Extraordinarius andrematosi
Extraordinarius andrematosi – gatunek pająka z rodziny spachaczowatych i podrodziny Sparianthinae.
| Extraordinarius andrematosi | |
| Rhemis, 2019 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Extraordinarius andrematosi |
Taksonomia edytuj
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2019 roku przez Cristinę A. Rheims[1][2] na łamach „Zootaxa”. Jako lokalizację typową wskazano Reserva Florestal do Morro Grande w Caucaia do Alto na terenie gminy Cotia w brazylijskim stanie São Paulo. Epitet gatunkowy nadano na cześć piosenkarza i kompozytora André Coelha Matosa[1].
Morfologia edytuj
Holotypowy samiec ma ciało długości 11,8 mm przy karapaksie długości 5,3 mm i szerokości 4,4 mm oraz opistosomie (odwłoku) długości 6 mm i szerokości 3,7 mm, natomiast samice mają ciało długości od 11,4 do 13,5 mm przy karapaksie długości od 4,7 do 5,3 mm; u paratypowej samic szerokość karapaksu to 4,5 mm, długość opistosomy to 8,2 mm, a jej szerokość 3,7 mm[1].
Karapaks jest brązowy z ciemnobrązową jamką i czarnymi obwódkami oczu. Ośmioro oczu rozmieszczonych jest w dwóch rzędach. Wysokość nadustka jest mniejsza niż średnica oczu przednio-środkowej pary. Brązowe szczękoczułki mają na przedniej krawędzi bruzdy trzy zęby, a na tylnej jej krawędzi dwa małe ząbki. Warga dolna i szczęki są pomarańczowe z przejrzyście biało rozjaśnionymi częściami odsiebnymi. Dłuższe niż szerokie sternum jest pomarańczowe z bladobrązowymi krawędziami. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej to IV, I, II, III u samca oraz IV, II, I, III u samicy. Barwa odnóży i nogogłaszczków jest jasnobrązowa. Owalna opistosoma jest żółtawokremowa, z wierzchu z brązowym nakrapianiem po bokach i brązowymi szewronami w tyle, od spodu z nielicznymi brązowymi kropkami. Kądziołki przędne są pomarańczowe[1].
Nogogłaszczki samca mają goleń wyposażoną w jeden kolec prolateralny[3], stożkowatą (trójkątną w widoku brzusznym[3]) apofizę wentralną oraz pojedynczą, trzykrotnie dłuższą niż szeroką[1], w widoku tylno-bocznym zagiętą pod kątem prostym apofizę retrolateralną[3][1]. Pojedyncza, haczykowata, między 1,5- a 2-krotnie dłuższa niż szeroka[3] i na całej długości tak samo szeroka[3][1] apofyza medialna wyrasta z tegulum na godzinie 5:30, embolus wyrasta z niego na godzinie siódmej[1], a wyrostek tegulum bliższy nasadzie konduktora jest szerszy niż dłuższy, trójkątny w zarysie[3][1].
Genitalia samicy mają tak szerokie jak długie pole epigynalne[1], przegrodę pośrodkową płytki płciowej z przodu zaopatrzoną w trzonek o podstawie przedniej węższej niż ⅓ jego największej szerokości[1][3], a boczne płaty tejże płytki zbieżne ku przodowi[1].
Rozprzestrzenienie edytuj
Gatunek neotropikalny, południowoamerykański, endemiczny dla stanu São Paulo w Brazylii. Znany tylko z trzech stanowisk[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Cristina A. Rheims. Extraordinarius gen. nov., a new genus of Sparianthinae spiders (Araneae: Sparassidae) from southeastern Brazil. „Zootaxa”. 4674 (1), s. 83-99, 2019. Magnolia Press. DOI: 10.11646/zootaxa.4674.1.4.
- ↑ Norman I. Platnick: Gen. Extraordinarius Rheims, 2019. [w:] The World Spider Catalog [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2024-02-08].
- ↑ a b c d e f g Cristina A. Rheims. New species and records of the genus Extraordinarius Rheims, 2019 (Araneae: Sparassidae: Sparianthinae). „Zootaxa”. 5205 (2), s. 190-200, 2022. Magnolia Press. DOI: 10.11646/zootaxa.5205.2.6.