FSO Polonez Cargo – lekki samochód dostawczy oraz sanitarka bazujące na samochodzie osobowym FSO Polonez Caro produkowane w latach 1993–2001.

FSO Polonez Cargo

edytuj
FSO Polonez Cargo
 
FSO Polonez Cargo po liftingu
Inne nazwy

FSO Cargo

Producent

FSO

Zaprezentowany

1993

Okres produkcji

1993–1998

Miejsce produkcji

  Warszawa

Następca

Daewoo-FSO Polonez Cargo Plus

Dane techniczne
Segment

C

Typy nadwozia

5–drzwiowy kombivan

Silniki

R4 OHV 1,6 l
R4 XUD9A 1,9 l Diesel

Skrzynia biegów

5–biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

4616 mm

Szerokość

1650 mm

Wysokość

1800 mm

Rozstaw osi

2509 mm

Masa własna

1550–1670 kg

Zbiornik paliwa

45 litrów

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Pokrewne

FSO Polonez Caro

Konkurencja

Moskwicz 2901 Aleko
Škoda Forman Plus

Początki

edytuj
 
FSO Polonez Van

Prototyp Poloneza Sanitarki ( ambulansu) z nadwoziem typu kombivan pokazano po raz pierwszy w 1986 roku. Auto to bazowało na seryjnym Polonezie. Do samonośnej kabiny zamontowana została podobnie jak w Trucku (aczkolwiek niżej) pomocnicza półrama, na której zamontowany został wykonany z tworzyw sztucznych przedział sanitarny. W latach 1987–1990 opracowano kolejne prototypy, które od pierwowzoru różniły się większym przeszkleniem części medycznej, zastosowaniem bocznych drzwi w części medycznej (z prawej strony) oraz jednoczęściową unoszoną do góry klapą tylną (w miejsce dwuskrzydłowych otwieranych na boki). Pojazdy te wyposażone były w silniki CB o pojemności 1.6 dm3 i mocy maksymalnej 87 KM. Prace badawcze zakończyły się w lipcu 1990, zbyt duże drgania w tylnej części samochodu uniemożliwiały przeprowadzanie sprawnych zabiegów medycznych, przez co los projektu został przesądzony i auto nie trafiło do produkcji seryjnej.

 
Prototypowy FSO Polonez Cargo
 
FSO Polonez Cargo – tył pojazdu

Po wycofaniu w 1991 roku z produkcji samochodu FSO 125p w wersji sanitarka, dało się odczuć na rynku krajowym brak taniego auta medycznego tej klasy. Próbę zaradzenia tej sytuacji podjęła w 1993 roku FSO, konstruując na bazie samochodu FSO Polonez Caro samochód zdolny zaspokoić potrzeby rynku. Polonez Cargo powstał z wykorzystaniem nadwozia Poloneza Caro, bez dachu i tylnej klapy, do którego mocowany był szkielet podwyższający i przedłużający nadwozie auta. Na szkielet nakładano wykonaną z laminatu szklano-epoksydowego część nadwozia. W Cargo wzmocniono przednie jak i tylne zawieszenie, stosowano 3 wersje silnikowe 1,6 gaźnikowy (do 1995 roku), 1,6 z wtryskiem jednopunktowym oraz 1,9 GLD. Nadwozie standardowego Caro wysyłane było do zakładów FSO-ZTS Grójec, gdzie montowano wyższą część nadwozia z laminatu oraz wyposażenie dodatkowe. Pierwsze wersje tego auta posiadały nadwozie z metalowym pasem podokiennym oraz maską (z plastikowym chwytem powietrza) jak w modelu Caro MR'91 a także innym tylnym zderzakiem. Produkcja roczna wynosiła od 1800 do 2000 egzemplarzy.

Na początku lat 90. rozpoczęto adaptacje samochodów Polonez na karetki w zakładzie AutoForm w Mysłowicach. W modelu tym zabudowa była nieco mniejsza niż w modelu wykańczanym w Grójcu. Posiadał też mniejszą tylną szybę i nie miał przetłoczeń na laminatowej części nadwozia[1].

Silniki

edytuj
Wersja Silnik: Układ zasilania: Średnica × skok tłoka: St. sprężania: Moc maksymalna: Maks. moment obrotowy 0-100 km/h: V-max:[2]:
Silniki benzynowe:
1600 CB R4 1,6 l (1598 cm³), OHV gaźnik Weber typ 34S2C 16/100 80 mm x 79,5 mm 9,5:1 87 KM (64 kW) przy 5200 obr./min 132 N•m przy 3800 obr./min 18,0 s 150 km/h
1600 CE R4 1,6 l (1598 cm³), OHV wtrysk Multec TBI 700 80 mm x 79,5 mm 9,5:1 80 KM (59 kW) przy 5000 obr./min 125 N•m przy 3200 obr./min 17,0 s 150 km/h
Silniki wysokoprężne:
1900 EJ R4 1,9 l (1905 cm³), VM 488 HT/2 pompa wtryskowa Bosch 83 mm x 88 mm 23:1 70 KM (51 kW) przy 4600 obr./min 120 N•m przy 2000 obr./min 19,0 s 140 km/h[3]


Daewoo-FSO Polonez Cargo Plus

edytuj
Daewoo-FSO Polonez Cargo Plus
 
Producent

Daewoo-FSO

Zaprezentowany

1998

Okres produkcji

1998–czerwiec 2001

Miejsce produkcji

  Warszawa

Poprzednik

FSO Polonez Cargo

Następca

brak

Dane techniczne
Segment

C

Typy nadwozia

5–drzwiowy kombivan

Silniki

R4 OHV 1,6 l

Skrzynia biegów

5–biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

4616 mm

Szerokość

1650 mm

Wysokość

1800 mm

Rozstaw osi

2509 mm

Masa własna

1550–1670 kg

Zbiornik paliwa

45 litrów

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Pokrewne

Daewoo-FSO Polonez Caro Plus

Konkurencja

Moskwicz 2901 Swiatogor
Škoda Felicia Plus

Historia i opis modelu

edytuj

W 1998 roku rozpoczęto produkcję Poloneza Cargo Plus zmodernizowanego zgodnie z linią „Plus”. W listopadzie 1998 roku w tylnej części nadwozia pojawiły się nowe lampy pochodzące z modelu Atu Plus, wcześniej jednak powstawały wersje z tylnymi światłami z modelu Caro MR'93. Warto dodać, że w wyposażeniu tego modelu dostępne były podgrzewane przednie fotele. W zawieszeniu Cargo Plus Van zastosowany został zmodernizowany, wzmocniony tylny most wraz z drążkiem stabilizującym oraz 3-piórowymi resorami, w późniejszym czasie to rozwiązanie zastosowane zostało w Polonezie Kombi. Cargo Plus oferowany był z silnikami 1.6 GLI z jednopunktowym wtryskiem paliwa Bosch oraz 1.6 GSI z wielopunktowym wtryskiem paliwa Delphi. Produkcję zakończono w czerwcu 2001 roku. W wersji cywilnej dostępny był tylko w czterech kolorach: białym, wiśniowym, zielonym i niebieskim.

Jeszcze przed rozpoczęciem seryjnej produkcji tej modyfikacji stworzono kilka prototypów, które posiadały asymetryczne drzwi tylne zamiast klapy.

W 1997 roku rozpoczęto adaptacje kolejnej generacji Polonezów na sanitarki w zakładzie AutoForm w Mysłowicach. Część laminatowa nadwozia pozostawała bez zmian. Tylny pas pochodził z modelu Caro Plus[4].

Galeria

edytuj

Silniki (1.6 GLI)

edytuj
Wersja Silnik: Układ zasilania: Średnica × skok tłoka: St. sprężania: Moc maksymalna: Maks. moment obrotowy 0-100 km/h: V-max:
1.6 GLi R4 1,6 l (1598 cm³), OHV jednopunktowy wtrysk paliwa 80 mm x 79,5 mm 9,5:1 78 KM (57 kW) przy 5200 obr./min 121 N•m przy 3600 obr./min 17 s 150 km/h

Przypisy

edytuj
  1. polskie-auta.pl Polonez Cargo AutoForm
  2. Edward Morawski: POLONEZ Budowa Naprawa Eksploatacja. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności sp. z o.o., 1999, s. 13. ISBN 83-206-1297-7.
  3. Edward Morawski: POLONEZ Budowa Naprawa Eksploatacja. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności sp. z o.o., 1999, s. 334. ISBN 83-206-1297-7.
  4. polskie-auta.pl Polonez Cargo Plus AutoForm

Linki zewnętrzne

edytuj