Eugeniusz Tor
Eugeniusz Tor (ur. 28 grudnia 1883 w Grabowie[1], zm. 14 kwietnia 1953 w Krakowie) – polski inżynier i działacz społeczny, wiceprezydent Krakowa (1945–1947).
Data i miejsce urodzenia |
28 grudnia 1883 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
14 kwietnia 1953 |
Zawód, zajęcie |
inżynier |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujZ wykształcenia był inżynierem mechanikiem. Przed I wojną światową działał w Związku Strzeleckim, a w czasie wojny walczył w Legionach Polskich. W dwudziestoleciu międzywojennym pełnił obowiązki dyrektora Muzeum Techniczno-Przemysłowego w Krakowie oraz był wolnomularzem – członkiem loży „Przesąd Zwyciężony”. Działał w YMCA, ruchu esperantystów oraz Towarzystwie Kolonii Wakacyjnych. Współzałożyciel Krakowskiego Klubu Rotary. W latach 1938–1939 związany z Klubem Demokratycznym oraz Stronnictwem Demokratycznym. Od stycznia 1943 członek Kierownictwa Stronnictwa Demokratycznego w Krakowie, ukonstytuowanego konspiracyjnie. W 1945 objął obowiązki wiceprezydenta Krakowa z ramienia SD – urząd pełnił do 1947. Opowiadał się za współpracą Stronnictwa z PPR[2].
Zmarł 14 kwietnia 1953. Pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera Aa-płn-3)[3].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (27 listopada 1929)[4]
- Złoty Krzyż Zasługi (12 czerwca 1946)[5]
- Medal Niepodległości (7 lipca 1931)[6]
- Złoty Krzyż Zasługi Cywilnej z Koroną na Wstędze Medalu Waleczności (Austro-Węgry, 14 listopada 1917)[7]
Przypisy
edytuj- ↑ Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2019-12-02] .
- ↑ Anna Kargol, Środowisko wolnomularskie w międzywojennym Krakowie, Ars-Regia 9/15-16, 149-173, 2006.
- ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2019-12-02] .
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 278, poz. 644 „za zasługi dla rozwoju polskiego rękodzieła”.
- ↑ M.P. z 1946 r. nr 140, poz. 260 „za zasługi położone w walce z okupantem i udział w pracach konspiracyjnych w okresie okupacji”.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 156, poz. 227 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Gazeta Lwowska nr 5 z 6 stycznia 1918 r. Część urzędowa
Bibliografia
edytuj- T. Nowiński: SD w województwie krakowskim w latach 1945–1975, Warszawa 1981, s. 229.
- Ludwik Hass: Wolnomularze polscy w kraju i na świecie 1821–1999. Słownik biograficzny, Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa 1999, s. 507.