Epimedium omszone

gatunek rośliny z rodziny berberysowatych

Epimedium omszone (Epimedium pubigerum) – gatunek roślin z rodziny berberysowatych. Pochodzi z Azji Zachodniej (Turcja i Kaukaz) oraz południowo-wschodniej Europy (Bułgaria)[3]. Jest uprawiany w wielu krajach jako roślina ozdobna.

Epimedium omszone
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

jaskropodobne

Rząd

jaskrowce

Rodzina

berberysowate

Rodzaj

epimedium

Gatunek

epimedium omszone

Nazwa systematyczna
Epimedium pubigerum (DC.) C. Morren & Decne.
Ann. Sci. Nat., Bot. Sér. 2, 2:355. 1834
Pokrój

Morfologia

edytuj

Tworząca gęste dywany bylina o wysokości do 1 m, jeden z najwyższych gatunków epimedium[4]. Liście pojedyncze, skórzaste, o sercowatej nasadzie, delikatnie omszone. Młode są często czerwono wybarwione, również jesienią liście przebarwiają się. Roślina wytwarza rozłogi. Kwiaty z ostrogą, zebrane po kilka-kilkanaście są z zewnątrz białe, od środka różowe i wyrastają na cienkich szypułkach znacznie powyżej liści[4]. Kwitną od kwietnia do czerwca.

Zastosowanie

edytuj

Jest uprawiany przeważnie w grupach jako roślina okrywowa pod drzewami, krzewami. Epimedium, jako jedne z niewielu roślin dobrze znoszą zacienienie[5]. Uprawia się go głównie ze względu na ładne i wybarwiające się liście oraz fakt, że może rosnąć pod drzewami. Jest łatwy w uprawie, przeważnie nie jest atakowany przez żadne choroby ani szkodniki[4].

Uprawa

edytuj
  • Wymagania. Gleba powinna być gliniasto–próchniczna, żyzna i stale wilgotna[4]. Najlepsze jest stanowisko zacienione lub półcień.
  • Sposób uprawy. Na wiosnę stare rośliny przycina się tuż przy ziemi. Przez lato nawozi się nawozami wieloskładnikowymi.
  • Rozmnażanie. Rozmnaża się łatwo przez podział rozrośniętych kęp (po przekwitnięciu rośliny)[5]. Można również przez oddzielanie nowych roślin powstających na kłączach.

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-07-09] (ang.).
  3. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-25].
  4. a b c d Botanical Missouri Garden. [dostęp 2010-02-01].
  5. a b Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.