).
- ↑ Natalie Geisenberger wins another World Cup, Emily Sweeney gets first gold. [w:] Olympic Sports [on-line]. espn.com, 2017-11-26. [dostęp 2019-01-26]. (ang.).
- ↑ Scott Davis: American luger Emily Sweeney suffered a terrifying-looking crash when her sled wobbled out of control. businessinsider.com, 2018-02-13. [dostęp 2019-01-26]. (ang.).
- ↑ America-Pacific-Championships 2018: Lake Placid (USA) 14.12.-16.12.2018. fil-luge.org, 2018-12-16. [dostęp 2019-01-26]. (ang.).
- ↑ Tim Reynolds: Geisenberger wins, Sweeney gets bronze for US at worlds. [w:] Sports [on-line]. washingtonpost.com, 2019-01-26. [dostęp 2019-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-21)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Emily Sweeney na stronie FIL (ang.)