Enochrus coarctatus

gatunek owada

Enochrus coarctatusgatunek chrząszcza z rodziny kałużnicowatych i podrodziny Enochrinae. Zamieszkuje Europę i Azję Północną.

Enochrus coarctatus
(Gredler, 1863)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

kusakokształtne

Nadrodzina

kałużnice

Rodzina

kałużnicowate

Podrodzina

Enochrinae

Rodzaj

wodolubek

Podrodzaj

Enochrus (Methydrus)

Gatunek

Enochrus (Methydrus) coarctatus

Synonimy
  • Philhydrus coarctatus Gredler, 1863
  • Philhydrus fulvipennis Westhoff, 1881
  • Philhydrus suturalis Sharp, 1872

Taksonomia

edytuj

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1863 roku przez Vinzenza Marię Gredlera pod nazwą Philhydrus coarctatus[1][2].

Morfologia

edytuj

Chrząszcz o podługowato-owalnym, umiarkowanie wysklepionym ciele długości od 3,8 do 4 mm, szerszym i rzadziej punktowanym niż u E. affinis i E. nigritus[3]. Głowa jest czarna z wyraźnymi, dużymi, trójkątnymi, żółtymi plamkami przed oczami[3][4]. Warga górna u samca jest jaśniejsza niż u samicy[3]. Znacznie dłuższe od czułków[4] głaszczki szczękowe są żółte z ostatnim członem przyczernionym co najwyżej pośrodku, natomiast u szczytu jasnym[4]; długość członu ostatniego jest znacznie mniejsza niż przedostatniego[4][3]. Przedplecze jest brudnożółte z brązowym przyciemnieniem pośrodku, rozciągającym się pomiędzy czterema czarniawymi plamkami. Pokrywy są brudnożółte z przyczernieniem między szwem a rzędem przyszwowym oraz jaśniejszą smugą na zewnątrz tego przyczernienia[4][3]. Spód ciała ubarwiony jest czarno[4]. Odnóża są rdzawoczerwone z przyciemnionymi udami i goleniami. U samca pazurki przednich odnóży są silnie, hakowato zakrzywione. Odwłok ma ostatni z widocznych sternitów opatrzony pośrodku tylnej krawędzi drobnym, półokrągłym, orzęsionym wcięciem. Genitalia samca cechują się edeagusem o szerokim i krótkim płacie środkowym oraz wierzchołkach paramer nieco zakrzywionych do wewnątrz[3].

Ekologia i występowanie

edytuj

Owad wodny, zarówno w stadium larwalnym, jak i dorosłym[5]. Rozmieszczony jest od nizin po niższe położenia górskie, przy czym na nizinach jest zdecydowanie liczniejszy niż w górach. Zasiedla rozmaite zbiorniki wody stojącej[6], preferując te o kwaśnym odczynie[6][3].

Gatunek palearktyczny, znany z Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Bułgarii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Grecji oraz europejskiej, syberyjskiej i dalekowschodniej części Rosji[2].

Przypisy

edytuj
  1. V.M. Gredler: Die Käfer von Tirol nach ihrer horizontalen und vertikalen Verbreitung. I Hälfte: Cicindelidae–Dascillidae. Mit mehreren diagnosierten Noviliiten. Bozen: Eberle'sche Buchdrukerei, 1863, s. 75.
  2. a b M. Hansen: Hydrophilidae. W: Catalogue of Palaearctic Coleoptera Volume 2. Hydrophiloidea – Histeroidea – Staphylinoidea. I. Löbl, A. Smetama (red.). Wyd. Apollo Books. Stenstrup: 2004, s. 45–46.
  3. a b c d e f g Arved Lompe (n. G.A. Lohse): Gattung Enochrus Thoms.. [w:] Käfer Europas [on-line]. [dostęp 2024-03-23].
  4. a b c d e f Jarosław Łomnicki. Przegląd wodolubków (Philydrus) Polski. „Kosmos”. 35 (3-6), s. 263-273, 1911. Pierwsza związkowa drukarnia we Lwowie. 
  5. Martin Fikáček: 20. Hydrophilidae Leach, 1815. W: Adam Ślipiński, John F. Lawrence: Australian Beetles. Volume 2. Archostemata, Myxophaga, Adephaga, Polyphaga (part). CSIRO Publishing, 2019, s. 271-350. ISBN 978-0-643-09730-8.
  6. a b B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Adephaga prócz Carabidae, Myxophaga, Polyphaga: Hydrophiloidea. „Katalog Fauny Polski”. 23 (4), 1976.