Eosentomon gracile

Eosentomon gracile – gatunek pierwogonka z rzędu Eosentomata i rodziny Eosentomidae.

Eosentomon gracile
Tuxen, 1986
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	skrytoszczękie
Podgromada	pierwogonki
Rząd	Eosentomata
Rodzina	Eosentomidae
Podrodzina	Eosentominae
Rodzaj	Eosentomon
Gatunek	Eosentomon gracile

Taksonomia

Gatunek ten opisany został w 1986 roku przez Sørena Ludviga Tuxena w 9 tomie "Fauna of New Zealand". Nazwa gatunkowa nawiązuje do smukłego ciała.

Opis

Długość wyciągniętego ciała 980 μm (0,98 mm). Długość przedniej stopy mierzonej bez pazurka 56 μm. Narządy gębowe typu eosentomidalnego. Żuwaczki zakończone trzema małymi ząbkami. Szczecinki labrum obecne. Apodemy nadustka ze smukłym połączeniem przednim. Pseudooczka owalne z pałeczką lub szczelinką pośrodku. Przednie stopy ze wszystkimi sensillae z wyjątkiem b′1. Empodium przednich stóp długości 0,9 pazurka. Pazurek mały. Kolce onóży tylnych wyraźne. Chetotaksja odwłoka tego gatunku wyróżnia się spośród innych nowozelandzkich korczyków (Eosentomon sp.) tym, że sterna odwłokowe IX i X mają po 6 szczecinek, a szczecinki p1′ i p2 na tergicie VIII przesunięte są ku przodowi. Łuska genitalna (squama genitalis) z wyrostkiem caput processus, gładko zakrzywionym naprzeciw linii środkowej, wyrostkiem corpus processus z wielkim wcięciem, stylus dość krótkim i tępym.

Wzór chetotaksji odwłoka

	I	II, III	IV, V, VI	VII	VIII	IX, X	XI	telson
terga:	${\tfrac {4}{10}}$	${\tfrac {10}{14}}$	${\tfrac {10}{16}}$	${\tfrac {6}{16}}$	${\tfrac {6}{9}}$	$8$	$8$	$9$
sterna:	${\tfrac {4}{4}}$	${\tfrac {6}{4}}$	${\tfrac {6}{10}}$	${\tfrac {6}{10}}$	$7$	$6$	$8$	$12$

Występowanie

Gatunek ten jest endemitem Nowej Zelandii, znanym wyłącznie z Nelson.