Erich Itor Kahn
Erich Itor Kahn (ur. 23 lipca 1905 w Rimbach, zm. 5 marca 1956 w Nowym Jorku[1][2][3]) – niemiecki kompozytor i pianista pochodzenia żydowskiego.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Życiorys edytuj
W latach 1921–1928 studiował w konserwatorium Hocha we Frankfurcie nad Menem u Paula Franzena (fortepian) i Bernharda Seklesa (kompozycja)[1]. Od 1928 do 1933 roku był asystentem Hansa Rosbauda w rozgłośni Frankfurter Rundfunk[1][2]. W 1933 roku wyemigrował do Francji[1][2]. W latach 1938–1939 towarzyszył Pau Casalsowi w podróży koncertowej po Francji i Północnej Afryce[1][3]. Po wybuchu II wojny światowej został internowany, zdołał jednak uciec i przedostać się w 1941 roku do Stanów Zjednoczonych, gdzie w 1947 roku otrzymał amerykańskie obywatelstwo[1]. Od 1944 roku wraz z Aleksandrem Schneiderem i Benarem Heifetzem współtworzył Albeneri Trio[1][2][3]. W 1948 roku odznaczony został Coolidge Medal za zasługi w dziedzinie kameralistyki[1][2][3].
Twórczość edytuj
Był aktywnym propagatorem muzyki współczesnej, już w latach 30. XX wieku zaadaptował technikę dodekafoniczną Arnolda Schönberga[1]. Wykorzystywał też elementy folkloru bretońskiego i żydowskiego[1]. Pozostawił po sobie niewiele kompozycji, napisane utwory wielokrotnie przerabiał[1].
Wybrane kompozycje edytuj
(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
Utwory orkiestrowe
- Präludien zur Nacht na orkiestrę kameralną (1927)
- Les symphonies bretonnes (1941)
- Suita: wersja 1 na skrzypce i orkiestrę (1927), wersja 2 na skrzypce, orkiestrę i fortepian (1937), wersja 3 na skrzypce i 26 instrumentów (1955, instrumentacja dokończona przez Renégo Leibowitza)
Utwory kameralne
- 3 caprices de Paganini na skrzypce i fortepian (1943)
- Nenia Judeis qui hac aetate perierunt na wiolonczelę i fortepian (1943)
- Actus tragicus na 10 instrumentów (1946)
- Kwartet smyczkowy (1953)
Utwory fortepianowe
- Bagatellen (1936)
- 8 inventions (1937)
- Ciaccona dei tempi dei guerra (1943)
Utwory wokalno-instrumentalne
- Muzyka na sopran i 10 instrumentów (1953)
- 4 Nocturnes na sopran i fortepian (1954)
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 10–11. ISBN 978-83-224-3303-4.
- ↑ a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1802. ISBN 978-0-02-865528-4.
- ↑ a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 434. ISBN 0-674-37299-9.